çürük

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi چوروك‎ sözcüğünden devralındı.

Ad

çürük (belirtme hâli çürüğü, çoğulu çürükler)

1. (patoloji) vurma veya sıkıştırma yüzünden vücutta oluşan mor leke

   Hemen her gece sille tokat adamakıllı dayak yiyor, her yanı çürük içinde. - A. İlhan

2. sağlam bir temele veya kanıtlara dayanmayan

Çeviriler

çeviriler

Azerice: çürük (az) Fince: mustelma (fi), sinelmä (fi) Karaçay Balkarca: çirik (krc) Tatarca: çerek (tt) Türkmence: çüýrük (tk)

Ön ad

çürük (karşılaştırma daha çürük, üstünlük en çürük)

1. çürümüş olan

   Yabancı, kirli, çürük dişlerini göstererek gülümsüyordu. - Ö. Seyfettin

2. sağlam ve dayanıklı olmayan

   Çürükleri barındırmaz yaylaların yaylası. - H. Taner

3. (mecaz) iş göremez, hastalıklı
4. (mecaz) sağlam bir temele veya kanıtlara dayanmayan:

   Çürük dava. Çürük iddia.

5. (mecaz) sakat

Çeviriler

çeviriler

Fince: mätä (fi), laho (fi) Gagavuzca: çürük (gag) İngilizce: addled (en), rotten (en) Kırgızca: чирик (ky) (çirik) Rusça: гнилой (ru) (gniloy)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "çürük" maddesi

Azerice

Ad

çürük

1. çürük

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe chüri

Ön ad

çürük

1. çürük

Atasözleri

• An beni bir kozla, o da çürük çıksın
• Çürük tahta çivi tutmaz
• On ceviz alsan ikisi çürük çıkar

Deyimler

çürük tahtaya basmak

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki