เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 18
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 18 จัดในวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 2002 ณ โตรอนโต ,ออนตาริโอ, แคนาดา โดยมีจำนวนผู้เข้าชมในสนามทั้งสิ้น 68,237 คน โดยครั้งนี้เป็นครั้งที่ไม่ได้จัดใน สหรัฐอเมริกา และเป็นศึกที่รวมการแสดงนักมวยปล้ำแต่ละค่ายของ WWF เอาไว้ทั้งหมด และในครั้งนี้ ถือเป็นศึกเรสเซิลมาเนียครั้งสุดท้ายที่จัดภายใต้ชื่อ เวิลด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น
| เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 18 | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| สมาคม | เวิลด์เรสต์ลิงเฟดดิเรชั่น | ||
| วันที่ | 17 มีนาคม ค.ศ. 2002 | ||
| เมือง | โตรอนโต ,ออนตาริโอ, แคนนาดา | ||
| สถานที่ | สกายโดม | ||
| ผู้ชม | 68,237 คน[1] | ||
| แท็กไลน์ | The One and Only[2] | ||
| ลำดับเหตุการณ์ Pay-per-view | |||
| |||
| ลำดับเหตุการณ์เรสเซิลเมเนีย | |||
| |||
ในศึก รอยัลรัมเบิล (2002) ทริปเปิล เอช ได้เข้าร่วมในแมตช์การปล้ำ รอยัลรัมเบิล โดยเหวี่ยง เคิร์ต แองเกิล ออกไปเป็นคนสุดท้าย ทำให้ ทริปเปิล เอช ได้เป็นผู้ชนะเลิศ รอยัลรัมเบิล ปี 2002 และได้ขอท้าชิงแชมป์โลกอันดิสพิวเด็ด กับ คริส เจอริโค ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 18
ในปี 2002 วินซ์ แมคแมน ก็ได้เรียก โฮแกน กลับมาพร้อมกับ เควิน แนช และ สก็อตต์ ฮอลล์ ในนามของ nWo และไปเล่นงานทั้ง เดอะ ร็อก และ สโตน โคลด์ สตีฟ ออสติน และ โฮแกน ก็ขอท้าเจอกับ เดอะ ร็อก ในศึก เรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 18
| # | แมทช์การปล้ำ | กำหนดการปล้ำ | เวลา |
|---|---|---|---|
| Sunday Night Heat | ริกิชิ, สก็อตตี ทู ฮอทตี, และ อัลเบิร์ต ชนะ มิสเตอร์เพอร์เฟค, แลนด์ สตรอม และ เทสต์[1][3] | แมทช์การปล้ำแทกทีม 6 คน โดยมีกรรมการพิเศษ คือ แจ็คการีน | 07:19 |
| 1 | ร็อบ แวน แดม ชนะ วิลเลียม รีกัล (c)[1] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล | 06:19 |
| 2 | ไดมอนด์ เดลลาร์ส เพส (c) ชนะ คริสเตียน[1][4] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์ยูโรป | 06:08 |
| 3 | เมเวน (c) ต่อสู้กับ โกลดัสต์ ไปที่ไม่มีการแข่งขัน | แมทช์การปล้ำแบบฮาร์ตคอร์ เพื่อชิงWWF Hardcore Championship[1][5] | 03:15 |
| 4 | เคิร์ต แองเกิล ชนะ เคน[1] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 10:45 |
| 5 | ดิอันเดอร์เทเกอร์ ชนะ ริก แฟลร์[1][6][7] | แมทช์การปล้ำไม่มีกฎกติกา | 18:47 |
| 6 | เอดจ์ ชนะ บูเกอร์ ที[1][4] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 06:32 |
| 7 | สตีฟ ออสติน ชนะ สก็อตต์ ฮอลล์ (พร้อมด้วย เควิน แนช)[1] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 09:51 |
| 8 | บิลลี และ ชาร์ค (c) ชนะ ดิ เอพีเอ (ฟารุค และ แบรดชอว์), เดอะ ดัดลี้ บอยซ์ (บับบา เรย์ และ ดี-วอน) (พร้อมด้วย สเตซี่ คิบเลอร์) และ ฮาร์ดี บอยซ์ (แมทท์ และ เจฟฟ์)[1][7][8][8] | แมทช์การปล้ำสี่เส้าแทกทีมใครแพ้คัดออก เพื่อชิงแชมป์โลกแทกทีม | 13:50 |
| 9 | เดอะ ร็อก ชนะ ดิ๊ก ด็อก[1][7] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว | 16:23 |
| 10 | แจสส์ (c) ชนะ ทริส สตราตัส และ ลิต้า[1] | แมทช์การปล้ำสามเส้า เพื่อชิงแชมป์โลกหญิง | 06:16 |
| 11 | ทริปเปิล เอช ชนะ คริส เจอริโค (c) (พร้อมด้วย สเตฟานี แม็กแมเฮิน)[1] | แมทช์การปล้ำเดี่ยว เพื่อชิงแชมป์โลกอันดิสพิวเด็ด | 18:41 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
