การกรีธาทัพขึ้นเหนือ

การกรีธาทัพขึ้นเหนือ เป็นการทัพทางทหารที่เปิดฉากขึ้นโดยกองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีนของก๊กมินตั๋งเพื่อต่อต้านรัฐบาลเป่ย์หยางและขุนศึกตามภูมิภาคอื่น ๆ ใน ค.ศ. 1926 จุดประสงค์ของการทัพในครั้งนี้คือการรวมจีนเป็นหนึ่งเดียว ซึ่งประเทศได้แตกแยกเป็นฝ่ายต่าง ๆ อันเนื่องมาจากการปฏิวัติซินไฮ่ การกรีธาทัพขึ้นเหนือนำโดยนายพล เจียง ไคเชก และได้แบ่งระยะการรบออกเป็นสองช่วงเวลา โดยระยะการรบครั้งแรกสิ้นสุดลงเพราะเกิดการแตกแยกทางการเมืองของสองขั้วก๊กมินตั๋งใน ค.ศ. 1927 ระหว่างขั้วฝ่ายขวาในหนานจิงที่นำโดยเจียง กับขั้วฝ่ายซ้ายในอู่ฮั่นที่นำโดยวาง จิงเว่ย์^[13] ซึ่งการแตกแยกนี้นำไปสู่แรงจูงใจต่อเหตุการณ์กวาดล้างคอมมิวนิสต์ในเซี่ยงไฮ้ของเจียง อันถือเป็นการยุติลงของแนวร่วมที่หนึ่ง ต่อมาเจียง ไคเชก ได้ลาออกจากการเป็นผู้บัญชาการกองทัพปฏิวัติแห่งชาติและลี้ภัยตนเองไปญี่ปุ่นในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1927 เพื่อพยายามแก้ไขรอยร้าวจากความแตกแยกนี้^[14][15]

การกรีธาทัพขึ้นเหนือ
ส่วนหนึ่งของ สมัยขุนศึก
ตามเข็มนาฬิกาจากบนซ้าย: เจียงกำลังตรวจตราทหารในกองทัพ; กองทัพปฏิวัติแห่งชาติเดินทัพขึ้นเหนือ; หน่วยปืนใหญ่ของกองทัพปฏิวัติแห่งชาติในสมรภูมิ; พลเรือนกำลังแสดงการสนับสนุนต่อกองทัพปฏิวัติแห่งชาติ; ชาวนาที่อาสาเข้าร่วมการกรีธาทัพ; ทหารกองทัพปฏิวัติแห่งชาติกำลังเตรียมพร้อมสำหรับเปิดฉากโจมตี
วันที่ 9 กรกฎาคม ค.ศ. 1926 – 29 ธันวาคม ค.ศ. 1928 (2 ปี และ 173 วัน) สถานที่ ทางตอนใต้ถึงตอนเหนือของประเทศจีน ผล กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีนชนะ รัฐบาลชาตินิยมได้รับอำนาจปกครองเหนือแผ่นดินจีนทั้งหมด ยุบเลิกรัฐบาลเป่ย์หยาง สิ้นสุดสมัยขุนศึก ความแตกแยกหนานจิง–อู่ฮั่น เริ่มต้นสงครามกลางเมืองจีน
คู่สงคราม
รัฐบาลชาตินิยม แนวร่วม (จนถึงเมษายน ค.ศ. 1927) กองทัพปฏิวัติแห่งชาติจีน ก๊กมินตั๋ง พรรคคอมมิวนิสต์ (จนถึง ค.ศ. 1927) กองทัพขุนศึกพันธมิตร (กั๋วหมินจุน กองทัพกว่างซี กองทัพชานซี และอื่น ๆ)[1] สนับสนุนโดย:  สหภาพโซเวียต[2] โคมินเทิร์น[3]	รัฐบาลเป่ย์หยาง กองทัพสันติภาพแห่งชาติ ก๊กเฟิ่งเทียน ก๊กจื๋อลี่ สนับสนุนโดย:  ญี่ปุ่น[4]
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
เจียง ไคเชก เฟิง ยฺวี่เสียง หลี่ จงเหริน ไป้ ช่งฉี่ เหอ อิ้งชิน หยาน ซีชาน จาง ฟาขุย ลี จี้เชิน ถาน หยานไข่ เฉิง เฉียน เติ้ง เหยี่ยนต๋า โจว เอินไหล เย่ ถิ่ง มีฮาอิล โบโรดิน[5] วาซีลี บลูย์เฮียร์[6]	จาง จั้วหลิน † จาง เสฺวเหลียง จาง จงชาง หยาง ยฺหวี่ติ๋ง อู๋ เป้ย์ฝู ซุน ฉฺวันฟาง ฉู่ ยฺวี่ปู้
กำลัง
ป. 100,000 นาย (กรกฎาคม ค.ศ. 1926)[7] ป. 264,000 นาย (ธันวาคม ค.ศ. 1926)[8] ป. 700,000 นาย (ฤดูใบไม้ผลิ ค.ศ. 1927)[9] ป. 1,000,000 นาย (ค.ศ. 1928)[10]	ป. 700,000–1,000,000 นาย (ค.ศ. 1926)[10][11] ป. 190,000–250,000 นาย (ธันวาคม ค.ศ. 1928)[1]
เสียชีวิต 366,000-953,000 นาย โดยประมาณ (รวมผู้ที่มิใช่พลรบ)[12]

เส้นทางการกรีธาทัพขึ้นเหนือ

ระยะการรบครั้งที่สองของการกรีธาทัพเริ่มต้นขึ้นในเดือนมกราคม ค.ศ. 1928 เมื่อเจียงกลับมาเป็นผู้บัญชาการทหารอีกครั้งหนึ่ง โดยประมาณเดือนเมษายน ค.ศ. 1928 กองกำลังชาตินิยมเดินทัพเข้าสู่แม่น้ำหวง ด้วยความช่วยเหลือจากขุนศึกพันธมิตร เช่น หยาน ซีชาน และเฟิง ยฺวี่เสียง กองกําลังชาตินิยมจึงได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดต่อกองทัพเป่ย์หยาง เมื่อกองกำลังชาตินิยมเข้าใกล้กรุงปักกิ่งมากขึ้นทุกที จาง จั้วหลิน ผู้นำก๊กเฟิ่งเทียนที่ตั้งมั่นอยู่ในแมนจูเรียจึงพยายามหลบหนีและถูกลอบสังหารหลังจากนั้นไม่นาน จาง เสฺวเหลียง ผู้เป็รบุตรชายของจาง จั้วหลิน จึงสืบตำแหน่งผู้นำก๊กเฟิ่งเทียนต่อมา และในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1928 เขาได้ประกาศว่าแมนจูเรียจะยอมรับอำนาจของรัฐบาลชาตินิยมในหนานจิง ทำให้ดินแดนส่วนสุดท้ายของจีนอยู่ภายใต้การควบคุมของก๊กมินตั๋งในที่สุด การกรีธาทัพจึงถือว่าเป็นผลสำเร็จและจีนกลับมารวมเป็นหนึ่งอีกครั้ง ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของสมัยทศวรรษหนานจิง^[16]

อ้างอิง

1. Jowett 2017, p. 8.
2. Fenby 2004, pp. 117, 119–123.
3. Kotkin 2014, pp. 626–629.
4. Gao 2009, p. 115.
5. Jacobs 1981, p. 211.
6. Wilbur 1983, p. 14.
7. Jowett 2017, pp. 2, 7.
8. Jowett 2017, p. 7.
9. Jowett 2014, p. 26.
10. Jowett 2017, p. 2.
11. Jowett 2014, p. 35.
12. Rummel, R. J. (2017). "Genocide and Mass Murder Since 1900". China's Bloody Century. p. 74.
13. Taylor 2009, p. 68.
14. Taylor 2009, p. 72.
15. Boorman, Cheng & Krompart 1967, p. 53.
16. Taylor 2009, p. 83.

บรรณานุกรม

• Boorman, Howard L.; Cheng, Joseph K. H.; Krompart, Janet (1967). Biographical Dictionary of Republican China (ภาษาอังกฤษ). New York: Columbia University Press. ISBN 9780231089579.
• Brandt, Conrad (1958). Stalin's Failure in China: 1924-1927 (ภาษาอังกฤษ). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. OCLC 222139243.
• Chang, Ch’i-yün (1953). Tang-shih kai-yao [Outline of the party's history] (ภาษาจีน). Taipei: Central Committee on Culture Supply Association.
• Chiang, Kai-shek (Madame) (1978). Conversations with Mikhail Borodin (ภาษาอังกฤษ). London: Free Chinese Centre.
• Fenby, Jonathan (2004). Generalissimo: Chiang Kai-shek and the China He Lost. London: Simon & Schuster. ISBN 0743231449.
• Fischer, Louis (1930). The Soviets in World Affairs: A History of Relations Between the Soviet Union and the Rest of the World (ภาษาอังกฤษ). Vol. 2. London: J. Cape. OCLC 59836788.
• Gao, James Z. (2009). Historical Dictionary of Modern China (1800-1949) (ภาษาอังกฤษ). Lanham, Maryland: Scarecrow Press. ISBN 9780810863088.
• Hsi-Sheng, Ch'I (1976). Warlord Politics in China: 1916 - 1928 (ภาษาอังกฤษ). Stanford, California: Stanford University Press. ISBN 9780804766197.
• Jacobs, Dan N. (1981). Borodin: Stalin's Man in China (ภาษาอังกฤษ). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 0-674-07910-8.
• Jordan, Donald A. (1976). The Northern Expedition: China's National Revolution of 1926-1928 (ภาษาอังกฤษ). Honolulu: University Press of Hawaii. ISBN 9780824803520.
• Jowett, Philip S. (2013). China's Wars. Rousing the Dragon 1894–1949. Oxford: Osprey Publishing. ISBN 9781782004073.
• Jowett, Philip S. (2014). The Armies of Warlord China 1911–1928. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing. ISBN 9780764343452.
• Jowett, Philip S. (2017). The Bitter Peace. Conflict in China 1928–37. Stroud: Amberley Publishing. ISBN 9781445651927.
• Kwong, Chi Man (2017). War and Geopolitics in Interwar Manchuria. Zhang Zuolin and the Fengtian Clique during the Northern Expedition. Leiden: Brill Publishers. ISBN 9789004339125.
• Kotkin, Stephen (2014). Stalin: Paradoxes of Power, 1878–1928. London: Allen Lane. ISBN 978071399944-0.
• Malmassari, Paul (2016) [1st pub. 1989]. Armoured Trains. แปลโดย Roger Branfill-Cook. Barnsley: Seaforth Publishing (Pen and Sword Books). ISBN 9781848322622.
• Mitter, Rana (2000). The Manchurian Myth: Nationalism, Resistance, and Collaboration in Modern China. Berkeley; Los Angeles: University of California. ISBN 9780520923881.
• Smith, Stephen Anthony (2000). A Road Is Made: Communism in Shanghai, 1920-1927. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 9780824823146.
• Taylor, Jay (2009). The Generalissimo. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 9780674033382.
• Tolley, Kemp (2000). Yangtze Patrol: The U.S. Navy in China. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 1-55750-883-6.
• Wang, Zheng (2014). Never Forget National Humiliation: Historical Memory in Chinese Politics and Foreign Relations. New York, NY: Columbia University Press. ISBN 9780231148917.
• Wilbur, C. Martin (1983). The Nationalist Revolution in China, 1923-1928. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 9780521318648.
• Wilbur, Clarence Martin; How, Julie Lien-ying (1989). Missionaries of Revolution: Soviet Advisers and Nationalist China, 1920-1927 (ภาษาอังกฤษ). Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 9780674576520.
• Worthing, Peter (2016). General He Yingqin: The Rise and Fall of Nationalist China. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 9781107144637.

หนังสืออ่านเพิ่ม

• Eastman, Lloyd E. (1986). The Nationalist Era in China, 1927–1949. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 9780521385916.
• Koga, Yukiko (2016). Inheritance of Loss: China, Japan, and the Political Economy of Redemption After Empire. Chicago, IL: University of Chicago Press. ISBN 9780226412139.
• Lary, Diana (2015). China's Civil War. Cambridge, England: Cambridge University Press. ISBN 9781107054677.

แหล่งข้อมูลอื่น

• วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ การกรีธาทัพขึ้นเหนือ