Іван Пятровіч Па́ўлаў (14 (26) верасня 1849, Разань — 27 лютага 1936, Ленінград) — адзін з аўтарытэтных навукоўцаў Расіі, фізіёлаг, псіхолаг, стваральнік навукі аб вышэйшай нервовай дзейнасці і ўяўленняў аб працэсах рэгуляцыі стрававання; заснавальнік найбуйнейшай расійскай фізіялагічнай школы; лаўрэат Нобелеўскай прэміі ў галіне медыцыны і фізіялогіі (1904) «за работу па фізіялогіі стрававання».
Хуткія факты Іван Пятровіч Паўлаў, Дата нараджэння ...
Іван Пятровіч Паўлаў |
---|
|
Дата нараджэння |
14 (26) верасня 1849[1][2] ці 26 верасня 1849(1849-09-26)[2] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці |
27 лютага 1936(1936-02-27)[3][4][…] (86 гадоў) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання |
|
Грамадзянства |
|
Жонка |
Sara Pavlov[d] |
Род дзейнасці |
хімік, урач, фізіёлаг, неўролаг, даследчык |
Навуковая сфера |
адукацыя і фізіялогія |
Месца працы |
|
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік |
Elias von Cyon[d], Сяргей Пятровіч Боткін і Carl Ludwig[d] |
Вядомыя вучні |
Пётр Кузьміч Анохін, Boris Babkin[d], Канстанцін Міхайлавіч Быкаў, Nikolay Voicehovsky[d], Anatolij Georgijevič Ivanov-Smolenskij[d], Мікалай Іванавіч Краснагорскі[d], Пётр Сцяпанавіч Купалаў, Лявон Абгаравіч Арбелі, Viktorin S. Derjabin[d], Давыд Львовіч Глінскі, Леў Паўлавіч Розанаў і Gleb Anrep[d] |
Член у |
|
Узнагароды |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Закрыць
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам
Паўлаў.
Сярод вучняў І. П. Паўлава — расійскі фізіёлаг і педагог Браніслаў Фартунатавіч Вярыга, фізіёлаг і фармаколаг Мікалай Апалінаравіч Ражанскі.