โอเปก

องค์การกลุ่มประเทศผู้ส่งน้ำมันออก (อังกฤษ: Organization of Petroleum Exporting Countries) หรือ โอเปก (อังกฤษ: OPEC; /ˈoʊpɛk/ oh-pek) กำเนิดใน พ.ศ. 2503 มีสมาชิกก่อตั้ง 5 ประเทศ ประกอบด้วยประเทศซาอุดีอาระเบีย อิรัก อิหร่าน คูเวต และเวเนซุเอลา เดิมมีสำนักงานใหญ่ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ ปัจจุบัน โอเปกมีสมาชิกเพิ่มอีก 8 ประเทศ คือ สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ไนจีเรีย แอลจีเรีย ลิเบีย กาบอง (ต่อมาถอนตัวในปี ค.ศ. 2008 แล้วกลับมาในปี ค.ศ. 2016) อิเควทอเรียลกินี และล่าสุดสาธารณรัฐคองโก รวมเป็น 12 ประเทศ โดยได้ย้ายสำนักงานใหญ่ไปที่กรุงเวียนนา ประเทศออสเตรีย ตั้งแต่ ค.ศ. 1965 กลุ่มโอเปกถือเป็นกลุ่มผู้ส่งออกน้ำมันที่สำคัญ ซึ่งหากกลุ่มโอเปกลดกำลังการผลิตลงก็จะส่งผลให้ราคาน้ำมันตลาดโลกปรับตัวสูงขึ้นรวมถึงประเทศทางเอเชียรวมทั้งประเทศไทยด้วยเช่นกัน แต่ถ้าหากกลุ่มโอเปกกลับมาเพิ่มการผลิตมากขึ้น ก็จะทำให้ราคาน้ำมันตลาดโลกปรับตัวลดลงด้วยเช่นเดียวกัน เนื่องจากมีการผลิตและส่งออกน้ำมันในปริมาณที่เพียงพอต่อมวลมนุษชาติโดยเฉพาะประเทศแถบเอเชีย

องค์การกลุ่มประเทศผู้ส่งน้ำมันออก (โอเปก)
ธงชาติ ตราสัญลักษณ์
สำนักงานใหญ่	เวียนนา ออสเตรีย
ภาษาราชการ	อังกฤษ
ประเภท	ข้อตกลงระหว่างประเทศ (International cartel)[1]
สมาชิก	12 ประเทศ (มิถุนายน 2024)[2][3][4]  แอลจีเรีย  อิเควทอเรียลกินี  กาบอง  อิหร่าน*  อิรัก*  คูเวต*  ลิเบีย  ไนจีเรีย  สาธารณรัฐคองโก  ซาอุดีอาระเบีย*  สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์  เวเนซุเอลา* * สมาชิกผู้ก่อตั้ง
ผู้นำ
• เลขาธิการ	Haitham Al-Ghais (1 สิงหาคม 2022)
สถาปนา	แบกแดด, อิรัก
• นิตินัย	กันยายน 1960
• พฤตินัย	มกราคม 1961
สกุลเงิน	ดัชนีของดอลลาร์สหรัฐต่อบาร์เรล (US$/bbl)
เว็บไซต์ www.opec.org

สมาชิก

ปัจจุบัน

ประเทศ	ทวีป	ปีที่เข้าร่วม[2][3]	ประชากร (พ.ศ. 2560)[5]	พื้นที่ (กม.2)[6]	การผลิตปิโตรเลียม (บาร์เรลต่อวัน, 2016)[upper-alpha 1][7]	ปริมาณสำรองที่พิสูจน์แล้ว (บาร์เรล, 2016)[upper-alpha 1][8]
แอลจีเรีย	แอฟริกาเหนือ	1969	40,606,052	2,381,740	1,348,361	12,200,000,000
อิเควทอเรียลกินี	แอฟริกากลาง	2017	1,221,490	28,050	...	...
กาบอง	แอฟริกากลาง	1975–1995, 2016	1,979,786	267,667	210,820	2,000,000,000
อิหร่าน	ตะวันออกกลาง	1960	80,277,428	1,648,000	3,990,956	157,530,000,000
อิรัก	ตะวันออกกลาง	1960	37,202,572	437,072	4,451,516	143,069,000,000
คูเวต	ตะวันออกกลาง	1960	4,052,584	17,820	2,923,825	101,500,000,000
ลิเบีย	แอฟริกาเหนือ	1962	6,293,253	1,759,540	384,686	48,363,000,000
ไนจีเรีย	แอฟริกาตะวันตก	1971	185,989,640	923,768	1,999,885	37,070,000,000
สาธารณรัฐคองโก	แอฟริกากลาง	2018[9]	5,125,821	342,000	260,000	1,600,000,000
ซาอุดีอาระเบีย	ตะวันออกกลาง	1960	32,275,687	2,149,690	10,460,710	266,578,000,000
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	ตะวันออกกลาง	1967	9,269,612	83,600	3,106,077	97,800,000,000
เวเนซุเอลา	อเมริกาใต้	1960	31,568,179	912,050	2,276,967	299,953,000,000
โอเปกรวม			483,630,000	12,492,695	35,481,740	1,210,703,000,000
ทั่วโลกรวม			8,137,947,000	510,072,000	80,622,287[10]	1,650,585,000,000
เปอร์เซ็นต์โอเปก			6.3%	2.4%	44%	73%

1. 1 บาร์เรลปิโตรเลียม (bbl) ประมาณ 42 แกลลอนสหรัฐอเมริกาหรือ 159 ลิตรหรือ 0.159 ม.³แตกต่างกันเล็กน้อยกับอุณหภูมิ ในบริบทซูเปอร์แทนเกอร์จะถือ 2,000,000 บาร์เรล (320,000 ม.³) และอัตราการผลิตปัจจุบันของโลกจะใช้เวลาประมาณ 56 ปีในการทำให้ปริมาณน้ำมันสำรองที่พิสูจน์แล้วในปัจจุบันของโลกหมดลง^{[upper-alpha 2]} and the world's current production rate would take approximately 56 years to exhaust the world's current proven reserves.
2. Hayler, William B.; Keever, John M. (2003). American Merchant Seaman's Manual. Cornell Maritime Press. p. 14.3. ISBN 978-0-87033-549-5.

อดีต

ประเทศ	ทวีป	ปีที่เข้าร่วม[2]	ประชากร (พ.ศ. 2560)[5]	พื้นที่ (กม.2)[6]	การผลิตปิโตรเลียม (บาร์เรลต่อวัน, 2016)[7]	ปริมาณสำรองที่พิสูจน์แล้ว (บาร์เรล, 2016)[8]
แองโกลา	แอฟริกาใต้	2007–2023 [11]	28,813,463	1,246,700	1,769,615	8,423,000,000
เอกวาดอร์	อเมริกาใต้	1973–1992, 2007–2020[4]	16,385,068	283,560	548,421	8,273,000,000
อินโดนีเซีย	เอเชียตะวันออกเฉียงใต้	1962–2008, ม.ค.–พ.ย. 2016	261,115,456	1,904,569	833,667	3,692,500,000
กาตาร์	ตะวันออกกลาง	1961–2019[12]	2,569,804	11,437	1,522,902	25,244,000,000

อ้างอิง

1. "Glossary of Industrial Organisation Economics and Competition Law" (PDF). OECD. 1993. p. 19.
2. "Member Countries". OPEC. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 7 January 2020. สืบค้นเมื่อ 7 January 2020.
3. "OPEC 172nd Meeting concludes". OPEC (Press release). 11 March 2019. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 May 2017. สืบค้นเมื่อ 26 May 2017.
4. "Comunicado Oficial" [Official Statement] (Press release) (ภาษาสเปน). Metropolitan District of Quito, Ecuador: Ministry of Energy and Non-Renewable Natural Resources. 2020-01-02. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-01-06. สืบค้นเมื่อ 2020-01-06.
5. "การประเมินประชากรโลก พ.ศ. 2560". ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs, Population Division. สืบค้นเมื่อ 10 September 2017.
6. "Field Listing: Area". The World Factbook. Central Intelligence Agency. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 January 2014. สืบค้นเมื่อ 4 January 2009.
7. "Production of Crude Oil including Lease Condensate 2016" (CVS download). US Energy Information Administration. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 April 2017. สืบค้นเมื่อ 28 May 2017.
8. "Crude Oil Proved Reserves 2016" (CVS download). U.S. Energy Information Administration. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 April 2017. สืบค้นเมื่อ 28 May 2017.
9. Editorial. "Congo Republic becomes OPEC oil cartel's newest member". U.K. (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). Reuters. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 June 2018. สืบค้นเมื่อ 2018-06-22.
10. Excluding condensate oil production of nearly 20 million bbl/day
11. "Angola leaves Opec oil cartel in output quota row". BBC.com. 22 December 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 December 2023.
12. Alkhalisi, Zahraa (3 December 2018). "Qatar is pulling out of OPEC to focus on gas". CNN. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 December 2018. สืบค้นเมื่อ 3 December 2018.