Al-Ghazali
From Wikipedia, the free encyclopedia
Abū Ḥāmid Muḥammad ibn Muḥammad al-Ghazālī (basa Pérsia: ابو حامد محمد ابن محمد غزالی; leuwih dipikawanoh ku ngaran Al-Ghazali atawa Al-Ghazzal; di dunya kulon pertengahan mah ngaranna dipikawanoh minangka Abuhamet jeung Algazel; gelar Hujjatul Islam; ti taun 1058 – 1111)[1][2] nyaéta saurang pamikir tur praktisi atikan anu icikibung ku cara langsung.[1] Téologi atawa élmu kalam jeung filsafat ogé mangrupa élmu anu diteuleuman ku anjeunna.[1] Ninggang mangsa di ahir hayatna, Al-Ghazali ninggalkeun sagala panalungtikanna anu saterusna éstuning tasawuf anu jadi pacekelan nyatana jalan Sufi téa anu dipilihna.[1]
![]() Artikel ieu salasahiji tina séri Islam |
Istilah-istilah Islam |
Rukun Islam |
Sahadat |
Solat – Saum |
Zakat – Haji |
Kota Penting |
Mekah – Madinah |
Yerusalem – Kufah |
Kajadian |
Hijrah – Kalénder Islam – Idul Fitri |
Idul Adha – Maulid |
Wangunan |
Masjid – Munara |
Mihrob – Ka'bah |
Arsitéktur Islam |
Rujukan Ajaran |
Qur'an – Hadits – Sunnah |
Fiqih – Fatwa – Syari'ah |
Madhab |
Hanafi, Hambali, Maliki, Syafi'i |