Enver Pasha

Ismail Enver Pasha (osmanishtja: اسماعیل انور پاشا‎; Turqisht: İsmail Enver Paşa, 22 nëntor 1881 - 4 gusht 1922) ishte një oficer ushtarak shqiptar-osman dhe një udhëheqës i Revolucionit të Turqve të Rinj më 1908. Ai u bë udhëheqësi kryesor i Perandorisë Osmane si në Luftërat Ballkanike (1912–13) ashtu edhe në Luftën e Parë Botërore (1914–18). Gjatë karrierës së tij ai u njoh me tituj gjithnjë e më të ngritur ndërsa u ngrit nëpër gradat ushtarake, duke përfshirë Enver Efendiu (انور افندي), Enver Beu (انور بك) dhe më në fund Enver Pasha, "pasha" duke qenë titulli i nderit osman oficerët ushtarakë të fituar me gradën Mirliva (gjeneralmajor).

Ismail Enveri Pasha
Enver Pasha si Ministër i Mbrojtjes
Ministër i Luftës
Në detyrë 4 janar 1914 – 13 tetpr 1918
Kryeministri	Sait Halim Pasha
Paraprirë nga	Ahmet Izet Pasha
Pasuar nga	Ahmet Izet Pasha
Të dhëna vetjake
U lind më	Ismail Enver 22 nëntor 1881 Kostandinopojë, Perandoria Osmane (tani Stamboll, Turqi)
Vdiq më	4 gusht 1922 (40 vjet) Republika Sovjetike Popullore Buharan, (tani Taxhikistan)
Nënshtetësia	Osman
Partia politike	Komiteti "Bashkim e përparim"
Bashkëshortja/et	Naciye Sultan
Fëmijët	Mahpeyker Hanımsultan Türkan Hanımsultan Sultanzade Ali Bey
Shkollimi	Kolegji Ushtarak Osman (1903)[1]
Nënshkrimi
Shërbimi ushtarak
Dega/shërbimi	Ushtria Osmane
Vite shërbimi	1903–1918
Grada	Mirliva dhe de facto komandant i përgjithshëm

Jeta

Enveri u lind në Stamboll më 22 nëntor 1881. I ati i tij, Ahmeti (rr. 1860–1947), ose ka qenë një mostar (mirëmbajtës ure) në [[Manastir) (Bitola e sotëm)^[2] ose një prokuror publik i qytetit të vogël shqiptar në Ballkan.^[3] Nëna e tij Ajshe Dilara ishte një tatare.^[4] Sipas Şuhnaz Yilmaz, ai ishte me prejardhje gagauz.^[5] Xhaxhai i tij ishte Halil Pasha (më vonë Kut). Enveri kishte dy vëllezër më të vegjël, Nuri dhe Mehmed Kamil, dhe dy motra më të vogla, Hasene dhe Mediha. Ai ishte kunati i Nënkolonelit Ömer Nâzım.^[6] Në moshën gjashtë vjeçare u shpërngul me të atin në Manastir ku ndoqi shkollën fillore.^[7] Ai studioi në institucione të ndryshme ushtarake dhe përfundimisht u diplomua në Akademinë Ushtarake Osmane në vitin 1902.^[7] Si i diplomuar në Akademinë Ushtarake, ishte mektebli.^[7] Ndërmjet viteve 1903 dhe 1908, ndërsa u njoh në luftën guerile kundër bullgarëve në Luftën Maqedonase, ai u bind për nevojën e reformës së ushtrisë osmane.^[8]

Pas grushtit të shtetit osman të janarit 1913, Enver Pasha u bë (4 janar 1914) Ministri i Luftës i Perandorisë Osmane, duke formuar një të tretën e triumvitit të njohur si "Tre Pashallarët" (së bashku me Talat Pasha dhe Xhemal Pasha) i cili mbajti sundimin de facto mbi Perandorinë nga viti 1913 deri në fund të Luftës së Parë Botërore më 1918.

Enveri u largua nga Perandoria Osmane së bashku me Mehmet Talat dhe Xhemal Pasha. Enveri vdiq në një pritë nga armenët në Taxhikistan ndërsa po përpiqej të ngrinte një kryengritje myslymane anti-ruse. Enveri akuzoi vrasësit armenët, gjë që rezultoi në vdekjen e tij.