Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
Türk-Libyalılar[6] olarak da bilinen Libya Türkleri, (Arapça: أتراك ليبيا; İtalyanca: Turco-libici) Libya'da yaşayan etnik Türklerdir. Vatandaşların etnik kökenlerinin beyan ettirildiği son nüfus sayımına göre, Türkler, Araplar ve Berberilerden sonra ülkenin üçüncü büyük etnik grubunu teşkil etmiştir.[7] Türk topluluğu çoğunlukla Mısrata, Trablus, Zaviye, Bingazi ve Derne'de yaşamaktadır.
Toplam nüfus | |
---|---|
Toplam Libyalı Türk azınlığı: 1.000.000[1] ila 1.400.000 (tam veya kısmi Türk soyundan gelen Libyalılar dâhil, 2019 tahminleri)[2][3] veya Türk kökenli dört Libyalıdan en az biri (yani ülke nüfusunun % 20-% 25'i, 2019 tahminleri)[3][4] Yalnızca Girit Türkleri'nin nüfusu: 100,000 (1971 tahminleri)[5] | |
Önemli nüfusa sahip bölgeler | |
Diller | |
Din | |
Libya'daki Osmanlı yönetimi sırasında (1551–1912), Türk yerleşimciler, ağırlıklı olarak Anadolu'dan olmak üzere, Girit Adası gibi imparatorluğun diğer yerlerinden de bölgeye göç etmeye başlamıştı. Pek çok Türk, yerlilerle evlenmiş ve bu evliliklerden olma erkek çocukları, haiz oldukları karma miras nedeniyle Kuloğlu olarak adlandırılmıştı.[8][9] Ancak, topluluğun "Türklüğünü" korumak adına genelde yabancılarla evlilikler önerilmemişti. Nitekim, "Türkler" ve "Kuloğlu" terimleri geleneksel olarak tamamen Türk soyundan gelenlerden kısmen Türk soyundan gelenleri ayırt etmek için kullanılmıştır.[10][11][12] Türk topluluğu, geleneksel olarak Libya'nın siyasi yaşamına egemen olmuştur.
Osmanlı İmparatorluğu'nun dağılmasından sonra Türkler, başta Türkiye Cumhuriyeti olmak üzere, yeni kurulan modern devletlerden ve ayrıca Kıbrıs ve Mısır gibi önemli Türk yerleşimlerine sahip olan diğer bölgelerden de Libya'ya göç etmeye devam etmiştir.
2011'de Libya İç Savaşı patlak verdiğinde, Mısrata “direnişin kalesi” olmuş ve Türk-Libyalılar savaşta belirgin bir şekilde yer almıştır.[13] 2014'te eski bir Kaddafi subayı New York Times'a, iç savaşın artık Arap aşiretler (örneğin Zintanlılar) ile Türk soyundan gelenlere (örneğin Mısratalılar), Berberilere ve Çerkezlere karşı bir "etnik mücadeleye" dönüştüğü şeklinde açıklamalarda bulunmuştur.[14]
1551 yılında Osmanlı İmparatorluğu Libya'yı fethettiğinde, Türkler, tüccarlar ve aileleri de dâhil olmak üzere çoğunlukla Anadolu'dan bölgeye göç etmeye başladılar. Buna ek olarak, birçok Türk askeri Arap veya Berberi kadınlarla evlendi. Bu askerlerin çocuklarına ise "Kuloğlu" adı verildi.[15]
Bugün hâlâ etnik kökenlerini Türk olarak gören veya Osmanlı yönetimi sırasında bölgeye yerleşen Türk askerlerinin soyundan geldiklerini kabul eden Libyalılar bulunmaktadır.[16] Gerçekten de, Libya'daki birçok ailenin, soyadlarına bakarak kökenleri izlenebilir. Aileler yaygın bir şekilde, ataları Türkiye'nin neresinden göç ettiyse oranın adını taşıyan soyadlarına sahiptir; örneğin Tokatlı, Eskişehirli, Muğlalı ve İzmirli çok yaygın soyadlarıdır.[17][18]
1911 yılında Libya, İtalyanlara kaybedildikten sonra Türklerin çoğu bölgede kalmaya devam etti. 1936'da İtalyan sömürgecileri tarafından yapılan nüfus sayımına göre, Türk toplumu Libya nüfusunun% 5'ini oluşturmaktaydı[7] ve bunların 30.000'i Trablusgarp kıyılarında yaşamaktaydı.[15]
Türk azınlığına etnik kökenlerinin beyan ettirildiği son nüfus sayımından elde edilen veriler aşağıda sunulmaktadır:
İdari bölünme | Türkler (1936 nüfus sayımı) [19] | Libya'nın toplam nüfusuna oranı |
---|---|---|
Misurata | 24820 | % 11.6 |
Trablusgarp | 5848 | % 1.7 |
Libya Sahrası | 3341 | % 6.9 |
Derne | 730 | 1.8% |
Bingazi | 323 | % 0.3 |
Libya, Toplam | 35062 | % 4.7 |
Başlangıçta, modern Türk işçi göçü geleneksel olarak ikili anlaşmalar kapsamında Avrupa ülkelerine yönelik olmuştur; ancak Libya ve Suudi Arabistan gibi petrol zengini ülkelerde de önemli bir göç dalgası meydana gelmiştir.[20][21][22]
Ocak 1975'te Abd al-Salam Jallud'un Türkiye'yi ziyareti esnasında, ülkenin petrol zengini ekonomisini genişletmek için Libya'ya 10.000 vasıflı Türk işçisinin gönderilmesini içeren bir “atılım işbirliği anlaşması” imzalanmıştır. Bu anlaşma aynı zamanda Libya'nın Türkiye'ye “tercihli oranlarda” ham petrol sağlama ve bir Türk-Libya Bankası kurma taahhüdünü de içermekteydi. 1975 Ağustos’undan önce Libya, “yılda 100.000 kadar Türk işçiyi absorbe etme” arzusunu açıklamıştır.
1978–81'de Libya'da faaliyet gösteren Türk inşaat şirketlerinin sayısı 2'den 60'a ve 1984'e kadar 150'ye çıkmasıyla birlikte Libya-Türkiye ekonomik ilişkileri önemli ölçüde ilerledi.[23] Ayrıca, 1984 yılında Libya'daki Türk "misafir işçi" sayısı 120.000'e yükselmiştir.
Libya'nın kuzeybatısında çok sayıda Türk topluluğu bulunmaktadır. Söz gelimi, birçok Türk 19. yüzyılda II . Abdülhamid döneminde Mısrata'ya yerleşmiştir.[17][18]
1971 yılında sadece kökleri Girit adasına dayanan Türklerin nüfusu 100.000'dir. 2014 yılında Libya Vakıflar ve Diyanet İşleri Bakanı olarak görev yapan Ali Hammuda, Türk azınlığın Libya'nın toplam nüfusunun %15'ini oluşturduğunu iddia etmiştir.[24] 2019 yılındaki daha yakın tarihli tahminlere göre, Libya'daki toplam Türk nüfusunun 1,4 milyon civarında olduğu,[2] ya da ülke nüfusunun % 25'inden daha fazlasının Türk kökenli olduğu ortaya koyulmaktadır.
Mısrata kenti "Libya'daki Türk kökenli toplumun ana merkezi" olarak kabul edilmektedir;[25] Türkler toplamda Misrata'nın 400.000 nüfusunun yaklaşık üçte ikisini (yaklaşık 270.000) oluşturmaktadır.[26][27] Ayrıca Trablus'ta da büyüyen bir Türk nüfusu bulunmaktadır.[28] Ubari kasabasında bulunan Hay al-Atrak'ın Türk mahallesi gibi ülkenin daha uzak bölgelerinde de Türk toplulukları teşkil edilmiştir.[29]
Türkiye'de hâlâ “Libya Türkleri” olarak adlandırılan önemli bir Libya-Türk toplumu bulunmaktadır.[2]
Osmanlı Türkleri, Libya'nın Osmanlı yönetiminde olduğu dönemde kendileriyle birlikte İslam'ın Hanefi ekolünü de getirmişlerdir. Hanefilik, bugün Türk kökenli aileleri arasında hâlâ yaygındır. Osmanlı-Türk camilerinden birkaçı aşağıda sunulmaktadır:
Libya Türkleri Muammer Kaddafi rejimi sırasında zulme uğramıştır. Zira Panarapçılığı savunan Kaddafi Libya'da yaşayan azınlıkları Libya'nın Araplaşma süreci için bir tehdit olarak görüyordu. Türkler, birkaç azınlık grubuyla birlikte kültürel geleneklerini terk etmeye ve Arap gibi davranmaya zorlanıyordu.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.