From Wikipedia, the free encyclopedia
Salvador je grad i općina od 2,417,678[1] i 9 po veličini aglomeracija u Brazilu od 3,320,568 stanovnika.[2] Grad koji se službeno zove São Salvador da Baía de Todos os Santos ("Sveti Spasitelj Zaljeva Svih Svetih") je četvrti po veličini grad u zemlji. Nalazi se na sjeveroistoku zemlje u Saveznoj državi Bahia u kojoj je administrativni centar.
Salvador São Salvador da Baía de Todos os Santos | |
|---|---|
_2.jpg) | |
| Koordinate: 12°58′S 38°28′W | |
| Država |  Brazil |
| Savezna država | Bahia |
| Osnovan | 1549. [1] |
| Vlast | |
| - Prefeito | Bruno Soares Reis |
| Površina | |
| - Urbano područje | 693,4 km²[1] |
| - Područje utjecaja | 3,618 km²[2] |
| Visina | 8[1] |
| Stanovništvo (2021./2022.) | |
| - Urbano područje | 2,417,678[1] |
| - Urbana gustoća | 3,486 stan/km²[2] |
| - Područje utjecaja | 3,320,568[2] |
| - Gustoća područja utjecaja | 917,9 stan/km²[2] |
| Vremenska zona | VST (UTC-4:30) |
| Poštanski broj | 40000-000[1] |
| Pozivni broj | 71[1] |
| Karta | |
  Salvador Pozicija Salvadora u Brazilu | |
Grad kog njegovi stanovnici zovu jednostavno samo Bahia, jer se prostire Zaljevu Svih Svetih (Baía de Todos os Santos) odličnoj prirodnoj luci. On se zapravo prostire na jugu pitoresknog poluotoka u formi klifa, koji razdvaja zaljev od Atlantskog oceana.[3]
Taj klif dijeli grad na dva dijela Cidade Alta - Gornji i Cidade Baixa - Donji grad. Gornji i Donji grad koji imaju odvojene tramvajske sisteme, povezani sa nekoliko serpentinskih cesta, uspinjačom i nekoliko liftova od kojih je je najimpresivniji Lift Lacerda[3] podignut krajem 19. vijeka, sa dva tornja visoka 72 metara, koji dnevno preveze po 33,000 putnika.[4]
.jpg)
U Gornjem gradu se nalazi poznata katedrala i većina zgrada državne administracije. Obala zaljeva je isto tako reljefno raznolika, tako da na veoma malom prostoru postoje pješčane [[plaža|plaže, litice, močvare mangrove i brojni otoci, među njima i Itaparica, izletište građana Salvadora.
Klima u tom gradu koji je udaljen od 1,444 km istočno od glavnog grada Brasilie, je Vruća tropska sa umjerenijom kišnom sezonom tokom zime (jun-august, kad oceanski povjetarac spusti temperaturu.[3]
Iako je do Zaljeva Svih Svetih doplovio Amerigo Vespuci još 1502., grad je osnovan tek 1549. kad su ga osnovali su ga portugalski kolonisti, na čelu sa Toméom de Souza, prvim guvernerom Brazila. Salvador je, zbog svog geografskog položaja, ubrzo postao glavna brazilska luka i glavni grad kolonijalnog Brazila, centar šećerne industrije i trgovine robljem. Grad je 1552. godine postao i sjedište katoličke biskupije Brazila, i još uvijek ima ovu ulogu. Katedrala, sagrađena 1572. godine, još uvijek stoji u historijskoj jezgri Salvadora. Do 1583. godine, grad je brojao oko 1.600 stanovnika i ubrzo prerasta u veće gradove Novog Svijeta, nadmašujući sve gradove u Amerikama za vrijeme američke revolucije, 1776. godine. U svojoj burnoj prošlosti, grad je bio i u rukama Nizozemaca, 1624. godine, međutim, već sljedeće godine, dolazi opet u portugalske ruke. Za vrijeme borbe za nezavisnost, Salvador je bio centar brazilskog pokreta za nezavisnost sve do stjecanja nezavisnosti 2. jula 1823. godine.
Kad je 1763. kolonijalna administracija preseljena u Rio de Janeiro, Salvador je izgubio političku moć i ušao u dugi period ekonomske krize iz koje je izašao tek nakon 1900.[3]
Od 1940. je doživio kontinuirani brzi ekonomski i demografski rast. Početkom 1970-ih na periferiji je izgrađen industrijski centar Aratu i petrokemijski kompleks Camacari koji su autoputom povezani sa Salvadorom. Prvi terminal nove duboke luke otvoren je 1975. godine, a kasnije su podignuti i dodatni objekti.[3]
Historijski centar grada Pelourinho ("Stub srama"), proglašen je UNESCO-vom svjetskom baštinom 1985. On je 1990-ih podvrgnut opsežnim restauratorskim radovima, pa su brojne zgrade iz kolonijalnog doba danas u odličnom stanju.[3]
Salvador je kulturno bogat grad i poznat je kao tvrđava afro-brazilskih običaja. Afričke religije, prvenstveno Yoruba, ali i Candomblé, Umbanda i Quimbanda se i danas prakticiraju među većinom stanovništva, u veći slučajeva zajedno sa katoličanstvom. Glazbeni oblici, koje ovdje postoje, su afoxé (duhovni utjecaj), blocos afros (društveni utjecaj) i najpopularnije axé i samba. Kazalište i književnost Salvadora su također poznati i izvan granica Brazila. Lokalna kuhinja, sa puno začina, bazirana na morskoj hrani, najbliža je tipičnoj kuhinji zapadne afrike i cijenjena je u cijelom Brazilu. Capoeira, jedinstven oblik borilačke vještine, kombinira plesne pokrete sa borbom, i iznimno je popularna, naročito u dijelovima stanovništva afričkog porijekla (85% stanovništva). Čak je i lokalni dijalekt portugalskog jezika prepun afričkih riječi, i drugačije je zvučnosti od portugalskog kakav se čuje u Europi.
U gradu se nalaze mnoge, iznimno lijepe, kolonijalne građevine, veličanstvene stare kuće, prva medicinska škola u Brazilu i najstarija katedrala (iz 1572. godine), kao i preko 350 drugih crkava, prepune su eksterijernih i interijernih ljepota i umjetničkih djela čime je grad dobio nadimak Crni Rim.
U gradu djeluju dva univerziteta; Instituto Federal da Bahia od 1910. i Universidade Federal da Bahia od 1946.
Kao i svugdje u Brazilu i ovdje je najbitnija sporedna stvar, nogomet. Dva najveća tima u Salvadoru su EC Bahia i EC Vitoria. Bahia je osvajao nacionalnu titulu dva puta:
Vitoria nikada nije osvojila ni jednu nacionalnu titulu, a najbolji im je plasman bio 1993. godine, kada su bili vicešampioni.
Zbog slabih igara, od 2006. godine, oba tima igraju u Trećoj Brazilskoj ligi.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
