santu cristianu, obispu y mártir From Wikipedia, the free encyclopedia
Blas de Sebaste (armeniu: Սուրբ Վլասի, Soorp Vlasi; griegu: Άγιος Βλάσιος, Agios Vlasios; veneráu como san Blas, foi un médicu, obispu de Sebaste (Sebastensis armenorum) n'Armenia (actual Sivas, Turquía), y mártir cristianu. Fixo vida eremítica nuna cueva nel monte Argeus, que convirtió na so sede episcopal. Foi torturáu y executáu na dómina del emperador romanu Licinio, mientres les persecuciones a los cristianos de principios del sieglu IV.
Blas de Sebaste | |||||
---|---|---|---|---|---|
300 -
| |||||
Vida | |||||
Nacimientu | Sivas, sieglu de III | ||||
Llingua materna | griegu | ||||
Muerte | Sivas, 316[1] | ||||
Causa de la muerte | decapitamientu | ||||
Oficiu | sacerdote, médicu, anacoreta | ||||
Trabayos destacaos | Blessing of the Throats (en) | ||||
Santoral | |||||
3 de febreru, Feast of Saint Blaise (en) y 3 de febreru | |||||
Creencies | |||||
Relixón | Ilesia Católica[2] | ||||
El so cultu espardióse per tou Oriente, y más tarde per Occidente. Na Edá Media, llegaron a contabilizase solamente en Roma 35 ilesies so la so advocación. La so festividá celébrase 3 de febreru nes Ilesies d'Occidente y el 11 de febreru nes d'Oriente.[3]
Considérase patronu de los enfermos de gargüelu (farinxe) y de los otorrinolaringólogos.[4][5] Tamién ye patronu de la República del Paraguay, d'abondes llocalidaes españoles y de Dubrovnik (Croacia). Nesta ciudá, la so festividá ye emblemática y cuasi milenaria (remóntase a lo menos al añu 1190) ya incorporóse en 2009 a la llista del patrimoniu cultural inmaterial de la Humanidá de la UNESCO.[6]
Según la tradición, Blas de Sebaste yera conocíu pol so don de sanamientu milagrosu, qu'aplicaba tanto a persones como a animales. Salvó la vida d'un neñu que s'afogaba al claváse-y nel gargüelu unu escayu de pexe. Este sería l'orixe del costume de bendicir los gargüelos el día de la so fiesta'l 3 de febreru.
Averábense-y tamién los animales enfermos por que los cure, pero sicasí nun lo fadiaben mientres el so tiempu d'oración.
Cuando llegó a Sebaste la persecución d'Agrícola (gobernador de Capadocia) contra los cristianos (la postrera persecución romana), los sos cazadores fueron a buscar animales pa los xuegos del sable nel monte de Argeus y atoparon munchos d'ellos esperando fuera de la cueva de san Blas. Ellí atoparon a Blas n'oración y detuviéronlu.
Agrícola trató ensin ésitu de face-y renegar a la so fe. Na prisión, Blas sanó a dellos prisioneros. Entós el gobernador mandó a matalu y foi refundiáu a un llagu. Pero Blas, de pies sobre la superficie (como'l milagru atribuyíu tamién a Xesucristu), convidó a los sos persiguidores a caminar sobre les agües y asina demostrar el poder de los sos dioses. Pero toos afogáronse. Cuando volvió a tierra (por orde d'un ánxel), foi torturáu (colgáu d'un poste y llaceriáu con garabatos de cardar) y finalmente degolláu. Según el Diccionariu de los Santos, les Actes d'esti mártir escarecen de consistencia histórica, pero fueron bien populares a partir del altu medievu, tantu n'Oriente como n'Occidente, onde llegaron al traviés de distintes traducciones llatines d'un testu griegu.[3]
El so cultu estendióse llueu por tola ilesia. Ye costume popular invoca-y particularmente pa remediar afecciones del gargüelu.
Represéntase-y con:
La so festividá llitúrxica celébrase'l 3 de febreru n'Occidente y el 11 de febreru n'Oriente.
San Blas ye'l santu patronu de la República del Paraguay, de la ciudá de Dubrovnik en Croacia, y de delles llocalidaes españoles y costarricenses, ente otres.
San Blas ye'l santu patrón del Paraguay. Ye probable que'l so patronalgu surdiera arriendes de la proteición que los españoles atribuyeron a San Blas nuna batalla colos nativos nel fuerte de Corpus Christi, fundáu por Juan de Ayolas. En razón de la oportuna llegada de refuerzos provenientes de Buenos Aires, los españoles refugaron l'ataque de los indíxenes el 3 de febreru de 1539, en coincidencia cola festividá de San Blas. Arrobinóse la noticia de que trunfu español deber a l'apaición, sobre'l torrexón de la fortaleza, d'un home vistíu de blancu portando una espada resplandorienta na mano, lo cual acomuñóse al santu.[7]
En 1813, Olivella recibió la orde d'abandonar el país dexando la imaxe al cargu de la so fía Ma. Jose Olivella. mientres la guerra de la triple alianza la imaxe de San Blas foi a parar a Caraguatay d'onde foi recuperada pola Sargenta Venancia Acosta, dende ellí hasta güei día miles de promeseros vienen xunto a la imaxe de San Blas, dellos vistíu cola so Capa colorada y Mitra gente de toles edaes y en distintos medios de tresporte (carreta, caballos, caminando etc.)hasta l'oratoriu del Señor San Blas proteutor del gargüelu y Patronu del Paraguay
Ente otres llocalidaes, cuntar por orde alfabéticu:
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
El refraneru español ye pródigu en frases y sentencies d'usu común que faen referencia a Blas de Sebaste:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.