hekim

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi حكیم‎, Arapça حكيم‎

Ad

hekim (belirtme hâli hekimi, çoğulu hekimler)

1. (tıp, meslekler) insan vücudundaki yara ve çeşitli hastalıkların teşhis ve tedavisini yapan kişi, sağın, sağaltman, sağman, doktor, tabip

Çekimleme

		tekil	çoğul
yalın		hekim	hekimler
belirtme		hekimi	hekimleri
yönelme		hekime	hekimlere
bulunma		hekimde	hekimlerde
ayrılma		hekimden	hekimlerden
tamlayan		hekimin	hekimlerin
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	hekimim	hekimlerim
	belirtme	hekimimi	hekimlerimi
	yönelme	hekimime	hekimlerime
	bulunma	hekimimde	hekimlerimde
	ayrılma	hekimimden	hekimlerimden
	tamlayan	hekimimin	hekimlerimin
2. tekil	yalın	hekimin	hekimlerin
	belirtme	hekimini	hekimlerini
	yönelme	hekimine	hekimlerine
	bulunma	hekiminde	hekimlerinde
	ayrılma	hekiminden	hekimlerinden
	tamlayan	hekiminin	hekimlerinin
3. tekil	yalın	hekimi	hekimleri
	belirtme	hekimini	hekimlerini
	yönelme	hekimine	hekimlerine
	bulunma	hekiminde	hekimlerinde
	ayrılma	hekiminden	hekimlerinden
	tamlayan	hekiminin	hekimlerinin
1. çoğul	yalın	hekimimiz	hekimlerimiz
	belirtme	hekimimizi	hekimlerimizi
	yönelme	hekimimize	hekimlerimize
	bulunma	hekimimizde	hekimlerimizde
	ayrılma	hekimimizden	hekimlerimizden
	tamlayan	hekimimizin	hekimlerimizin
2. çoğul	yalın	hekiminiz	hekimleriniz
	belirtme	hekiminizi	hekimlerinizi
	yönelme	hekiminize	hekimlerinize
	bulunma	hekiminizde	hekimlerinizde
	ayrılma	hekiminizden	hekimlerinizden
	tamlayan	hekiminizin	hekimlerinizin
3. çoğul	yalın	hekimi	hekimleri
	belirtme	hekimini	hekimlerini
	yönelme	hekimine	hekimlerine
	bulunma	hekiminde	hekimlerinde
	ayrılma	hekiminden	hekimlerinden
	tamlayan	hekiminin	hekimlerinin

hekim adının çekimi

Çeviriler

meslek

Afrikanca: geneesheer (af) Akan dili: dɔkota (ak) Almanca: Arzt (de) e, Doktor (de) e Arapça: دكتور‎ (ar), طبيب‎ (ar) Arnavutça: doktor (sq), mjek (sq) Aymaraca: qulliri (ay) Azerice: həkim (az), təbib (az), doktor (az) Baskça: sendagile (eu), mediku (eu), osagile (eu) Bulgarca: доктор (bg) e (doktor) Çekçe: lékař (cs) e, lékařka (cs) d Çince: 医生 (zh) Danca: læge (da) Endonezce: dokter (id) Ermenice: բժիշկ (hy) (bžişk) Eski Türkçe: atasagun‎ (otk) (atasagun), otaçı‎ (otk) (otaçı) Esperanto dili: kuracisto (eo), doktoro (eo), magistro (eo) Estonca: arst (et) Farsça: پزشک‎ (fa), طبيب‎ (fa), پزشگ‎ (fa), دکتر‎ (fa) Felemenkçe: arts (nl), dokter (nl) Fince: lääkäri (fi) Fransızca: médecin (fr), docteur (fr), docteur en médecine (fr) Galce: meddyg (cy), doctor (cy) Galiçyaca: médecin (gl), doctor (gl) Gucaratça: દાકતર (gu) (dāktar) Hintçe: डाक्टर (hi) (ḍākṭar) İbranice: רופא‎ (he), דאָקטער‎ (he) İngilizce: physician (en), medical doctor (en) İrlandaca: dochtúir (ga) İspanyolca: médico (es), doctor (es), galeno (es), matasanos (es), alfaquín (es) İsveççe: läkare (sv) İtalyanca: medico (it), dottore (it), dottore in medicina (it), cerusico (it) Japonca: 医者 (ja) Katalanca: metge (ca), doctor (ca) Keçuva dili: jampiri (qu) Kürtçe: bijişk (ku), doktor (ku), tixtor (ku) Latince: medicus (la) Lehçe: lekarz (pl), doktor (pl) Macarca: orvos (hu), doktor (hu) Norveççe: lege (no) Portekizce: médico (pt), doutor (pt) Rumence: medic (ro), doctor (ro) Rusça: доктор (ru) (doktor), врач (ru) (vraç), лекарь (ru) (lekarʹ) Savahili dili: daktari (sw), mganga (sw) Sırp-Hırvatça: лекар (sh), lijecnik (sh), ljekar (sh) Slovakça: lekár (sk) Slovence: zdravnik (sl) Tagalogca: doktor (tl), mangagamot (tl), médiko (tl) Türkmence: adam doktory (tk) Yunanca: Δόκτωρ (el) (Dóktor), γιατρός (el) (giatrós)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "hekim" maddesi

Atasözleri

• Hekim kim, başına gelen
• İyi olacak hastanın hekim ayağına gelir
• Yarım hekim candan eder, yarım hoca dinden eder