หม่า ยฺเหวียน
From Wikipedia, the free encyclopedia
หม่า ยฺเหวียน (จีน: 馬援; 14 ปีก่อนคริสตกาล – ค.ศ. 49) หรือ ม้าอ้วน[lower-alpha 1] ชื่อรอง เหวินเยฺวียน (จีน: 文淵) หรือที่รู้จักในชื่อตำแหน่งว่า ฝูปัวเจียงจฺวิน (伏波將軍; "ขุนพลผู้สงบคลื่น") เป็นขุนพลและขุนนางชาวจีนในยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก[1][2] มีบทบาทสำคัญในการปราบกบฏพี่น้องจึง
หม่า ยฺเหวียน 馬援 | |
---|---|
รูปปั้นของหม่า ยฺเหวียนบนเขาฝูปัว นครกุ้ยหลิน | |
เกิด | 14 ปีก่อนคริสตกาล นครซิงผิง มณฑลฉ่านซี |
เสียชีวิต | ค.ศ. 49 (62 ปี) |
ชื่ออื่น | เหวินเยฺวียน (文淵) จงเฉิงโหว (忠成侯) |
อาชีพ | ขุนพล, ขุนนาง |
บุตร |
|
บิดามารดา |
|
ญาติ |
|
ผลงานของหม่า ยฺเหวียนในด้านการทหารและการเมือง ได้แก่การช่วยเหลือจักรพรรดิฮั่นกวังอู่รวบรวมแผ่นดินและปราบปราบการก่อกบฏของพี่น้องจึง (ในเมืองเจียวจื่อ ซึ่งปัจจุบันคือบริเวณทางเหนือของประเทศเวียดนาม) และชนเผ่าอู่หลิน (อยู่ทางตะวันออกของมณฑลกุ้ยโจวและทางตะวันตกเฉียงเหนือของมณฑลหูหนานในปัจจุบัน) หม่า ยฺเหวียนล้มป่วยลงระหว่างการยกทัพบุกบริเวณที่เป็นมณฑลหูหนานในปัจจุบันในปี ค.ศ. 49 และเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน หม่า ยฺเหวียนยังมีส่วนช่วยทำให้จักรพรรดิฮั่นกวังอู่เอาชนะขุนศึกเหว่ย์ เอ๋า (隗囂) ผู้ปกครองอาณาบริเวณที่อยู่ทางตะวันออกของมณฑลกานซู่ในปัจจุบัน