เลวี เอชโคล
From Wikipedia, the free encyclopedia
เลวี เอชโคล (ฮีบรู: לֵוִי אֶשְׁכּוֹל ; listenⓘ, ชื่อแรกเกิด เลวี ยิตซัค สโคลนิค (ฮีบรู: לוי יצחק שקולניק ) 25 ตุลาคม ค.ศ. 1895 – 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1969) เป็นรัฐบุรุษของชาวอิสราเอลผู้ทำหน้าที่เป็นนายกรัฐมนตรีคนที่สามของประเทศอิสราเอล[1] ตั้งแต่ ค.ศ. 1963 กระทั่งถึงแก่อสัญกรรมจากอาการหัวใจวายในปี ค.ศ. 1969 เขาเป็นผู้ก่อตั้งพรรคแรงงานอิสราเอล ซึ่งทำหน้าที่ในตำแหน่งระดับอาวุโสหลายตำแหน่ง รวมถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม (ค.ศ. 1963–1967) และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง (ค.ศ. 1952–1963)
เลวี เอชโคล לֵוִי אֶשְׁכּוֹל | |
---|---|
เอชโคลในปี ค.ศ. 1963 | |
นายกรัฐมนตรีอิสราเอล คนที่ 3 | |
ดำรงตำแหน่ง 26 มิถุนายน ค.ศ. 1963 – 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1969 | |
ก่อนหน้า | เดวิด เบนกูเรียน |
ถัดไป | ยิกัล อัลลอน (รักษาการ) |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม คนที่ 3 | |
ดำรงตำแหน่ง 26 มิถุนายน ค.ศ. 1963 – 5 มิถุนายน ค.ศ. 1967 | |
นายกรัฐมนตรี | ตัวเขาเอง |
ก่อนหน้า | เดวิด เบนกูเรียน |
ถัดไป | โมเช ดายัน |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลัง คนที่ 2 | |
ดำรงตำแหน่ง 25 มิถุนายน ค.ศ. 1952 – 26 มิถุนายน ค.ศ. 1963 | |
นายกรัฐมนตรี | เดวิด เบนกูเรียน โมเช ชาเรตต์ |
ก่อนหน้า | เอลีเซอร์ เคปแลน |
ถัดไป | พินแชส ซาเปียร์ |
ผู้นำพรรคมาไป | |
ดำรงตำแหน่ง มิถุนายน ค.ศ. 1963 – 23 มกราคม ค.ศ. 1968 | |
ก่อนหน้า | เดวิด เบนกูเรียน |
ถัดไป | ตัวเขาเอง (ในฐานะผู้นำพรรคแรงงานอิสราเอล) |
ผู้นำพรรคแรงงานอิสราเอล | |
ดำรงตำแหน่ง 23 มกราคม ค.ศ. 1968 – 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1969 | |
ก่อนหน้า | ตัวเขาเอง (ในฐานะผู้นำพรรคมาไป) |
ถัดไป | โกลดา เมอีร์ |
สมาชิกสภาคเนสเซ็ท | |
ดำรงตำแหน่ง 20 สิงหาคม ค.ศ. 1951 – 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1969 | |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | เลวี ยิตซัค สโคลนิค 25 ตุลาคม ค.ศ. 1895(1895-10-25) โอราทีฟ จังหวัดเคียฟ จักรวรรดิรัสเซีย |
เสียชีวิต | 26 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1969(1969-02-26) (73 ปี) เยรูซาเลม ประเทศอิสราเอล |
ที่ไว้ศพ | เมาต์เฮิร์ซล์ เยรูซาเลม ประเทศอิสราเอล |
เชื้อชาติ | จักรวรรดิรัสเซีย จักรวรรดิออตโตมัน ปาเลสไตน์ อิสราเอล |
พรรคการเมือง |
|
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | แนวร่วม (ค.ศ. 1965–1968) |
คู่สมรส |
|
บุตร | โนอา ดโวรา แทมมา โอฟรา |
ลายมือชื่อ | |
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
สังกัด | กองพันยิวอาสา (ค.ศ. 1918–1920) ฮากานาห์ (ค.ศ. 1920–1948) |
เอชโคลได้รับการแต่งตั้งเป็นนายกรัฐมนตรีเป็นครั้งแรกหลังจากการลาออกของเดวิด เบนกูเรียน จากนั้นเขาเป็นผู้นำพรรคในการเลือกตั้งสู่สภาคเนสเซ็ทครั้งที่หก (ค.ศ. 1965) และเป็นฝ่ายชนะ โดยดำรงตำแหน่งเป็นเวลาหกปีติดต่อกัน ไม่นานหลังจากที่ดำรงตำแหน่ง เขาได้ทำการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญหลายอย่าง เขาลบล้างการปกครองทางทหารต่อชาวอาหรับอิสราเอลและการเดินทางไปยังสหรัฐที่ประสบความสำเร็จ โดยเป็นผู้นำอิสราเอลคนแรกที่ได้รับเชิญอย่างเป็นทางการสู่ทำเนียบขาว ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับประธานาธิบดีอเมริกา ลินดอน บี. จอห์นสัน มีผลอย่างมากต่อความสัมพันธ์อิสราเอล–สหรัฐ และต่อจากนั้นในสงครามหกวัน
เอชโคลมีบทบาทในขบวนการไซออนิสต์ตั้งแต่อายุยังน้อย เขาอพยพไปอยู่ในออตโตมันปาเลสไตน์ใน ค.ศ. 1914 และทำงานในภาคเกษตร เขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งสถาบันหลักของยีชูฟ ซึ่งมีองค์กรสำคัญที่สุดคือฮิสตาดรุตและฮากานาห์ เขาเป็นเหรัญญิกของพรรคการเมืองฮาโปเอลฮัตเซอร์และเหรัญญิกของศูนย์เกษตรกรรม ในปี ค.ศ. 1929 เขาได้รับการเลือกตั้งเป็นประธานคณะกรรมการตั้งข้อสังเกตภายในสภาคองเกรสไซออนิสต์ โดยมีบทบาทสำคัญในการวางเงื่อนไขสำหรับโครงสร้างใหม่ ส่วนในปี ค.ศ. 1937 เขาก่อตั้งบริษัทน้ำเมโกรอทและเป็นผู้อำนวยการจนกระทั่งปี ค.ศ. 1951 ขณะเดียวกัน เขาดำรงตำแหน่งที่ฮากานาห์ ที่พรรคมาไปและในฐานะประธานสภาแรงงานของเทลอาวีฟ ในปี ค.ศ. 1948–1949 เขาดำรงตำแหน่งอธิบดีกระทรวงกลาโหม และจากปี ค.ศ. 1948–1963 เขาเป็นประธานแผนกการตั้งถิ่นฐานขององค์การชาวยิว ตลอดจนได้รับเลือกในการเลือกตั้งสู่สภาคเนสเซ็ทครั้งที่สองในปี ค.ศ. 1951 หลังจากนั้นเขาก็ได้รับการแต่งสู่บทบาทสำคัญของรัฐบาล
เขาเป็นผู้นำรัฐบาลอิสราเอลในระหว่างและหลังสงครามหกวัน รวมทั้งเป็นนายกรัฐมนตรีอิสราเอลคนแรกที่ถึงแก่อสัญกรรมในตำแหน่ง