Duitse politikus From Wikipedia, the free encyclopedia
Helmut Josef Michael Kohl (Duits: [ˈhɛlmuːt ˈjoːzɛf 'mɪçaʔeːl ˈkoːl]; Ludwigshafen am Rhein, 3 April 1930 – aldaar, 16 Junie 2017[1]) was 'n Duitse konserwatiewe politikus en staatsman. Hy was bondskanselier van Duitsland van 1982 tot 1998 (tot 1990 net van Wes-Duitsland en van 1990 tot 1998 van die herenigde Duitsland). Hy het van 1973 tot 1998 as voorsitter van die Christlich Demokratische Union Deutschlands (Christelik-Demokratiese Unie van Duitsland, CDU) gedien.
| Helmut Kohl | |
 Helmut Kohl in 1989 | |
Bondskanselier van Duitsland (Wes-Duitsland tot 1990) | |
| Ampstermyn 1 Oktober 1982 – 27 Oktober 1998 | |
| Vise | Hans-Dietrich Genscher Jürgen Möllemann Klaus Kinkel |
|---|---|
| President | Karl Carstens Richard von Weizsäcker Roman Herzog |
| Voorafgegaan deur | Helmut Schmidt |
| Opgevolg deur | Gerhard Schröder |
Ministerpresident van Rynland-Palts | |
| Ampstermyn 19 Mei 1969 – 2 Desember 1976 | |
| Voorafgegaan deur | Peter Altmeier |
| Opgevolg deur | Bernhard Vogel |
Persoonlike besonderhede | |
| Gebore | Helmut Josef Michael Kohl 3 April 1930 Ludwigshafen am Rhein, Duitsland |
| Sterf | 16 Junie 2017 (op 87) Ludwigshafen am Rhein, Duitsland |
| Politieke party | Christelik-Demokratiese Unie |
| Eggenoot/-note | Hannelore Renner (1960–2001; haar dood) Maike Richter (2008–2017; sy dood) |
| Kind(ers) | 2 |
| Alma mater | Universiteit van Heidelberg |
| Religie | Rooms-Katolieke Kerk |
| Handtekening |  |
| Toekennings | Karelsprys |
Sy ampsperiode van 16 jaar is die langste van alle kanseliers sedert Otto von Bismarck en het die einde van die Koue Oorlog ingesluit. Kohl word as die argitek van die Duitse hereniging beskou asook saam met die Franse president François Mitterrand 'n sleutelfiguur in die daarstelling van die Verdrag van Maastricht waarvolgens die Europese Unie opgerig is. Kohl en Mitterrand het daarvoor in 1988 saam die Internasionale Karelsprys van Aken ontvang.
Kohl is op 16 Junie 2017 oorlede.
Kohl het reeds toe hy 16 jaar oud was lid van die CDU se jeugafdeling geword. Hy het in die deelstaat Rynland-Palts eers fraksievoorsitter en in 1969 die opvolger van ministerpresident Peter Altmeier geword. Hy het daarna ook op federale vlak aktief geword en probeer om in 1971 die CDU se voorsitter te word. Hy het nogtans teen Rainer Barzel verloor. Toe Barzel self vrugteloos probeer om kanselier te word, word Kohl CDU-voorsitter.
Kohl verkry as leier van die CDU/CSU meer as 48% van die stemme in die verkiesings van 1976 teen SPD-Kanselier Helmut Schmidt, maar die klein FDP vorm 'n koalisie met die SPD en Kohl word opposisieleier in die Bundestag.
Kohl moet in die verkiesings van 1980 die leierskap aan die Beierse CSU-voorsitter Franz Josef Strauß oorlaat. Strauß verloor setels gemeet teen 1976 se verkiesing, maar Kohl oortuig die FDP om nou met die CDU/CSU 'n koalisie te vorm. Op 1 Oktober 1982 neem die Bundestag 'n konstruktiewe mosie van wantroue teen Schmidt aan en Kohl word kanselier.
Daar word in Maart 1983 opnuut verkiesings gehou omdat Kohl liewer sy kanselierskap deur die kieser bevestig wil sien, en hy wen. In die binnelandse politiek wil hy meer patriotisme en 'n geistig-moralische Wende (geestlik-morele draai) bevorder. Die ekonomie het ná die tweede oliekrisis van 1979 sleg gefunksioneer en hy wil hervormings deurvoer, maar daar is opposisie in sy eie party en van die SPD. In die Bundesrat het hy nie altyd 'n meerderheid nie. In die buitelandse politiek het hy meer sukses. Hy probeer die versoeningsproses tussen Duitsland en sy ou vyande van die Tweede Wêreldoorlog af te handel en besoek in 1984 saam met François Mitterrand Verdun.
Kohl ondersteun die stasionering van kruisermissiele in Wes-Europa om die Sowjetunie na die onderhandelingstafel te dwing en oor die beperking van kernwapens te praat. Schmidt stem daarmee saam, maar het nooit steun daarvoor by sy eie party gekry nie. Daar was beduidende aktivisme daarteen en groot betogings het plaasgevind.
Hy wen opnuut die verkiesings van 1987, in 'n tyd toe groot veranderings in Oos-Europa begin het. In Rusland probeer Michail Gorbatsjof die Sowjetunie hervorm. Kohl se posisie is omstrede en politici soos Lothar Späth en Heiner Geißler probeer om 'n ander CDU-voorsitter te verkies. Kohl veg met sukses om sy amp. Op 9 November 1989 val die Berlynse Muur. Kohl is in Pole op 'n staatsbesoek en vlieg na Berlyn. Die vier geallieerde magte beheer nog steeds die verdeelde stad. Die Amerikaanse president Bush stem saam met hereniging, maar Thatcher, Mitterrand en Gorbatsjof sê dat Duitse hereniging 'n gevaar vir vrede in Europa is. Kohl werk hard om hulle te oortuig om hulle houdings te verander. Hy steun onmiddelike hereniging, ongeag die koste. Die teenstand daarteen is ook aansienlik in Wes-Duitsland. Die ekonomiese verskil tussen Wes- en Oos-Duitsland is enorm en derduisende "Ossi's" kom elke dag oor na die weste. Die posisie van Gorbatsjof wankel en 'n volgende Sowjetleier mag dalk 'n ander politieke benadering volg. Kohl vervul sy wens van 'n vinnige hereniging. Op 1 Julie 1990 volg 'n ekonomiese unie tussen die Bondsrepubliek en die Duitse Demokratiese Republiek (DDR) en op 3 Oktober 1990 volg die aansluiting van die "nuwe bondslande" by Duitsland.
Die ekonomiese koste vir die westlike deel van die land is enorm. Kohl se politiek sou nog lank hierna nie deur sommige belastingbetalers op die prys gestel word nie.
Ná die verkiesings van 1998 kom die SPD van Gerhard Schröder saam met die Groen Party aan bewind.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
