ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้ (อังกฤษ: European/South American Cup) หรือ อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ (Intercontinental Cup)[1][2][3] ได้เริ่มแข่งขันกันเมื่อปี ค.ศ. 1960 เป็นรายการการแข่งขันฟุตบอลที่จัดขึ้นโดยสหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป (ยูฟ่า) และสมาพันธ์ฟุตบอลอเมริกาใต้ (คอนเมบอล) โดยจะเป็นการพบกันระหว่างทีมแชมป์ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกจากทวีปยุโรป กับทีมแชมป์โกปาลิเบร์ตาโดเรสจากทวีปอเมริกาใต้ ในช่วงแรกปี ค.ศ. 1960-1979 ระบบการแข่งขันของรายการนี้จะเป็นแบบ 2 นัด เหย้า-เยือน (ในช่วงปี ค.ศ. 1960-1968 จะตัดสินด้วยคะแนนจากการพบกันสองนัด ตามแบบที่คอนเมบอลใช้กันถึงปี ค.ศ. 1987 จากนั้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1969-1979 จึงเปลี่ยนมาใช้วิธีการรวมผลสกอร์ 2 นัด ด้วยกฎการยิงประตูในฐานะทีมเยือนแบบยุโรปแทน) จากนั้นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1980-2004 ได้เปลี่ยนมาเป็นการแข่งขันแบบนัดเดียวที่ประเทศญี่ปุ่น โดยมีสปอนเซอร์สนับสนุนหลักคือ โตโยต้า คนส่วนใหญ่จึงเปลี่ยนมาเรียกชื่อการแข่งขันรายการนี้ว่า โตโยต้าคัพ ต่อมาในปี ค.ศ. 2005 อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพได้ถูกแทนที่โดยฟีฟ่าคลับเวิลด์คัพ
ถ้วยรางวัลที่มอบให้กับผู้ชนะ | |
ผู้จัด | ยูฟ่าและคอนเมบอล |
---|---|
ก่อตั้ง | ค.ศ. 1960 |
ยกเลิก | ค.ศ. 2004 |
ภูมิภาค | ยุโรป อเมริกาใต้ |
จำนวนทีม | 2 |
ทีมชนะเลิศล่าสุด | โปร์ตู (2 สมัย) |
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด | เปญญาโรล นาซิโอนัล เอซี มิลาน เรอัลมาดริด โบกายูนิออร์ส (3 สมัย) |