Loading AI tools
Vikipedi'den, özgür ansiklopediden
1974 Eurovision Şarkı Yarışması, 19. Eurovision Şarkı Yarışması'dır. Yarışma 1973 yarışması'nı kazanmasından dolayı Lüksemburg'un yapması gerekirken iki yıl üst üste ev sahipliği yapmanın vereceği mali yükü kaldıramayacağı gerekçesiyle bu hakkından vazgeçmiştir. Böylece 6 Nisan 1974 tarihinde Birleşik Krallık'ın kenti Brighton'da bulunan The Dome'da yapılmıştır. Yarışmanın sunuculuğunu Katie Boyle yapmıştır.
 | |
| Tarihler | |
|---|---|
| Final | 6 Nisan 1974 |
| Ev Sahibi | |
| Yer | The Dome, Brighton, Birleşik Krallık |
| Sunucu(lar) | Katie Boyle |
| Yönetmen | Michael Hurll |
| Yönetici amiri | Clifford Brown |
| Yapımcı | Bill Cotton |
| Ev sahibi yayıncı |  British Broadcasting Corporation (BBC) |
| Katılımcılar | |
| Katılımcı sayısı | 17 |
| İlk Kez katılan ülkeler |  Yunanistan |
| Geri dönen ülkeler | Yok |
| Çekilen ülkeler |  Fransa |
| |
| Oylama | |
| Oylama Sistemi | Her ülke beğendiği 10 şarkıyı 1-7, 8, 10 ve 12 puanla ödüllendirildi. |
| Kazanan şarkı |  İsveç"Waterloo" |
| 1973 ← Eurovision Şarkı Yarışması → 1975 | |
Yarışmanın kazananı İsveç'i temsil eden "Waterloo" adlı şarkısıyla ABBA olmuştur. İsveç yarışmayı ilk kez kazanmıştır.
Brighton, Büyük Britanya'nın güney kıyısında, Brighton ve Hove şehilerinin (Brighton, Hove, Portslade ve diğer köylerden oluşan daha önceki kasabalardan oluşan) önemli bir parçasıdır.
1974 Yarışması'na ev sahipliği yapan mekan Konser Salonu, Corn Exchange ve Pavilion Tiyatrosu'nu içeren bir sanat merkezi olan Brighton Dome'tur. Tüm üç mekan, Pavilion Bahçeleri'ndeki Kraliyet Köşkü'ne ve Pavlus Sarayı'na ortak koridorlar aracılığıyla tüm köşkün Prens Regent (daha sonra IV. George) için inşa edilmiş olması nedeniyle tamamlandı ve 1805 yılında Royal Pavilion Sitesinin geri kalanına bir yeraltı tüneli ile bağlandı.
Auftakt für Brighton (Brighton için Prelude) adlı iki gece önizleme programı, Mart ayı sonunda Alman ulusal yayıncısı ARD yayını tarafından koordine edilmiş ve gazeteci Karin Tietze-Ludwig tarafından ev sahipliği yapmıştır. Birçok Avrupa ülkesinde eş zamanlı olarak yayınlanan ilk “önizleme” programı olmuştur. Birleşik Krallık, programı yerine, 24 ve 31 Mart'ta BBC1'de David Vine tarafından sunulan kendi önizleme gösterilerini yayınlamıştır. Fransız katılımcısının şarkısı Eurovision finalinden çekilmiş olsa da, önizlemeleri gösteren bütün ülkeler tarafından yayınlandı. Program ayrıca "Abba" gibi ön incelemelerde özel olarak değerlendirilmiştir.
Fransa, yarışmaya "La vie à vingt-cinq ans" adlı şarkısıyla Dani ile katılacaktı fakat cumhurbaşkanları Georges Pompidou'nun yarışma haftasında ölmesi üzerine yarışmadan çekilmeyi uygun gördü. Aynı sorun Anne-Marie David için de geçerliydi, kurallar gereği önceki yarışmanın kazananı bir sonraki yarışmanın açılış gösterisinde bulunması gerekiyordu fakat ölüm olayı nedeniyle katılmamıştır. Onun yerine BBC ve EBU Genel Müdürleri yarışmanın açılışını yapmıştır.
Malta yarışmaya "Paċi Fid Dinja" adlı şarkısıyla Enzo Guzman ile katılacaktı fakat bilinmeyen sebeplerden ötürü yarışmadan çekilmiştir.
İtalyan Rai yayıncı kanalında 1974 Eurovision Şarkı Yarışması'nı yayınlamayı reddetti çünkü temsilci olarak seçtikleri Gigliola Cinquetti'nin seslendirmiş olduğu "Sì" yani (evet) şarkısı İtalyan Boşanma Referandumu'nu etkileyebileceği gerekçesiyle yarışmadaki performansını yayınlamamıştır. Şarkı İtalya'nın tüm bu olumsuz düşüncelerine rağmen ikincilik gibi bir başarı elde etmiştir.
Yarışmaya on yedi ülke katılmıştır. Yunanistan yarışmaya ilk kez katılmış, Fransa yarışmadan çekilmiştir.
Her performansın orkestrasını yöneten bir orkestra şefi vardı.[1]
Finlandiya - Ossi Runne Birleşik Krallık - Nick Ingman
İspanya - Rafael Ibarbia
Norveç - Frode Thingnæs Yunanistan - Giorgos Katsaros
İsrail - Yoni Rechter
Yugoslavya - Zvonimir Skerl İsveç - Sven-Olof Walldoff
Lüksemburg - Charles Blackwell
Monako - Raymond Donnez
Belçika - Pierre Chiffre
Hollanda - Harry van Hoof
İrlanda - Colman Pearce
Almanya - Werner Scharfenberger
İsviçre - Pepe Ederer
Portekiz - José Calvário
İtalya - Gianfranco MonaldiÖnceki yarışmalarda katılmış bu yıl geri dönen üç katılımcı vardır: Gigliola Cinquetti, 1964 yılında İtalya'yı temsil etmişti ve kazanmıştı; Romuald Figuier, 1964 yılında Lüksemburg'u temsil etmişti ve Bendik Singers, 1973 yılında Norveç'i temsil etmişti;
Notlar:
| Oylama sonuçları | ||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 | |||
 |
Finlandiya | 4 | 1 | 2 | 1 | |||||||||||||||
| Birleşik Krallık | 14 | 1 | 1 | 4 | 1 | 1 | 2 | 1 | 3 | |||||||||||
| İspanya | 10 | 2 | 1 | 3 | 1 | 1 | 2 | |||||||||||||
| Norveç | 3 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||||
| Yunanistan | 7 | 2 | 4 | 1 | ||||||||||||||||
| İsrail | 11 | 2 | 1 | 2 | 1 | 2 | 3 | |||||||||||||
| Yugoslavya | 6 | 1 | 1 | 1 | 1 | 2 | ||||||||||||||
| İsveç | 24 | 5 | 1 | 2 | 2 | 1 | 1 | 3 | 1 | 2 | 5 | 1 | ||||||||
| Lüksemburg | 14 | 1 | 1 | 2 | 2 | 1 | 1 | 3 | 1 | 2 | ||||||||||
| Monako | 14 | 2 | 1 | 1 | 1 | 2 | 2 | 1 | 2 | 1 | 1 | |||||||||
| Belçika | 10 | 2 | 5 | 3 | ||||||||||||||||
| Hollanda | 15 | 1 | 1 | 2 | 1 | 3 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
| İrlanda | 11 | 1 | 2 | 2 | 1 | 2 | 2 | 1 | ||||||||||||
| Almanya | 3 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||||
| İsviçre | 3 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||||||||
| Portekiz | 3 | 1 | 2 | |||||||||||||||||
| İtalya | 18 | 2 | 5 | 2 | 1 | 1 | 4 | 1 | 1 | 1 | ||||||||||
Aşağıdaki tablo, 1974 yarışmasında oyların, kendi ülkelerinin oylarını duyurmaktan sorumlu olan sözcü ile birlikte verildiği sıralamayı göstermektedir. Her ulusal yayıncı, yarışmanın kendi ana dillerinde yer almasını sağlamak için yarışmaya bir yorumcu gönderdi. Temsilcilerin ve temsil ettikleri yayın organlarının detayları da aşağıdaki tabloda yer almaktadır.
| Oylama sırası | Ülke | Oyları okuyanlar | Yorumcu | Yayıncı |
|---|---|---|---|---|
| 01 | Finlandiya |
Aarre Elo[3] | Matti Paalosmaa | YLE TV1 and Yleisohjelma[3] |
| 02 | Lüksemburg |
TBC | Jacques Navadic | RTL Télé Luxembourg |
| 03 | İsrail |
Yitzhak Shim'oni | No commentator | Iba |
| 04 | Norveç |
Sverre Christophersen[4] | John Andreassen | NRK[4] |
| Erik Heyerdahl | NRK P1 | |||
| 05 | Birleşik Krallık |
Colin-Ward Lewis | David Vine | BBC1[5] |
| Terry Wogan | BBC Radio 2 | |||
| Richard Astbury | (British Forces Radio)[6] | |||
| 06 | Yugoslavya |
Helga Vlahović[7] | Milovan Ilić | TVB1 |
| Oliver Mlakar | TVZ 1 | |||
| Tomaž Terček | TVL1 | |||
| 07 |  Yunanistan |
Mako Georgiadou[8] | Mako Georgiadou | EIRT |
| 08 | İrlanda |
Brendan Balfe | Mike Murphy | RTÉ Television |
| Liam Devally | Radio Éireann | |||
| 09 | Almanya |
Ekkehard Böhmer | Werner Veigel | ARD Deutsches Fernsehen |
| 10 | Portekiz |
Henrique Mendes | Artur Agostinho | RTP1[9] |
| 11 | Hollanda |
Dick van Bommel | Willem Duys | Nederland 2[10] |
| 12 | İsveç |
Sven Lindahl[11] | sv: Johan Sandström | SR TV1 |
| sv: Ursula Richter | SR P3[12] | |||
| 13 | İspanya |
Antolín García | José Luis Uribarri | TVE1[13] |
| 14 | Monako |
Sophie Hecquet[14] | Pierre Tchernia | Télé Monte Carlo |
| 15 | İsviçre |
Michel Stocker | Theodor Haller | TV DRS |
| Georges Hardy | TSR | |||
| Giovanni Bertini | TSI | |||
| 16 | Belçika |
André Hagon | Georges Désir | RTB |
| Herman Verelst | BRT | |||
| 17 | İtalya |
Anna Maria Gambineri | Rosanna Vaudetti | Secondo Programma |
|
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
