Herbert Backe

Herbert Backe (1 Mayıs 1896 - 6 Nisan 1947), Alman politikacı ve savaş suçlusu SS-Obergruppenführer.

Herbert Backe
Reich Gıda ve Tarım Bakanı
Görev süresi 23 Mayıs 1942 - 30 Nisan 1945
Başkan	Adolf Hitler
Yerine geldiği	Richard Walther Darré
Yerine gelen	Makam kaldırıldı
Kişisel bilgiler
Doğum	1 Mayıs 1896(1896-05-01) Batum, Rus İmparatorluğu
Ölüm	6 Nisan 1947 (50 yaşında) Nürnberg, İşgal Almanyası
Partisi	Nasyonal Sosyalist Alman İşçi Partisi
Bitirdiği okul	Göttingen Üniversitesi
Mesleği	Tarım uzmanı

Bugünkü Gürcistan'ın Batum kentinde doğdu. Mayıs 1942'de Nazi Almanyası'nda yiyecek bakanı, Nisan 1944'te ise Tarım bakanı oldu. Alman insanına yiyecek sağlamak için ve yiyecek temin etmeyi garanti etmek için milyonlarca Slav'ın açlıktan ölmesi için yapılan planlara katıldı.

Backe, Hitler'in vasiyetinde Reichs Gıda ve Tarım Bakanı olarak kaldı ve Grossadmiral Karl Dönitz liderliğindeki kısa ömürlü Flensburg Hükümeti'nde 23 Mayıs 1945'e kadar bu görevde kaldı. Alman Teslim Belgesi'nden sonra, müttefikler Backe'ye Dorpmüller ile birlikte Eisenhower'ın Reims'deki karargahına uçması emrini verdi. Tutuklanmasına şaşırdı; Amerikalıların açlık sorunlarından kaçınmak için kendisine bir uzman olarak ihtiyaç duyulacağını düşündü. Backe, General Dwight D. Eisenhower ile beklenen görüşme için kendini hazırladı. 31 Ocak 1946'da eşine yazdığı bir mektupta, nasyonal sosyalizmi "tüm zamanların en büyük fikirlerinden biri" olarak savundu.

Müttefik esaretinde Backe, 21 Şubat ve 14 Mart 1947'deki Nürnberg davaları sırasında sorguya çekildi.^[1] Nürnberg savaş suçlularının hapishanesindeki hücresinde, Backe iki inceleme yazdı: hayatı ve Nasyonal Sosyalizm üzerine çalışmaları hakkında sözde büyük bir rapor hazırladı ve ayrıca 31 Ocak 1946'da karısı Ursula ve dört çocuğu için bir vasiyetname taslağı hazırladı.^[2][3] Sovyetler Birliği'ne teslim edileceğinden korktuğu için^[4] Nürnberg'deki hücresinde kendini asarak intihar etti.

Az bilinmesine rağmen Tarihçi Dr. Gesine Gerhard'a göre Herbert Backe neredeyse Nazilerin Sovyet savaş esirlerine karşı işledikleri suçlar kapsamında yaklaşık iki milyon Sovyet vatandaşının ölümünden sorumluydu.