หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนที่ 1 แห่งพม่า

"หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน" เปลี่ยนทางมาที่นี่ สำหรับสำหรับบิดา, มาร์ควิสแห่งมิลฟอร์ด ฮาเวน ดูที่ เจ้าชายลูทวิชแห่งบัทเทินแบร์ค สำหรับสำหรับบรรดาศักดิ์ของเขา ดูที่ เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า

จอมพลเรือ หลุยส์ ฟรานซิส อัลเบิร์ต วิคเตอร์ นิโคลัส เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนที่ 1 แห่งพม่า (อังกฤษ: Louis Francis Albert Victor Nicholas Mountbatten, Earl Mountbatten of Burma) (นามเดิม เจ้าชายลูอีแห่งบัทเทินแบร์ค; 25 มิถุนายน ค.ศ. 1900 – 27 สิงหาคม ค.ศ. 1979) หรือเป็นที่รู้จักกันในชื่อ ลอร์ด เมานต์แบ็ตเทน เป็นสมาชิกราชวงศ์บริติช เจ้าหน้าที่แห่งราชนาวี และรัฐบุรุษ พระมาตุลาของเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ และพระอนุวงศ์ของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 แห่งสหราชอาณาจักร ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง พระองค์ทรงเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดฝ่ายสัมพันธมิตรแห่งกองบัญชาการเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พระองค์ทรงเป็นอุปราชแห่งอินเดียคนสุดท้ายแห่งบริติชอินเดียและข้าหลวงต่างพระองค์คนแรกแห่งประเทศอินเดียในเครือจักรภพ

จอมพลเรือ เดอะไรต์ออนะระเบิล เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า KG GCB OM GCSI GCIE GCVO DSO KStJ
ภาพวาด โดย อัลลัน วอร์เรน, ค.ศ. 1976
เสนาธิการกลาโหม
ดำรงตำแหน่ง 13 กรกฎาคม ค.ศ. 1959 – 15 กรกฎาคม ค.ศ. 1965
นายกรัฐมนตรี	ฮาโรลด์ แมคมิลแลน อเล็ก ดักลัส-ฮิวม์ ฮาโรลด์ วิลสัน
ก่อนหน้า	วิลเลียม ดิกสัน
ถัดไป	ริชาร์ด ฮูลล์
สมุหราชนาวี
ดำรงตำแหน่ง 18 เมษายน ค.ศ. 1955 – 19 ตุลาคม ค.ศ. 1959
นายกรัฐมนตรี	แอนโทนี อีเดน ฮาโรลด์ แมคมิลแลน
ก่อนหน้า	โรเดอริก แม็กกริจอร์
ถัดไป	ชาลล์ แลมบี
ผู้สำเร็จราชการแห่งอินเดีย
ดำรงตำแหน่ง 15 สิงหาคม ค.ศ. 1947 – 21 มิถุนายน ค.ศ. 1948
กษัตริย์	สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6
นายกรัฐมนตรี	ชวาหระลาล เนห์รู
ก่อนหน้า	ตัวเขาเอง (ในฐานะอุปราชและข้าหลวงต่างพระองค์แห่งอินเดีย)
ถัดไป	ซี. ราชโคปาลาชารี
อุปราชและข้าหลวงต่างพระองค์แห่งอินเดีย
ดำรงตำแหน่ง 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1947 – 15 สิงหาคม ค.ศ. 1947
กษัตริย์	สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6
ก่อนหน้า	ไวเคานต์เวเวลล์
ถัดไป	ตัวเขาเอง (ในฐานะผู้สำเร็จราชการแห่งอินเดีย) มุฮัมมัด อะลี จินนาห์ (ในฐานะผู้สำเร็จราชการแห่งปากีสถาน)
สมาชิกสภาขุนนาง
ฝ่ายอาณาจักร
ขุนนางตลอดชีพ 13 มิถุนายน ค.ศ. 1946 – 27 สิงหาคม ค.ศ. 1979
ก่อนหน้า	สถาปนาตำแหน่งขุนนาง
ถัดไป	เคาน์เตสเมานต์แบ็ตเทนที่ 2 แห่งพม่า
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	เจ้าชายลูอีแห่งบัทเทินแบร์ค 25 มิถุนายน ค.ศ. 1900(1900-06-25) ตำหนักฟอร์กมอร์, วินด์เซอร์, บาร์กเชอร์, ประเทศอังกฤษ, สหราชอาณาจักร
เสียชีวิต	27 สิงหาคม ค.ศ. 1979(1979-08-27) (79 ปี) มุลลากมอร์, มณฑลซีลิโก, ประเทศไอร์แลนด์
ลักษณะการเสียชีวิต	ถูกลอบสังหาร
ที่ไว้ศพ	รอมซีย์แอบบีย์
ศาสนา	แองกลิคัน
คู่สมรส	เอ็ดวินา แอชลีย์ (สมรส 1922; เสียชีวิต 1960)
บุตร	แพทริเซีย แคนเชบูลล์ เคาน์เตสที่ 2 เมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า เลดีพาเมลา ฮิคส์
บุพการี	หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน มาร์ควิสที่ 1 แห่งมิลฟอร์ด ฮาเวน (บิดา) เจ้าหญิงวิคโทรีอาแห่งเฮ็สเซินและริมไรน์ (มารดา)
ศิษย์เก่า	วิทยาลัยคริสต์ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์
วิชาชีพ	ทหารเรือ
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้	สหราชอาณาจักร
สังกัด	ราชนาวี
ประจำการ	ค.ศ. 1913–1965
ยศ	จอมพลเรือ
หน่วย	ดูรายชื่อ กองบัญชาการเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สำนักงานปฏิบัติการร่วมรบ
บังคับบัญชา	ดูรายชื่อ เสนาธิการกลาโหม สมุหราชนาวี เรือเมดิเตอร์เรเนียน ผู้ช่วยสมุหราชนาวีฝ่ายเสบียง เรือเอชเอ็มเอส อิลลัสเทรียส เรือเอชเอ็มเอส เคลลี เรือเอชเอ็มเอส วิทอาร์ต เรือเอชเอ็มเอส แดริง
ผ่านศึก	สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง สงครามโลกครั้งที่สอง
รางวัล	ดูรายชื่อ

พระองค์ประสูติที่เมืองวินด์เซอร์ในครอบครัวตระกูลบัทเทินแบร์คที่มีชื่อเสียง เมานต์แบ็ตเทนทรงเข้าเรียนที่ Royal Naval College, Osborne ก่อนที่จะเข้าสู่กองทัพเรือหลวงในปี ค.ศ. 1916 พระองค์ทรงปฏิบัติหน้าที่ในช่วงท้ายของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และหลังสงคราม พระองค์ทรงได้เข้าเรียนที่ Christ's College, เคมบริดจ์ ในช่วงสมัยระหว่างสงคราม เมานต์แบ็ตเทนยังคงดำรงอาชีพทหารเรือ ทรงมีความเชี่ยวชาญด้านการสื่อสารทางเรือ ภายหลังการลุกลามของสงครามโลกครั้งที่สอง เมานต์แบ็ตเทนทรงได้บัญชาการในเรือพิฆาต เรือหลวงเคลี่ และกองเรือรบพิฆาตที่ 5 และพระองค์ทรงมีบทบาทที่สำคัญในนอร์เวย์ ช่องแคบอังกฤษ และทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1941 พระองค์ทรงได้บัญชาการในเรือบรรทุกเครื่องบิน เรือหลวงอิลัสเทรียส พระองค์ทรงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าหน่วยปฏิบัติการร่วมและเป็นสมาชิกของหัวหน้าคณะกรรมการเสนาธิการ(Chiefs of Staff Committee)ในต้นปี ค.ศ. 1942 และจัดให้มีการตีโฉบฉวยที่แซ็ง-นาแซร์และเดียป ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1943 เมานต์แบ็ตเทนทรงกลายเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดฝ่ายสัมพันธมิตรแห่งกองบัญชาการเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และดูแลการเข้ายึดครองพม่าและสิงคโปร์อีกครั้งจากญี่ปุ่นในช่วงปลายปี ค.ศ. 1945 จากการปฏิบัติหน้าที่ของพระองค์ในช่วงสงคราม เมานต์แบ็ตเทนทรงได้รับพระราชทานยศถาบรรดาศักดิ์เป็นไวเคานต์ใน ค.ศ. 1946 และเอิร์ลในปีถัดมา

ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1947 เมานต์แบ็ตเทนทรงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นอุปราชแห่งอินเดียและดูแลการแบ่งแยกบริติชอินเดียออกมาเป็นประเทศอินเดียและประเทศปากีสถาน พระองค์ทรงทำหน้าที่เป็นข้าหลวงต่างพระองค์คนแรกแห่งอินเดียจนถึงเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1948 ในปี ค.ศ. 1952 เมานต์แบ็ตเทนทรงได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกองเรือเมดิเตอร์เรเนียนของบริติช และผู้บัญชาการเนโทแห่งกองกำลังพันธมิตรในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1955 ถึง 1959 พระองค์ทรงเป็นสมุหราชนาวี ซึ่งเป็นตำแหน่งที่พระบิดาของพระองค์ เจ้าชายลูทวิชแห่งบัทเทินแบร์ค เคยดำรงตำแหน่งเมื่อสี่สิบปีก่อน หลังจากนั้นพระองค์ทรงดำรงตำแหน่งเป็นหัวหน้าแห่งเสนาธิการป้องกันจนถึง ค.ศ. 1965 ทำให้พระองค์ทรงเป็นผู้นำที่มีความสามารถในกองทัพบริติชที่ดำรงตำแหน่งยาวนานที่สุดจนถึงปัจจุบัน ในช่วงเวลานั้น เมานต์แบ็ตเทนยังทรงได้ดำรงตำแหน่งเป็นประธานแห่งคณะกรรมมาธิการทหารของเนโทเป็นเวลาหนึ่งปี

ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1979 เมานต์แบ็ตเทนทรงถูกลอบปลงพระชนม์โดยการวางระเบิดบนเรือตกปลาของพระองค์ในมุลลากมอร์ เคาท์ตี้ สไลโก ประเทศไอร์แลนด์ โดยสมาชิกของกองทัพสาธารณรัฐไอร์แลนด์ชั่วคราว(IRA) พระองค์ได้รับการจัดพิธีพระศพที่ Westminster Abbey และถูกฝังพระศพใน Romsey Abbey ในแฮมป์เชอร์

พระประวัติ

ลอร์ดเมานต์แบ็ตเทน กับ เอ็ดวินา ภริยา

หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทนเป็นบุตรชายของเจ้าชายลูทวิชแห่งบัทเทินแบร์ค ซึ่งเป็นเจ้าชายเยอรมันที่เข้ามารับราชการในอังกฤษและได้เสกสมรสกับเจ้าหญิงวิคโทรีอาแห่งเฮ็สเซินและริมไรน์ พระราชธิดาองค์เล็กในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย ในปี 1917 พระเจ้าจอร์จที่ห้าได้ถอดฐานันดรเยอรมัน ทำให้ทรงเป็นที่รู้จักกันในนาม ลอร์ด หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน ภายหลังสงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุด เขารับแต่งตั้งเป็นขุนนางแห่งสหราชอาณาจักร

เสียชีวิต

เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนถูกลอบฆ่าโดยกลุ่มกบฎแบ่งแยกดินแดนในไอร์แลนด์เหนือ ในคืนวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 1979 โดยนายธอมัส แม็กแมฮอน สมาชิกกลุ่มกบฎได้แอบปีนเข้าไปบนเรือของเอิร์ลเมานต์แบ็ตเทน ซึ่งบนเรือขณะนั้นมีสมาชิกโดยสารอยู่คือเอิร์ลเมานต์แบ็ตเทน, ท่านหญิงบราบันด์ ธิดาคนโต, ลอร์ดบราบันด์ สามีของนาง และบุตรของทั้งสองอีกสองคนชื่อนิโคลัสกับพอล คนร้ายได้ทำการวางระเบิดควบคุมโดยวิทยุน้ำหนักราว 20 กิโลกรัม และเกิดการระเบิดขึ้น เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนร่วงลงไปในน้ำและถูกช่วยไว้ได้โดยชาวประมงใกล้เคียงในลักษณะขาขวาเกือบขาดแต่ก็เสียชีวิตด้วยทนพิษบาดแผลไม่ไหว ลอร์ดและเลดีบราบอร์นได้รับบาดเจ็บสาหัส^[1] ในขณะที่นิโคลัส บุตรชายของลอร์ดและเลดีบราบอร์นเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ ส่วนบารอเนสม่ายแห่งบราบอร์นถึงแก่อนิจกรรมในวันรุ่งขึ้นจากพิษบาดแผล^[2]

ฐานันดร

	1900 - 1917: เจ้าชายหลุยส์แห่งบัทเทินแบร์ค 1917 - 1946: ลอร์ด หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน 1946 - 1947: ไวเคานต์เมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า 1947 - 1979: เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า
อาร์มประจำตำแหน่ง

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

จอมพลเรือ หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ทั้งสหราชอาณาจักรและต่างประเทศ ดังนี้

เครื่องราชอิสริยาภรณ์สหราชอาณาจักร

• ค.ศ. 1946 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์การ์เทอร์ ชั้นสูงสุด อัศวินการ์เทอร์ (KG)^[3]
• ค.ศ. 1955 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์บาธ ชั้นที่ 1 อัศวิน (GCB)^[4]
• ค.ศ. 1965 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์กิตติคุณ ชั้นที่ 1 สมาชิก (OM) (ฝ่ายทหาร)^[5]
• ค.ศ. 1937 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์รอยัลวิกตอเรียน ชั้นที่ 1 อัศวินสูงสุด (GCVO)^[6]
• ค.ศ. 1941 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์การบริการดีเด่น ชั้นสูงสุด (DSO)^[7]
• ค.ศ. 1940 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์นักบุญจอห์น ชั้นที่ 1 อัศวินความยุติธรรม (KStJ)^[8]
• ค.ศ. 1918 – เหรียญสงครามบริติช
• ค.ศ. 1918 – เหรียญชัย
• ค.ศ. 1945 – เหรียญดารา ค.ศ. 1939–1945
• ค.ศ. 1945 – เหรียญดาราแอตแลนติก
• ค.ศ. 1945 – เหรียญดาราแอฟริกา
• ค.ศ. 1945 – เหรียญดาราพม่า
• ค.ศ. 1945 – เหรียญดาราอิตาลี
• ค.ศ. 1945 – เหรียญการป้องกัน
• ค.ศ. 1945 – เหรียญสงคราม ค.ศ. 1939–1945
• ค.ศ. ไม่ปรากฏ – เหรียญการบริการทั่วไปทหารเรือ
• ค.ศ. 1911 – เหรียญบรมราชาภิเษก สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5
• ค.ศ. 1935 – เหรียญรัชดาภิเษกเงิน สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5
• ค.ศ. 1937 – เหรียญบรมราชาภิเษก สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6
• ค.ศ. 1952 – เหรียญบรมราชาภิเษก สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2
• ค.ศ. 1977 – เหรียญรัชดาภิเษกเงิน สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ

•  สเปน :
  • ค.ศ. 1922 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อิซเบลลาชาวคาทอลิก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ (GYC)^[9]
•  อียิปต์ :
  • ค.ศ. 1922 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์แม่น้ำไนล์ ชั้นที่ 4 จัตุรถาภรณ์^[9]
•  โรมาเนีย :
  • ค.ศ. 1924 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์มงกุฎโรมาเนีย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[9]
  • ค.ศ. 1937 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ดาราแห่งโรมาเนีย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[9]
•  กรีซ :
  • ค.ศ. 1941 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์กางเขนสงคราม^[10]
  • ค.ศ. 1946 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จอร์จที่ 1 ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[11]
• สหรัฐ :
  • ค.ศ. 1943 – ลีเจียนออฟเมอริต ชั้นหัวหน้าผู้บัญชาการ^[12]
  • ค.ศ. 1945 – เหรียญการบริการที่โดดเด่น^[13]
  • ค.ศ. 1945 – เหรียญรณรงค์เอเชีย-แปซิฟิก
•  สาธารณรัฐจีน :
  • ค.ศ. 1945 – เครื่องอิสริยาภรณ์เมฆและธวัช ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[14]
•  ไทย :
  • ค.ศ. 1946 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[15][16]
•  เนปาล :
  • ค.ศ. 1946 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ดาราแห่งเนปาล ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[17]
  • ค.ศ. 1975 – เหรียญบรมราชาภิเษก สมเด็จพระราชาธิบดีพิเรนทระ
•  ฝรั่งเศส :
  • ค.ศ. 1946 – เครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์ ชั้นที่ 1 กร็อง-ครัว^[18]
  • ค.ศ. 1946 – เครื่องอิสริยาภรณ์กางเขนสงคราม ค.ศ. 1939–1945^[18]
•  อินเดีย :
  • ค.ศ. 1947 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ดาราแห่งอินเดีย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ (GCSI)^[19]
  • ค.ศ. 1947 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งจักรวรรดิอินเดีย ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ (GCIE)^[19]
•  อินเดีย :
  • ค.ศ. 1948 – เหรียญเอกราชอินเดีย
•  เนเธอร์แลนด์ :
  • ค.ศ. 1948 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์สิงโตเนเธอร์แลนด์ ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[20]
•  โปรตุเกส :
  • ค.ศ. 1951 — เครื่องอิสริยาภรณ์ทหารแห่งอาวิซ ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ (GCA)^[9]
•  สวีเดน :
  • ค.ศ. 1952 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์เซราฟีม ชั้นสูงสุด (ฝ่ายทหาร) (RSerafO)
•  พม่า :
  • ค.ศ. 1956 – เครื่องอิสริยาภรณ์สิริสุธรรมะ ชั้นที่ 1 อรรคมหาสิริสุธรรมะ (ฝ่ายทหาร)^[12]
•  เดนมาร์ก :
  • ค.ศ. 1962 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์แดนเนอโบร ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์^[9]
•  เอธิโอเปีย :
  • ค.ศ. 1965 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์ตราโซโลมอน ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ (S.K)^[9]
•  มัลดีฟส์ :
  • ค.ศ. 1972 – เครื่องอิสริยาภรณ์อิซซุดดิน ชั้นสูงสุด

ราชตระกูล

พงศาวลีของหลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนที่ 1 แห่งพม่า

16. หลุยส์ที่ 1 แกรนด์ดยุกแห่งเฮ็สเซินและไรน์               8. หลุยส์ที่ 2 แกรนด์ดยุกแห่งเฮ็สเซินและไรน์                       17. ลันด์กราวีน หลุยส์ แห่งเฮ็สเซิน-ดาร์มสตัดท์               4. เจ้าชายอเล็กซานเดอร์แห่งเฮ็สเซินและไรน์                             18. ชาร์ลส์ หลุยส์ เจ้าผู้สืบตระกูลแห่งบาเดิน               9. เจ้าหญิงวิลเฮล์มีนแห่งบาเดิน                       19. ลันด์กราวีน อมาเลีย แห่งแห่งเฮ็สเซิน-ดาร์มสตัดท์               2. เจ้าชายลูทวิชแห่งบัทเทินแบร์ค                                   20. ฟรีดีช คาร์ล เอมานูเอ็ล เฮาเคอ               10. เคานต์ จอห์น เมาริช เฮาเคอ                       21. มาเรีย ซาโลเมีย ชีเวปเปนเฮาเซอร์               5. เคานเตส ยูลีอา เฮาเคอ                             22. ฟรันซ์ เลโอโปลด์ ลาฟอนไทน์               11. โซฟี ลาฟอนไทน์                       23. มาเรีย เทเรซา คอร์เนลี               1. หลุยส์ เมานต์แบ็ตเทน เอิร์ลเมานต์แบ็ตเทนแห่งพม่า                                         24. หลุยส์ที่ 2 แกรนด์ดยุกแห่งแห่งเฮ็สเซินและไรน์ (= 8)               12. เจ้าชายคาร์ลแห่งเฮ็สเซินและไรน์                       25. เจ้าหญิงวิลเฮล์มีนแห่งบาเดิน (= 9)               6. หลุยส์ที่ 4 แกรนด์ดยุกแห่งเฮสส์และไรน์                             26. เจ้าชายวิลเฮล์มแห่งปรัสเซีย               13. เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งปรัสเซีย                       27. ลันด์กราวีน มาเรีย แอนนา แห่งเฮ็สเซิน-ฮอมบูร์ก               3. เจ้าหญิงวิกตอเรียแห่งเฮสส์และไรน์                                   28. เอร์เนสต์ที่ 1 ดยุกแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา               14. เจ้าชายอัลเบิร์ตแห่งแซ็กซ์-โคบูร์กและก็อตธา                       29. เจ้าหญิงลูอีเซอแห่งซัคเซิน-โกทา-อัลเทินบวร์ค               7. เจ้าหญิงอลิซแห่งสหราชอาณาจักร                             30. เจ้าชายเอ็ดเวิร์ด ดยุกแห่งเคนต์และสแตรเธิร์น               15. สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย                       31. เจ้าหญิงวิกตอเรียแห่งแซ็กซ์-โคบูร์ก-ซาลเฟลด์

อ้างอิง

1. "Tim Knatchbull: The IRA Killed My Grandfather, but I'm Glad the Queen Met Their Man". The Telegraph. London. 1 July 2012. สืบค้นเมื่อ 20 September 2012.
2. Patton, Allyson (March 2005). "Broadlands: Lord Mountbatten's Country Home". British Heritage. 26 (1): 14–17.
3. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันอังคารที่ 3 ธันวาคม ค.ศ. 1946 ฉบับพิเศษ 37807 หน้า 5945, สืบค้นเทมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
4. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 3 มิถุนายน ค.ศ. 1955 ฉบับพิเศษ 40497 หน้า 3258, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
5. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 16 กรกฎาคม ค.ศ. 1965 ฉบับที่ 43713 หน้า 6729, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
6. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 29 มกราคม ค.ศ. 1937 ฉบับพิเศษ 34365 หน้า 693, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
7. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 1940 ฉบับพิเศษ 35029 หน้า 25, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
8. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 21 มิถุนายน ค.ศ. 1940 ฉบับที่ 34878 หน้า 3777, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 1940
9. เดเบร็ต ขุนนางและบารอเนต. คิงส์ตันอัพพอนเทมส์, เซอร์รีย์: เคลลีดิเร็กทอรีส์. 1976. p. 882 – โดยทาง กูเกิลบุ๊ค.
10. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 24 เมษายน ค.ศ. 1942 ฉบับพิเศษ 35538 หน้า 1850, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
11. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1946 ฉบับพิเศษ 37777 หน้า 5418, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
12. Ziegler (1989), pp. 18, 254 harvp error: no target: CITEREFZiegler1989 (help).
13. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 5 ตุลาคม ค.ศ. 1945 ฉบับพิเศษ 37299 หน้า 4954, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
14. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 6 เมษายน ค.ศ. 1945 ฉบับพิเศษ 37023 หน้า 1895, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
15. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, สืบค้นเมื่อวันที่ 19 มกราคม ค.ศ. 2025
16. Ziegler (1988), p. 288 harvp error: no target: CITEREFZiegler1988 (help)
17. Ziegler (1988), p. 332 harvp error: no target: CITEREFZiegler1988 (help)
18. Ziegler (1988), p. 341 harvp error: no target: CITEREFZiegler1988 (help)
19. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 1947 ฉบับที่ 37916 หน้า 1399, สืบค้นเมื่อวันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 2025
20. ลอนดอนการ์เซ็ตต์, ลอนดอนการ์เซ็ตต์ ฉบับวันศุกร์ที่ 13 มกราคม ค.ศ. 1948 ฉบับที่ 38176 หน้า 274, สืบค้นเมื่อวันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 2025

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Louis Mountbatten, 1st Earl Mountbatten of Burma

• mountbattenofburma.com - Tribute & Memorial web-site to Louis, 1st Earl Mountbatten of Burma เก็บถาวร 2017-04-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน