ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี

จอมพลอากาศ ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี (21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2444 – 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2530) เป็นทหารอากาศ และเป็นนักการเมืองชาวไทย ผู้บัญชาการทหารอากาศ, รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม, รองนายกรัฐมนตรี และ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข

จอมพลอากาศ ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี ม.ป.ช., ม.ว.ม., ท.จ.ว.
รองนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 2 สิงหาคม พ.ศ. 2498 – 16 กันยายน พ.ศ. 2500 ดำรงตำแหน่งร่วมกับ ประยูร ยุทธศาสตร์โกศล
นายกรัฐมนตรี	แปลก พิบูลสงคราม
ก่อนหน้า	ผิน ชุณหะวัณ มุนี มหาสันทนะ เวชยันต์รังสฤษฎ์ นายวรการบัญชา
ถัดไป	พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวรรณไวทยากร กรมหมื่นนราธิปพงศ์ประพันธ์ ประภาส จารุเสถียร สุกิจ นิมมานเหมินท์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม
ดำรงตำแหน่ง 6 ธันวาคม พ.ศ. 2494 – 2 สิงหาคม พ.ศ. 2498
นายกรัฐมนตรี	แปลก พิบูลสงคราม
ก่อนหน้า	สวัสดิ์ สวัสดิ์รณชัย สวัสดิเกียรติ
ถัดไป	มุนี มหาสันทนะ เวชยันต์รังสฤษฎ์
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข
ดำรงตำแหน่ง 31 มีนาคม – 16 กันยายน พ.ศ. 2500
นายกรัฐมนตรี	แปลก พิบูลสงคราม
ก่อนหน้า	ประยูร ภมรมนตรี
ถัดไป	หลวงเฉลิมคัมภีรเวชช์
ผู้บัญชาการทหารอากาศ
ดำรงตำแหน่ง พ.ศ. 2492 – พ.ศ. 2500
ก่อนหน้า	หลวงเทวฤทธิ์พันลึก
ถัดไป	เฉลิมเกียรติ วัฒนางกูร
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2444 ตำบลพระราชวัง อำเภอพระนคร จังหวัดพระนคร ประเทศสยาม
เสียชีวิต	8 กรกฎาคม พ.ศ. 2530 (86 ปี)
ศาสนา	พุทธ
พรรคการเมือง	พรรคเสรีมนังคศิลา​
คู่สมรส	คุณหญิงสอาดจิตต์ ฤทธาคนี (หย่าร้าง) ประดับ ฤทธาคนี
บุตร	5 คน
ลายมือชื่อ

ประวัติ

จอมพลอากาศ ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี มีนามเดิมว่า ฟื้น ฤทธาคนี เป็นบุตรของนายฟุ้ง ฤทธาคนีและนางพุดตาน ฤทธาคนี^[1] ศึกษาที่โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย เมื่อ พ.ศ. 2452 สมัครเข้าโรงเรียนนายร้อย ประจำกรมทหารพราน และเป็นศิษย์การบินโรงเรียนการบินเบื้องต้น เมื่อ พ.ศ. 2456 เข้าประจำการกรมอากาศยาน กองทัพบก เมื่อ พ.ศ. 2457 ย้ายเหล่าทัพไปประจำกองทัพอากาศไทย ยศนายเรืออากาศเอก เมื่อ พ.ศ. 2470 และไปศึกษาวิชาการบิน ณ ประเทศอังกฤษ เมื่อ พ.ศ. 2477^[2]

รับราชการ

ช่วงระหว่างสงครามอินโดจีน เมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 2484 ขณะนั้นท่านมียศเป็น นาวาอากาศโท ขุนรณนภากาศ ดำรงตำแหน่งรองเสนาธิการทหารอากาศ เป็นผู้บังคับฝูงบินพิบูลสงคราม นำเครื่องบินไปทิ้งระเบิดทำลายฐานทัพฝรั่งเศส ที่เมืองสตึงเตรง พระตะบองและเสียมราฐ^[3][4]

ช่วงปี พ.ศ. 2492 – พ.ศ. 2500 ท่านดำรงตำแหน่งผู้บัญชาการทหารอากาศ เป็นผู้สถาปนา"โรงเรียนนายเรืออากาศ" (ปัจจุบันคือ โรงเรียนนายเรืออากาศนวมินทกษัตริยาธิราช) และก็เกษียณอายุราชการที่กองบัญชาการทหารสูงสุด ในปี พ.ศ. 2504

บทบาททางการเมือง

เมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2496 ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคม ระหว่างปี พ.ศ. 2494 – พ.ศ. 2498

เป็นรองนายกรัฐมนตรี ระหว่างปี พ.ศ. 2498 – พ.ศ. 2500^[5] และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข ช่วงสั้น ๆ ในปี พ.ศ. 2500 ในรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม^[6]

ถึงแก่อสัญกรรม

จอมพลอากาศ ฟื้น รณนภากาศ ฤทธาคนี ได้ถึงแก่อสัญกรรมลงเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2530 สิริอายุ 86 ปี 137 วัน มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2530 ณ ฌาปนสถานกองทัพอากาศ วัดพระศรีมหาธาตุวรมหาวิหาร

หุ่นจำลอง จอมพลอากาศ ฟ. รณนภากาศ ฤทธาคนี

ยศทหาร

• 10 ธ.ค. 2463 : นายร้อยตรี^[7]
• 8 พ.ค. 2469 : นายร้อยโท
• 22 เม.ย. 2475 : นายร้อยเอก
• 1 ธ.ค. 2479 : นายเรืออากาศเอก
• 1 เม.ย. 2481 : นายนาวาอากาศตรี
• 1 เม.ย. 2483 : นายนาวาอากาศโท
• 19 มิ.ย. 2484 : นายนาวาอากาศเอก
• 1 ม.ค. 2485 : พลอากาศตรี
• 1 ม.ค. 2491 : พลอากาศโท
• 7 ก.ค. 2493 : พลอากาศเอก
• 16 เม.ย. 2495: พลเอก พลเรือเอก^[8]
• 20 ก.ค. 2497 : จอมพลอากาศ และเป็น"จอมพลอากาศ"คนแรกของกองทัพอากาศไทย^[9][2][1]

หลักสูตรการทหาร

ประเทศ	ปั	ปีกแสดงความสามารถ	ชื่อ	หมายเหตุ
ไทย	พ.ศ. 2476		หลักสูตรนักบิน ชั้นที่ 1
สหราชอาณาจักร	พ.ศ. 2480		หลักสูตรนักบิน ชั้นที่ 1
สหรัฐ	พ.ศ. 2497		หลักสูตรนักบิน ชั้นสูงสุด	เป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์
ไต้หวัน	พ.ศ. 2500		หลักสูตรนักบิน ชั้นกิตติมศักดิ์
พม่า	พ.ศ. 2500		หลักสูตรนักบิน ชั้นกิตติมศักดิ์

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2495 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[10]
• พ.ศ. 2494 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[11]
• พ.ศ. 2496 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายหน้า)^[12]
• พ.ศ. 2484 – เหรียญกล้าหาญ (ร.ก.)^[13]
• พ.ศ. 2484 – เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามอินโดจีน (ช.ส.)^[14]
• พ.ศ. 2505 – เหรียญชัยสมรภูมิ สงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ส.)^[15]
• พ.ศ. 2477 – เหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ (พ.ร.ธ.)^[16]
• พ.ศ. 2479 – เหรียญจักรมาลา (ร.จ.ม.)^[17]
• พ.ศ. 2493 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 8 ชั้นที่ 2 (อ.ป.ร.2)^[18]
• พ.ศ. 2496 – เหรียญรัตนาภรณ์ รัชกาลที่ 9 ชั้นที่ 2 (ภ.ป.ร.2)^[19]
• พ.ศ. 2454 – เหรียญบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 6 (ร.ร.ศ.6)
• พ.ศ. 2469 – เหรียญบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 7 (ร.ร.ศ.7)
• พ.ศ. 2493 – เหรียญพระราชพิธีบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 9 (ร.ร.ศ.9)
• พ.ศ. 2475 – เหรียญเฉลิมพระนคร 150 ปี (ร.ฉ.พ.)

ต่างประเทศ

•  สหราชอาณาจักร:
  • พ.ศ. 2480 – เหรียญบรมราชาภิเษกสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6
  • พ.ศ. 2480 – เหรียญบรมราชาภิเษกสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2

•  กัมพูชา:
  • พ.ศ. 2497 – เครื่องอิสริยยศลำดับสหไมตรี ชั้นมหาเสรีวัฒน์^[20]
•  สหรัฐ:
  • พ.ศ. 2498 – ลีเจียนออฟเมอริต ชั้นผู้บังคับบัญชา^[21]
•  ลาว:
  • พ.ศ. 2498 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์พระบรมรูป ชั้นที่ 1
•  พม่า:
  • พ.ศ. 2501 – เครื่องอิสริยาภรณ์อัครมหาสเรสินธุ^[22]

สถานที่อันเนื่องด้วยนาม

• อำเภอรณนภากาศ (ปัจจุบันคืออำเภอเมืองระสือ จังหวัดพระตะบอง ประเทศกัมพูชา)