Remove ads
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ประสิทธิ์ ณรงค์เดช (15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2478 – 2 มีนาคม พ.ศ. 2541) อดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดอุบลราชธานี
ประสิทธิ์ ณรงค์เดช | |
---|---|
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม | |
ดำรงตำแหน่ง 11 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 – 21 ธันวาคม พ.ศ. 2521 | |
นายกรัฐมนตรี | เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ |
ก่อนหน้า | ประสงค์ สุขุม |
ถัดไป | ประสงค์ คุณะดิลก |
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม | |
ดำรงตำแหน่ง 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2522 – 3 มีนาคม พ.ศ. 2523 | |
นายกรัฐมนตรี | เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ |
ก่อนหน้า | เกษม จาติกวณิช |
ถัดไป | ประสงค์ คุณะดิลก |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2478 อำเภอเมืองอุบลราชธานี จังหวัดอุบลราชธานี |
เสียชีวิต | 2 มีนาคม พ.ศ. 2541 (62 ปี) |
คู่สมรส | ศาสตราจารย์ เกษรี ณรงค์เดช |
นายประสิทธิ์ เกิดเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2478 ที่บ้านถนนพรหมราช อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี ในครอบครัวชาวไทยเชื้อสายจีนที่มีฐานะ เป็นบุตรชายของนายเปี้ยน และนางเฮียง ณรงค์เดช จบการศึกษาขั้นประถมศึกษาจากโรงเรียนวัดห้วยขะยุง อำเภอวารินชำราบ และต่อช้นมัธยมศึกษาตอนต้นที่โรงเรียนวัดศรีทอง ภายในอำเภอเมือง และได้ย้ายมาศึกษาต่อที่โรงเรียนเซนต์คาเบรียล ในกรุงเทพมหานคร และจบการศึกษาจากโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา และจบการศึกษาขั้นปริญญาตรี จากคณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และเป็นนายกสโมสรนิสิตุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในปี พ.ศ. 2500 จากนั้นได้เข้ารับราชการเป็นทหารเป็นเวลาหนึ่งปี ได้รับยศร้อยตรี (ร.ต.) จากนั้นได้ไปศึกษาต่อและทำงานยังสหรัฐอเมริกา จบปริญญาโทด้านวิศวกรรมศาสตร์ จากมหาวิทยาลัยเท็กซัส รัฐเท็กซัส
ด้านชีวิตครอบครัวสมรสกับ ศาสตราจารย์ เกษรี ณรงค์เดช มีบุตร 1 คน
นายประสิทธิ์ ได้เข้ามามีบทบาทในแวดวงการเมือง ตั้งแต่ยังเป็นนิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ด้วยเป็นหนึ่งในกลุ่มนิสิตและนักศึกษาที่ก่อตั้ง สมาพันธ์นักศึกษาห้าสถาบัน ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการชุมนุมประท้วงการเลือกตั้งเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 ที่ได้ชื่อว่าเป็นการเลือกตั้งที่ทุจริตอย่างกว้างขวางในรัฐบาลจอมพล ป. พิบูลสงคราม ก่อนที่จะมีการรัฐประหารโดย พล.อ.สฤษดิ์ ธนะรัชต์ ในปีเดียวกัน และเข้ามามีบทบาทอย่างเต็มตัวหลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2516 โดยได้รับแต่งตั้งให้เป็นสมาชิกสมัชชาแห่งชาติ และเป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งพรรคพลังใหม่ โดยมี น.พ.กระแส ชนะวงศ์ เป็นหัวหน้าพรรค นายประสิทธิ์ได้ลงรับเลือกตั้งในกรุงเทพมหานครในปี พ.ศ. 2518 แต่ไม่ได้รับการเลือกตั้ง
ต่อมาในรัฐบาลม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช นายประสิทธิ์ได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าการเคหะแห่งชาติ และประธานธนาคารอาคารสงเคราะห์ ในสมัยรัฐบาลพล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์ ได้รับแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีช่วยการกระทรวงคมนาคม ในปี พ.ศ. 2520[1]
ในปี พ.ศ. 2522 นายประสิทธิ์ได้ลงเลือกตั้งในจังหวัดอุบลราชธานี และได้รับการเลือกตั้ง ทำให้ได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงอุตสาหกรรม ในรัฐบาลพล.อ.เกรียงศักดิ์ ชมะนันท์[2] หลังจากปี พ.ศ. 2526 นายประสิทธิ์ได้ยุติบทบาททางการเมืองลง แต่อีกหลายปีต่อมา คือ ในปี พ.ศ. 2530 เขาเข้ามามีบทบาทในฐานะเลขาธิการพรรคกิจประชาคม[3] ซึ่งมี บุญชู โรจนเสถียร เป็นหัวหน้าพรรค
ในการเลือกตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2538 นายประสิทธิ์ได้ลงเลือกตั้งอีกครั้งที่จังหวัดอุบลราชธานี ในฐานะรองหัวหน้าพรรคนำไทย และได้รับเลือกตั้ง จนกระทั่งถึงวาระที่นายบรรหาร ศิลปอาชา นายกรัฐมนตรีได้ยุบสภาเมื่อปี พ.ศ. 2539 บทบาททางการเมืองของนายประสิทธิ์จึงได้ยุติลง โดยหันไปประกอบธุรกิจแต่เพียงอย่างเดียว
ด้านธุรกิจ นายประสิทธิ์ เป็นผู้ก่อตั้งบริษัทอนามัยภัณฑ์ เมื่อปี พ.ศ. 2507 ด้วยการร่วมหุ้นกันในหมู่เครือญาติตระกูลณรงค์เดช จำหน่ายและนำเข้าสินค้าประเภทผ้าอนามัยและกระดาษชำระจากสหรัฐอเมริกา และยังก่อตั้งอีกหลายบริษัท เช่น บริษัทประสิทธิ์อินเตอร์เนชั่นแนล เมื่อปี พ.ศ. 2513, บริษัทบีดีเอฟ-อินทนิล เมื่อปี พ.ศ. 2515 เป็นผู้ผลิตพลาสเตอร์และจำหน่ายผลิตภัณฑ์เครื่องสำอาง จากประเทศเยอรมนี และบริษัทสุราทิพย์ในปี พ.ศ. 2516 เป็นผู้ผลิตสุราไทยยี่ห้อต่าง ๆ [4]
นายประสิทธิ์ ณรงค์เดช ถึงแก่อนิจกรรมเนื่องจากภาวะหัวใจล้มเหลว เมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2541 สิริอายุได้ 62 ปี[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.