แกลเลียม

ถูกค้นพบในปี ค.ศ. 1875 โดย Lecoq de Boisbaudran นักเคมีชาวฝรั่งเศส ได้ค้นพบเส้นสเปกตรัมอยู่ตำแหน่งตรงกับธาตุที่ขาดหายไปคือธาตุ "eka-alumina" ซึ่งเป็นธาตุอยู่ระหว่าง Al และ In ในตารางธาตุของ เมนเดลลีฟ (Mendeleev) ต่อมานักเคมีผู้นี้สามารถเตรียมโลหะอิสระได้จากการนำสารของธาตุนี้ในสารละลายเบสมาแยกสลายด้วยไฟฟ้า (electrolysis) และได้ศึกษาสมบัติบางประการของธาตุนี้ Boisbaudran ตั้งชื่อธาตุนี้ว่า "gallium" จากลาติน Gallia ซึ่งเป็นชื่อลาตินของประเทศฝรั่งเศส

Ga เป็นธาตุเคมีที่มีเลขอะตอม 31 สัญลักษณ์ของธาตุคือ Ga จะพบธาตุ Ga ในธรรมชาติจำพวก แร่บอไซด์และสังกะสี แกลเลียมอยู่ในตารางธาตุหมู่ 3A เป็นโลหะที่ไม่ดี เป็นของแข็งเปราะที่อุณหภูมิต่ำ ๆ มีสีเงินอ่อนนุ่ม เป็นของเหลวได้เมื่ออยู่บนฝ่ามือ^[2]

เพราะจุดหลอมเหลวอยู่สูงกว่าอุณหภูมิห้องเล็กน้อย ตามธรรมชาติพบในแร่บอไซต์ (bauxite) และสังกะสี สารประกอบแกลเลียมอาร์ซิไนด์ ใช้ทำสารกึ่งตัวนำในหลอดไดโอด แกลเลียมเป็นโลหะสีขาวเทา จุดหลอมเหลวต่ำมาก ประมาณ 29.8 องศา แค่ทิ้งไว้ตอนกลางวันในหน้าร้อนก๊อาจหลอมเป็นของเหลวได้คล้ายปรอท Hg ธาตุ Ga มีประโยชน์ไม่มากนักในเชิงพาณิชย์ แต่สารประกอบของ Ga ใช้ประโยชน์เป็นกึ่งตัวนำ (semiconductor) และการใช้งานเฉพาะบางอย่างเท่านั้น เช่น ในการวิเคราะห์ ออกไซด์ของยูเรเนียม โดยวิธีสเปกโทรสโกปี (spectroscopy)^[3]

[1] [1]

[2] [2]
"สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-11-14. สืบค้นเมื่อ 2014-12-05.

[3] [3]
รศ. ดร.ศักดา ดาดวง พิมมพ์ครั้งที่ 1-2 มีนาคม-พฤภาคม 2556 ชื่อหนังสือ 118

[1]

[2]

[3]