Filioque

Latince: Filioque (Latince telaffuz: [filiˈokwe]), "ve Oğul'dan" anlamına gelen Latince terim, orijinal İznik İnancı'na eklenmiş, Doğu ve Batı Hristiyanlığı arasında büyük tartışmalara konu olmuştur. Bu terim, Kutsal Ruh'un sadece Baba'dan değil, Baba'dan ve Oğul'dan kaynaklandığını belirtir.^[1] Birinci Konstantinopolis Konsili'ne ithaf edilen orijinal metinde bu terim yoktur.

Hem Baba'dan hem de Oğul'dan gelen Kutsal Ruh

6. yüzyılın sonlarında bazı Latin Kiliseleri Kutsal Ruh'un kaynağının tanımlarına "ve Oğul'dan" terimini ekledi. Birçok Doğu Ortodoks Hristiyan sonrasında bunun Birinci Efes Konsili'nin Kanon VII'sinin ihlali olduğunu iddia etti.^[2] Çünkü bu sözler ne Birinci İznik Konsili ne de Birinci Konstantinopolis Konsili tarafından metne dahil edilmemiştir.^{[3][kaynak belirtilmeli]} Bu ekleme, 1014'te Roma'nın litürjisine dahil edildi, ancak Doğu Hristiyanlığı tarafından reddedildi.

Bazıları için bu terim, Baba Tanrı'nın Teslis'teki rolünün ciddi şekilde küçümsendiğini ima eder; diğerleri için bu terimin reddedilmesi, Oğul Tanrı'nın Üçlü Birlik'teki rolünün ciddi şekilde küçümsenmesi anlamına gelir.

Bu terim, 1054'teki Doğu-Batı Bölünmesi'nden bu yana resmen bölünmüş olan Doğu Hristiyanlığı ile Batı Hristiyanlığı arasında süregelen bir farklılık kaynağı olmuştur ^[4] Çatışmayı çözmeye yönelik ilk girişimler arasında, özellikle hem Doğu hem de Batı kiliseleri tarafından bağımsız olarak aziz ilan eden Maksimos'un eserleri yer alıyor. Bu ve diğer doktrinler üzerindeki farklılıklar ve esas olarak tartışmalı Papa'nın önceliği sorunu, Doğu Ortodoks ve Batı kiliseleri arasındaki ayrılığın başlıca nedenleri olmuştur ve olmaya devam etmektedir.^{[5] [6]}

Kaynakça

1. RCA 2002.
2. "Canon VII". 18 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2024.
3. For a different view, see e.g. Excursus on the Words πίστιν ἑτέραν 21 Temmuz 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
4. Congar 1959; Meyendorff 1987; NAOCTC 2003.
5. Larchet 2006.
6. WCCFO 1979.