เราะมะฎอน
เดือนที่เก้าในปฏิทินอิสลาม และเป็นเดือนแห่งการถือศีลอดของชาวมุสลิม / From Wikipedia, the free encyclopedia
เราะมะฎอน (อาหรับ: رَمَضَان, อักษรโรมัน: Ramaḍān, [ra.ma.dˤaːn];[note 1] บางครั้งสะกดเป็น Ramzan, Ramadhan หรือ Ramathan) เป็นเดือนที่เก้าของปฏิทินอิสลาม[4] ที่ถือปฏิบัติโดยมุสลิมทั่วโลกในฐานะ เดือนแห่งการถือศีลอด, ละหมาด, การครุ่นคิดใคร่ครวญ และการร่วมในประชุมชน[5] เป็นเดือนระลึกถึงโองการแรกของศาสดามุฮัมมัด,[6] การรับนับถือศีลอดในเดือนเราะมะฎอนทุกปีถือเป็นหนึ่งในห้าหลักการอิสลาม[7] โดยเดือนเราะมะฎอนจะมีระยะเวลา 29 หรือ 30 วัน นับจากการเห็นดวงจันทร์เสี้ยวครั้งหนึ่งไปยังครั้งต่อไป[8][9]
เราะมะฎอน رَمَضَان | |
---|---|
ดวงจันทร์เสี้ยวเหนือต้นปาล์มที่มานามา ในวันเริ่มต้นเดือนเราะมะฎอนของศาสนาอิสลามที่ประเทศบาห์เรน | |
ชื่ออื่น | |
จัดขึ้นโดย | มุสลิม |
ประเภท | ศาสนา |
การเฉลิมฉลอง | การละศีลอดและละหมาดร่วม |
การถือปฏิบัติ |
|
เริ่ม | คืนสุดท้ายของเดือนชะอ์บาน[1] |
สิ้นสุด | คืนสุดท้ายของเดือนเราะมะฎอน[1] |
วันที่ | เราะมะฎอน |
ความถี่ | ทุกปี (ปฏิทินจันทรคติ)[2][3] |
ส่วนเกี่ยวข้อง | อีดิลฟิฏร์, ลัยละตุลก็อดร์ |
การถือศีลอดตั้งแต่ย่ำรุ่งถึงพระอาทิตย์ตกเป็น วาญิบ (จำเป็น) ต่อมุสลิมวัยผู้ใหญ่ทุกคนที่ไม่ป่วยรุนแรงหรือเรื้อรัง, เดินทาง, ชรา, เลี้ยงลูกด้วยนมแม่, เบาหวาน และมีประจำเดือน[10] การรับประทานอาหารก่อนย่ำรุ่งคือ ซะฮูร และการกินเพื่อละศีลอดในช่วงค่ำคือ อิฟฏอร[11][12] ถึงแม้จะมี ฟัตวา ว่ามุสลิมที่อาศัยในแถบขั้วโลกที่มีดวงอาทิตย์เที่ยงคืนหรือกลางคืนแถบขั้วโลกควรตามตารางเวลาของมักกะฮ์[13] แต่ส่วนใหญ่จะตามตารางเวลาของประเทศใกล้ที่สุดที่มีกลางวันหรือกลางคืน[14][15][16]
ผลตอบแทนทางจิตวิญญาณ (ษะวาบ) ของการถือศีลอดเชื่อว่าจะทวีคูณในเดือนเราะมะฎอน[17] ตามรายงานแล้ว มุสลิมไม่ได้ห้ามแค่อาหารกับน้ำ แต่รวมไปถึงผลิตภัณฑ์ยาสูบ, เพศสัมพันธ์ และพฤติกรรมที่เป็นบาป[18][19] โดยทุ่มเทไปกับ การละหมาด และอ่านอัลกุรอานแทน[20][21]