คน
จากวิกิพีเดีย พจนานุกรมเสรี
การออกเสียง
| การแบ่งพยางค์ | คน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kon |
| ราชบัณฑิตยสภา | khon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰon˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | คนธ์ คล | |
รากศัพท์ 1
สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɢwɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับปักษ์ใต้ ข่น, อีสาน คน, ลาว ຄົນ (ค็น), คำเมือง ᨤᩫ᩠ᨶ (ฅ็น), เขิน ᨤᩫ᩠ᨶ (ฅ็น), ไทลื้อ ᦅᦳᧃ (คุน), ไทดำ ꪶꪁꪙ (โก̱น), ไทขาว ꪁꪴꪙ, ไทใหญ่ ၵူၼ်း (กู๊น), ไทใต้คง ᥐᥨᥢᥰ (โก๊น), อาหม 𑜀𑜤𑜃𑜫 (กุน์), ปู้อี wenz, จ้วง vunz, จ้วงแบบจั่วเจียง koenz
รูปแบบอื่น
- (เจตนาสะกดผิด) ฅน
คำนาม
คน
- มนุษย์ คือสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมชนิด Homo sapiens (คำลักษณนาม: คน หรือ หัว หรือ ราย หรือ นาย หรือ ท่าน)
- คำพ้องความ: ดูที่ อรรถาภิธาน:คน
- คำใช้ประกอบคำนามหรือคำกริยาแสดงว่าเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับสิ่ง อาการ สภาพ หรือมีลักษณะหรือเป็นอย่างนั้น[1]
- คนข่าว
- คนทีวี
- คนเบื้องหลัง
- คนสวน
- คนส่งของ
- คนขับรถ
- คนเลี้ยงเด็ก
- คนรับใช้
- คนง่อย
- คนพิการ
- คนโกง
ลูกคำ
- คนกลาง
- คนเก่าคนแก่
- คนไข้
- คนไข้นอก
- คนไข้ใน
- คนจร
- คนจริง
- คนใช้
- คนดิบ
- คนดี
- คนดีผีคุ้ม
- คนต้องขัง
- คนทรง
- คนนอก
- คนใน
- คนพรรค์นั้น
- คนเมือง
- คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
- คนร้าย
- คนร้ายตายขุม
- คนไร้ความสามารถ
- คนละไม้คนละมือ
- คนสวน
- คนสาบสูญ
- คนสุก
- คนเสมือนไร้ความสามารถ
- คนโสด
- คนโอบ
คำแปลภาษาอื่น
รากศัพท์ 2
ร่วมเชื้อสายกับลาว ຄົນ (ค็น), ไทลื้อ ᦆᦳᧃᧉ (ฅุ้น), ไทดำ ꪶꪁꪙ (โก̱น), ไทใหญ่ ၶူၼ်ႉ (ขู๎น), อาหม 𑜁𑜤𑜃𑜫 (ขุน์); เทียบไหลดั้งเดิม *ɦunɦ, จ้วงแบบจั่วเจียง goenz (กน Longzhou)
คำกริยา
คน (คำอาการนาม การคน)
คำแปลภาษาอื่น
กวนให้เข้ากัน
อ้างอิง
- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 3 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2554. หน้า 29.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
