การทัพแอฟริกาตะวันออก

การทัพแอฟริกาตะวันออกเป็นการสู้รบในแอฟริกาตะวันออกในสงครามโลกครั้งที่สองโดยฝ่ายสัมพันธมิตร ส่วนใหญ่มาจากจักรวรรดิอังกฤษ เข้าต่อกรกับกองกำลังฝ่ายอักษะ ซึ่งส่วนมาจากอิตาลีของอาณานิคมอิตาลีแอฟริกาตะวันออก (Africa Orientale Italiana or AOI), ในช่วงระหว่างเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1940 และเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1941 กองกำลังของกองบัญชาการตะวันออกกลางบริติช รวมทั้งหน่วยทหารจากสหราชอาณาจักรและอาณานิคมแอฟริกาตะวันออกของบริติช, บริติชโซมาลิแลนด์, บริติชแอฟริกาตะวันตก จักรวรรดิอินเดีย โรดีเชียเหนือ ไนแอซาแลนด์ ปาเลสไตน์ในอาณัติ แอฟริกาใต้ โรดีเชียใต้ และซูดานได้เข้าร่วมในการทัพเช่นกัน กองกำลังทหารนอกแบบของเอธิโอเปียและฝรั่งเศสเสรี และกองกำลัง Publique ของเบลเยียมได้เข้าร่วมด้วยเช่นกัน

การทัพแอฟริกาตะวันออก
ส่วนหนึ่งของ สงครามโลกครั้งที่สอง
ทหารฝ่ายสัมพันธมิตรกำลังจัดขบวนทัพเพื่อรุดหน้าไปยังเคนยา
วันที่ 10 มิถุนายน 1940 - 27 พฤศจิกายน 1941 สถานที่ ซูดาน, บริติชโซมาลิแลนด์, เคนยา, เอริเทรีย, อิตาเลี่ยนโซมาลิแลนด์, เอธิโอเปีย ผล ฝ่ายสัมพันธมิตรได้รับชัยชนะ แอฟริกาตะวันออกของอิตาลีล่มสลาย
คู่สงคราม
บริเตนใหญ่ จักรวรรดิบริติชและเครือจักรภพ  ออสเตรเลีย  โกลด์โคสต์ อินเดีย เคนยา ไนจีเรีย  โรดีเชียเหนือ ไนแอซาแลนด์ โซมาลิแลนด์ ซูดาน  โรดีเชียใต้  แอฟริกาใต้  เอธิโอเปียเสรี Arbegnoch เบลเยียมเสรี เบลเจียนคองโก  ฝรั่งเศสเสรี แอฟริกาแถบร้อนของฝรั่งเศส	ราชอาณาจักรอิตาลี แอฟริกาตะวันออกของอิตาลี
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
อาชิบาล วาเวล อัลเฟิร์ด เรเด วิลเลียม พลาสต์ อาลัน กอร์ดอน คอนทิงแฮม จักรพรรดิเฮลี เซลาสซี อาเบอาเบ เอไก	เจ้าชายอามาเดโอ ดยุคแห่งเอออสตา ยุลเลโม นาซี ลูจี ฟรุจจี ปิเอโตร กาซซารา คาร์โล เด ซีโมเน
กำลัง
มิถุนายน 1940: 20,000 มกราคม 1941: มากกว่า 250,000 และกองกำลังรักชาติเอธิโอเปียหลายพันคน	อิตาลี 74,000 นาย อัสคารี 182,000 นาย (กองพลน้อยอาณานิคมเอริเทรีย, เอธิโอเปียและโซมาเลีย)
ความสูญเสีย
เสียชีวิต 4,000+ นาย	เสียชีวิต 6,000+ นาย เชลย 230,000 นาย

แอฟริกาตะวันออกอิตาลีได้รับการป้องกันโดยกองกำลังอิตาลีของกองบัญชาการกองทัพอิตาลีแอฟริกาตะวันออก (Comando Forze Armate dell'Africa Orientale Italiana) ซึ่งหน่วยทหารจาก Regio Esercito (กองทัพบกอิตาลี) Regia Aeronautica(กองทัพอากาศอิตาลี) และ Regia Marina (กองทัพเรืออิตาลี) มีราวประมาณ 200,000 นาย Regio Corpo Truppe Coloniali จากอะบิสซิเนีย (เอธิโอเปีย) ที่อิตาลียึดครอง อิตาลีเอริเทรีย และอิตาลีโซมาลิแลนด์ นำโดยเจ้าหน้าที่นายทหารอิตาลีและทหารอิตาลีที่ไม่ใช่ชั้นสัญญาบัตร 70,000 นายได้เข้าประจำการและกองกำลังเสริม กองร้อยยานยนต์เยอรมัน (Compagnia Autocarrata Tedesca) ได้เข้าสู้รบภายใต้กองบัญชาการอิตาลี

สงครามได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อวันที่ 31 มิถุนายน ค.ศ. 1940 ด้วยการตีโฉบฉวยทางอากาศของอิตาลีบนฐานทัพของฝูงบินที่ 1 ของกองทัพอากาศอังกฤษโรดีเชียใต้ (237 (Rhodesia) Squadron RAF) ที่ Wajir ในรัฐอารักขาแอฟริกาตะวันออกและดำเนินต่อไปจนกระทั่งกองกำลังอิตาลีได้ถูกผลักดันกลับจากเคนยาและซูดาน ตลอดถึงโซมาเลีย เอริเทีย และเอธิโอเปียในค.ศ. 1940 และช่วงต้นปี ค.ศ 1941 กองกำลังอิตาลีที่เหลืออยู่ในอิตาลีแอฟริกาตะวันออกได้ยอมจำนนหลังจากยุทธการที่กอนดาร์ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1941 ยกเว้นกลุ่มกองกำลังเล็กๆที่ได้ต่อสู้รบเยี่ยงกองโจรในเอธิโอเปียต่อกรกับหน่วยทหารบริติชจนกระทั่งได้สงบศึกที่คาซีเบีย (3 กันยายน ค.ศ. 1943) ได้จบสงครามระหว่างอิตาลีและฝ่ายสัมพันธมิตร การทัพแอฟริกาตะวันออกเป็นชัยชนะทางยุทธศาสตร์ครั้งแรกของฝ่ายสัมพันธมิตร แต่ได้ถูกบดบังด้วยความพ่ายแพ้ของบริติชในยุทธการที่กรีซและยุทธการเกาะครีต