ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก

ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก (อังกฤษ: FIFA Club World Championship) หรือ ฟีฟ่าคลับเวิลด์คัพ (อังกฤษ: FIFA Club World Cup)^[1][2] เป็นการแข่งขันฟุตบอลระหว่างทีมสโมสรของแต่ละสมาพันธ์ฟุตบอลจาก 6 ทวีปทั่วโลก เริ่มทำการแข่งขันครั้งแรกในปี ค.ศ. 2000 ที่ประเทศบราซิล ในนาม ฟีฟ่าคลับเวิลด์แชมเปียนชิป โดยฟีฟ่าได้จัดตั้งการแข่งขันรายการนี้ขึ้นเพื่อใช้แทนการแข่งขันรายการเดิมที่ชื่อ อินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ หรือโตโยต้าคัพซึ่งถูกยกเลิกในปี ค.ศ. 2004 เพื่อมารวมรายการนี้ ในปี ค.ศ. 2005 ในนาม ฟีฟ่าคลับเวิลด์คัพ ทีมที่ชนะเลิศจากทุกทวีปที่จะมาแข่งขันร่วมรายการนี้ โดยทีมชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกจากยุโรปและโกปาลิเบร์ตาโดเรสจากอเมริกาใต้ จะเข้าไปรอแข่งขันในรอบรองชนะเลิศทันที

ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก

ผู้จัด	ฟีฟ่า
ก่อตั้ง	2000; 25 ปีที่แล้ว (2000)
ภูมิภาค	นานาชาติ
จำนวนทีม	32 ทีม (จาก 6 สมาพันธ์)
ทีมชนะเลิศปัจจุบัน	แมนเชสเตอร์ซิตี (1 สมัย)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุด	เรอัลมาดริด (5 สมัย)
ผู้แพร่ภาพโทรทัศน์	รายชื่อผู้แพร่ภาพโทรทัศน์
เว็บไซต์	fifa.com/clubworldcup
ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก 2025

ทั้งนี้ สโมสรที่ชนะเลิศมากที่สุด คือ เรอัลมาดริด จากสเปน 5 สมัย

สโมสรที่ชนะเลิศล่าสุดในปัจจุบันจะได้รับการติดตราแชมป์สโมสรโลกที่เสื้อสโมสรในรายการแข่งขันของฟีฟ่าไปตลอดจนกว่าจะมีการเปลี่ยนทีมสโมสรที่ชนะเลิศฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลกในอนาคต

ทีมสโมสรที่ชนะเลิศครั้งล่าสุด คือ แมนเชสเตอร์ ซิตี้ จากอังกฤษ ซึ่งชนะเลิศได้เป็นสมัยแรก ในรายการนี้โดยเอาชนะฟลูมิเนนเซ จากบราซิลไป 4-0 ในเวลา 90 นาที ของนัดชิงชนะเลิศ 2023

ผลการแข่งขัน

รอบชิงชนะเลิศ

บทความหลัก: รายชื่อฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก รอบชิงชนะเลิศ

สำหรับรายชื่อแชมป์โลกทั้งหมด ดูที่ รายชื่อสโมสรฟุตบอลแชมป์โลก

คำอธิบาย

• aet: ผลการแข่งขัน/ชนะการแข่งขัน หลังต่อเวลาพิเศษ
• p: การแข่งขันที่ชนะหลังจากการดวลจุดโทษ

ครั้งที่	ปี ค.ศ.	เจ้าภาพ	ชิงชนะเลิศ			ชิงอันดับ 3			จำนวนทีม	อ้างอิง
			ชนะเลิศ	ประตู	รองชนะเลิศ	อันดับ 3	ประตู	อันดับ 4
1	2000	บราซิล	คอรินเทียนส์	0–0 (ต่อเวลา) (ดวลลูกโทษ 4–3)	วัชกู ดา กามา	เนกาซา	1–1 (ต่อเวลา) (ดวลลูกโทษ 4–3)	เรอัลมาดริด	8	[3][4]
—	2001	สเปน	การแข่งขันถูกยกเลิกเนื่องจากปัญหาทางการเงิน						12	[5]
—	2002	—	ไม่มีการแข่งขัน							[6]
	2003
	2004
2	2005	ญี่ปุ่น	เซาเปาลู	1–0	ลิเวอร์พูล	ซาปริซา	3–2	อัล-อิตติฮัด	6	[7][8]
3	2006	ญี่ปุ่น	อิงเตร์นาซีโยนัล	1–0	บาร์เซโลนา	อัลอะฮ์ลี	2–1	กลุบอาเมริกา	6	[9][10]
4	2007	ญี่ปุ่น	เอซี มิลาน	4–2	โบกายูนิออร์ส	อูราวะ เรดไดมอนส์	2–2[n 1] (ดวลลูกโทษ 4–2)	อีตวล ดู ซาฮีล	7	[11][12]
5	2008	ญี่ปุ่น	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	1–0	แอลดียู กีโต	กัมบะ โอซากะ	1–0	ปาชูกา	7	[13] [14]
6	2009	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	บาร์เซโลนา	2–1 (ต่อเวลา)[n 2]	เอสตูเดียนเตส	โปฮัง สตีลเลอส์	1–1[n 1] (ดวลลูกโทษ 4–3)	แอตแลนเต	7	[15][16] [17]
7	2010	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	อินเตอร์มิลาน	3–0	มาเซมเบ	อิงเตร์นาซีโยนัล	4–2	ซองนัมอิลฮวาชอนมา	7	[18][19]
8	2011	ญี่ปุ่น	บาร์เซโลนา	4–0	ซังตุส	อัล ซาดด์	0–0[n 1] (ดวลลูกโทษ 5–3)	คะชิวะ เรย์โซล	7	[20][21] [22]
9	2012	ญี่ปุ่น	คอรินเทียนส์	1–0	เชลซี	มอนเตร์เรย์	2–0	อัลอะฮ์ลี	7	[23][24]
10	2013	โมร็อกโก	ไบเอิร์นมิวนิก	2–0	ราจาคาซาบลังกา	อัตเลชีกูมีเนย์รู	3–2	กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์	7	[25][26]
11	2014	โมร็อกโก	เรอัลมาดริด	2–0	ซานโลเรนโซ	ออกแลนด์ซิตี	1–1[n 1] (ดวลลูกโทษ 4–2)	กรุซอาซุล	7	[27][28] [29]
12	2015	ญี่ปุ่น	บาร์เซโลนา	3–0	รีเบร์เปลต	ซานเฟรซ ฮิโระชิมะ	2–1	กว่างโจวเอเวอร์แกรนด์	7	[30][31]
13	2016	ญี่ปุ่น	เรอัลมาดริด	4–2 (ต่อเวลา)[n 3]	คะชิมะ แอนท์เลอร์ส	อัตเลติโก นาซิอองนาล	2–2[n 1] (ดวลลูกโทษ 4–3)	กลุบอาเมริกา	7	[32][33] [34][35]
14	2017	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	เรอัลมาดริด	1–0	อาแลเกร็งซี	ปาชูกา	4–1	อัลญะซีเราะฮ์	7	[36]
15	2018	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	เรอัลมาดริด	4–1	อัลอัยน์	ริเบร์เปลต	4–0	คาชิมะ แอนต์เลอส์	7	[37]
16	2019	กาตาร์	ลิเวอร์พูล	1–0 (ต่อเวลา) [n 4]	ฟลาเม็งกู	มอนเตร์เรย์	2–2[n 1] (ดวลลูกโทษ 4–3)	อัลฮิลาล	7	[38]
17	2020	กาตาร์	ไบเอิร์นมิวนิก	1–0	ยูเอเอ็นแอล	อัลอะฮ์ลี	0–0[n 1] (ดวลลูกโทษ 3–2)	ปัลเมย์รัส	6	[39]
18	2021	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	เชลซี	2–1 (ต่อเวลา)[n 5]	ปัลเมย์รัส	อัลอะฮ์ลี	4–0	อัลฮิลาล	7	[40]
19	2022	โมร็อกโก	เรอัลมาดริด	5–3	อัลฮิลาล	ฟลาเม็งกู	4–2	อัลอะฮ์ลี	7	[41]
20	2023	ซาอุดีอาระเบีย	แมนเชสเตอร์ซิตี	4–0	ฟลูมิเนนเซ	อัลอะฮ์ลี	4–2	อูราวะ เรดไดมอนส์	7
21	2025	สหรัฐ							32
22	2029	รอประกาศ

หมายเหตุ

1. ไม่มีการต่อเวลาพิเศษ
2. สกอร์เป็น 1–1 หลังจาก 90 นาที
3. สกอร์เป็น 2–2 หลังจาก 90 นาที
4. สกอร์อยู่ที่ 0–0 หลังจาก 90 นาที
5. สกอร์เป็น 1–1 หลังจาก 90 นาที

ทำเนียบผู้ชนะเลิศ

ชนะเลิศ (จำแนกตามสโมสร)

สโมสร	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	ปีที่ชนะเลิศ	ปีที่ได้รองชนะเลิศ
เรอัลมาดริด	5	0	2014, 2016, 2017, 2018,2022	—
บาร์เซโลนา	3	1	2009, 2011, 2015	2006
คอรินเทียนส์	2	0	2000, 2012	—
ไบเอิร์นมิวนิก	2	0	2013, 2020	—
ลิเวอร์พูล	1	1	2019	2005
เชลซี	1	1	2021	2012
เซาเปาลู	1	0	2005	—
อิงเตร์นาซีโยนัล	1	0	2006	—
เอซี มิลาน	1	0	2007	—
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด	1	0	2008	—
อินเตอร์มิลาน	1	0	2010	—
แมนเชสเตอร์ซิตี	1	0	2023	—

ชนะเลิศ (จำแนกตามชาติ)

ชาติ	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	ปีที่ชนะเลิศ	ปีรองชนะเลิศ
สเปน	8	1	(2009, 2011, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2022)	(2006)
บราซิล	4	6	(2000, 2005, 2006, 2012)	(2000, 2011, 2017, 2019, 2021, 2023)
อังกฤษ	4	2	(2008, 2019, 2021, 2023)	(2005, 2012)
อิตาลี	2	0	(2007, 2010)	—
เยอรมนี	2	0	(2013, 2020)	—
อาร์เจนตินา	0	4	—	(2007, 2009, 2014, 2015)
เอกวาดอร์	0	1	—	(2008)
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก	0	1	—	(2010)
โมร็อกโก	0	1	—	(2013)
ญี่ปุ่น	0	1	—	(2016)
สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	0	1	—	(2018)
เม็กซิโก	0	1	—	(2020)
ซาอุดีอาระเบีย	0	1	—	(2022)

ชนะเลิศ (จำแนกตามเมือง)

เมือง	ชนะเลิศ	ทีมชนะเลิศ
มาดริด	5	เรอัลมาดริด (2014, 2016, 2017, 2018,2022)
บาร์เซโลนา	3	บาร์เซโลนา (2009, 2011, 2015)
เซาเปาลู	3	คอรินเทียนส์ (2000, 2012), เซาเปาลู (2005)
มิลาน	2	เอซี มิลาน (2007), อินเตอร์มิลาน (2010)
มิวนิก	2	ไบเอิร์นมิวนิก (2013, 2020)
แมนเชสเตอร์	2	แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด (2008), แมนเชสเตอร์ซิตี (2023)
โปร์ตูอาเลกรี	1	อิงเตร์นาซีโยนัล (2006)
ลิเวอร์พูล	1	ลิเวอร์พูล (2019)
ลอนดอน	1	เชลซี (2021)

ชนะเลิศ (จำแนกตามสมาพันธ์ฟุตบอล)

สมาพันธ์ฟุตบอล	ชนะเลิศ	รองชนะเลิศ	อันดับสาม
ยูฟ่า	16 (2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023)	3 (2005, 2006, 2012)	0
คอนเมบอล	4 (2000, 2005, 2006, 2012)	11 (2000, 2007, 2008, 2009, 2011, 2014, 2015, 2017, 2019, 2021, 2023)	5 (2010, 2013, 2016, 2018, 2022)
เอเอฟซี	0	3 (2016, 2018, 2022)	5 (2007, 2008, 2009, 2011, 2015)
ซีเอเอฟ	0	2 (2010, 2013)	4 (2006, 2020, 2021, 2023)
คอนคาแคฟ	0	1 (2020)	5 (2000, 2005, 2012, 2017, 2019)
โอเอฟซี	0	0	1 (2014)

ดูเพิ่ม

• ฟุตบอลโลก
• ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรยุโรปและอเมริกาใต้
• ฟีฟ่าอินเตอร์คอนติเนนตัลคัพ