نُوّاب اَربَعہ، شیعہ اصطلاح وچ غیبت صغری دے زمانے وچ امام زمانہ(عج) دے انہاں چار نمائندےآں تے نائبین خاص نوں کہیا جاندا اے جو آپ(ع) تے شیعیان اہل بیت(ع) دے درمیان رابطے دا کم سر انجام دیندے رہے نيں۔ انہاں نوں نواب خاص وی کہیا جاندا اے۔ انہاں دے نام بالترتیب ایہ نيں: عثمان بن سعید، محمد بن عثمان، حسین بن روح تے علی بن محمد سمری۔ نواب اربعہ، ائمہ معصومین(ع) دے با اعتماد اصحاص وچوں سن جو یکے بعد دیگرے خود امام زمانہ(ع) یا پہلے نائب خاص دی طرف توں منتخب کیتے جاندے سن ۔ ایہ چار افراد تقریبا ستر سال تک امام زمانہ(ع) دے نائب خاص دے عنوان توں خدمات سر انجام دیندے رہے تے دور و دراز علاقےآں وچ اپنی جانب توں وکلا نوں تعیین کرنے دے ذریعے شیعاں دی درخواستاں تے پیغامات امام زمانہ(ع) تک پھر امام علیہ السلام دی طرف توں انہاں دے جوابات نوں لوگاں تک پہنجاندے سن ۔ انہاں نائبین خاص دی ہور زمہ داریاں وچ امام زمانہ(ع) دے بارے وچ ایجاد ہونے والے شکوک و شبہات دا ازالہ تے آپ(ع) دی محل زندگی تے مشخصات نوں مخفی رکھنا، شامل نيں۔
نیابت خاصہ توں مراد امام(ع) دی طرف توں کسی خاص شخص نوں لوگاں دے نال رابطے دے لئی اپنا نمائندہ مقرر کرنا اے جس وقت خود امام براہ راست لوگاں دے نال رابطہ برقرار نہ کر سکدا ہوئے۔ اس صورت وچ امام(ع) بعض مشخص افراد وچوں پہلے شخص نوں خود اپنا نمائنده مقرر فرماندا اے پھر آگے چل کر نويں نائب نوں پرانا نائب اپنی زندگی وچ ہی مقرر کرکے چلا جاندا اے۔[1]
امام زمانہ دے نائبین خاص دی فعالیت غیبت صغری دے دور یعنی سنہ 260 توں 329 ہجری قمری (تقریباً 70 سال) تک جاری رہی۔ اس عرصے وچ شیعہ علما وچوں چار اشخاص کہ انہاں وچوں بعض دسويں تے گیارہویں امام دے اصحاب تے شناختہ شدہ افراد وچوں سن ۔ جنہاں نے امام زمانہ(ع) دی نیابت تے امام زمانہ تے شیعاں دے درمیان رابطے دے فرائض انجام دئے۔ انہاں دے علاوہ تقریبا تمام اسلامی شہراں وچ انہاں دے وکلا موجود سن ۔[2]
- عثمان بن سعید عمری (متوفی 267ه.ق) امام زمانہ دے پہلے نائب خاص نيں۔ احادیث وچ آیا اے کہ امام حسن عسکری(ع) نے اپنے فرزند ارجمند یعنی امام مہدی(ع) نوں اپنے اصحاب وچوں چالیس افراد نوں دکھاندے ہوئے فرمایا امام زمانہ(ع) دی غیبت امام زمانہ دے دوران عثمان بن سعید دی اطاعت کراں۔[3] اسی طرح امام حسن عسکری(ع) نے اہل قم دے نال ملاقات وچ عثمان بن سعید دی نیابت دی طرف اشارہ فرماندے ہوئے انہاں نوں انہاں دی طرف ارجاع دتا۔[4] عثمان بن سعید اپنی زندگی دے آخری لمحات تک یعنی (تقریبا 6 سال) امام زمانہ(ع) دے نائب خاص دے عہدے اُتے فائز رہے۔
- محمد بن عثمان بن سعید عَمری (متوفی 305ہ.ق)، جو پہلے نائب خاص دے بیٹے سن، امام زمانہ(ع) دے دوسرے نائب خاص نيں۔ جدوں پہلے نائب خاص وفات پا گئے تو امام زمانہ(ع) نے اک توقیع دے ذریعے انہاں دے بیٹے محمد بن عثمان نوں تسلیت و تعزیت دے نال اپنے والد دا جانشین تے اپنا نائب خاص مقرر فرمایا۔[5] اس توں پہلے وی امام حسن عسکری(ع) نے محمد بن عثمان نوں امام زمانہ(ع) دے نائب خاص دے عنوان توں معرفی کر چکے سن ۔[6] محمد بن عثمان عمری تقریبا چالیس سال تک امام زمانہ(ع) دے نائب خاص دے عہدے اُتے فائز رہے نيں۔[7]
- حسین بن روح نوبختی (متوفی 326ہ.ق)، امام زمانہ(ع) دے تیسرے نائب خاص سن ۔ آپ محمد بن عثمان دے قریبی ساتھیاں تے بغداد وچ انہاں دے وکیل سن ۔ محمد بن عثمان نے اپنی عمر دے آخری ایام وچ امام زمانہ(ع) دے حکم توں آپ نوں امام(ع) دا نائب خاص مقرر کیتا۔[8] انہاں نوں شروع وچ عباسی حکومت وچ مقام و مرتبہ حاصل سی لیکن بعد وچ انہاں دے تعلقات خراب ہو گئے ایويں کچھ مدت انہاں نوں مخفیانہ طور اُتے زندگی گزارنا پيا ایتھے تک کہ پاس سال دا عرصہ انہاں نوں قید و بند دی صعوبتاں وی برداشت کرنا پيا۔ [9] آپ نے تقریبا 21 سال تک نیابت خاصہ دے فرائض انجام دئے۔
علی بن محمد سمری دے امام زمانہ(ع) دی توقیع
"خداوندعالم تیری وفات اُتے تواڈے بھائیاں نوں اجر عظیم عطا فرمائے۔ تساں چھ دن دے اندر اندر اس دنیا توں رخصت ہو جاؤگے۔ پس اپنے کاماں نوں سمیٹ لو تے کسی نوں وی اپنا جانشین مقرر مت کرو کیونکہ اس دے بعد غیبت کبری دا آغاز ہوئے گا تے اک طویل عرصے تک جدوں تک خداوندعالم اجازت نہ دے ظہور نئيں کرونگا ایتھے تک کہ لوگاں دے دل قساوت توں تے دنیا بے انصافی توں بھر جان گے تے یاد رکھو سفیانی دے قیام تے صیحہ آسمانی توں پہلے جو وی میرے توں ملاقات دا دعوا کرے اوہ جھوٹا اے۔"
- علی بن محمد سَمُری (متوفی 329ہ.ق) امام زمانہ(ع) دے چوتھے نائب خاص نيں جنہاں نے سنہ326 توں 329ق تک نیابت خاصہ دا عہدہ سنبھالا۔ سمری دی نیابت دا دور حکومت وقت دی کڑی نگرانی تے سخت دباؤ دا شکار رہیا جس نے انہاں نوں اس وکالتی نظام وچ وسیع سرگرمیاں توں باز رکھیا۔[10] علی بن محمد سمری دے نام امام زمانہ(ع) دی توقیع، جس وچ آپ نے انہاں دی موت دی خبر دینے دے نال نال نیابت خاصہ دے دور دے اختتام تے غیبت کبری دے آغاز دی خبر دتی جو امام زمانہ(ع) دے آخری نائب خاص دی زندگی دے اہم واقعات وچوں نيں۔[11]
تمام نواب اربعہ دے سارے اقدامات تے فعالیتاں امام زمانہ(ع) دے حکم توں انجام پاندے سن ۔[12] انہاں فعالیتاں نوں چند گروہ وچ تقسیم کیتا جا سکدا اے:
فعالیتاں نوں مخفیانہ طور اُتے انجام دینا
مام حسن عسکری(ع) دی شہادت تے بارہويں امام(ع) دی غیبت دے دوران صرف نواب اربعہ شیعاں دے مسائل نوں حل و فصل کردے سن ۔ عباسی حکومت دی کڑی نگرانی دے باعث مخفیانہ فعالیتاں دی انجام دہی تے تقیہ کرنا بطور خاص دوسرے، تنسرے تے چوتھے نائب خاص دے زمانے وچ اپنی انتہا نوں پہنچ چکی سی۔[13][14] ایتھے تک کہ حسین بن روح کچھ مدت دے لئی روپوش ہو گئے تے آخر کار پنج سال تک قید و بن دی صعوبتاں وی برداشت کرنا پيا۔ تقیہ تے مخفیانہ طور اُتے فعالیتاں دی انجام دہی دا فائدہ ایہ ہويا کہ شیعہ اثنا عشری بنی عباسی دے سخت ترین دور وچ حتی انہاں دے دار الخلافہ وچ وی موجود رہ کر اپنی حفاظت تے باقاعدہ اک اقلیت دے عنوان توں عباسی حکومت تے انہاں دے با اثر تے افراطی سنی درباریاں سامنے اپنا اظہار وجود کرنے وچ کامیاب ہو گئے۔[15]
حکومت وقت دے نال تعلقات
اس دور وچ بعض شیعہ شخصیتاں، بطور خاص امام زمانہ(ع) دے نائبین خاص جنہاں حکمت عملیاں اُتے عمل پیرا ہُندے سن تے جسنوں امام معصوم دی جمایت تے تائید وی حاصل سی، اوہ حکومت وقت دے دربار تک رسائی تے جے ممکن ہويا تو کسی خاص عہدے تے وزارت تک پہنچنا سی ۔[16] حسین بن روح نوبختی اپنی نیابت دے ابتدائی دور وچ بنی عباسی دے مقتدر حکمران دے دربار تک رسائی رکھدا سی ۔ خاندان نوبختی تے خاندان ابن فرات جو شیعاں دے حامی سن، عباسی حکومت دے مختلف عہداں اُتے فائز ہونے دی وجہ توں انہاں دے دربار وچ نہایت اثر و رسوخ دے حامل سن ۔[17][18]
غالیاں توں مقابلہ
ائمہ معصومین دے حوالے توں غُلوّ دا مسئلہ نواب اربعہ دے دور دے اہم مسائل وچوں اک سی ایتھے تک کہ ائمہ معصومین(ع) دے بعض اولاد جداں امام ہادی دے بیٹے جعفر جو بعد وچ جعفر کذاب دے نام توں مشہور ہويا، اسی طرح بعض شیعہ شخصیتاں وی غالیاں دے نال سن تے انہاں دی حمایت کردے سن ۔[19] غیبت صغری دے دوران نواب اربعہ دے وظائف وچوں اک انہاں چھوٹے دعویداراں نوں رسوا کرنا تے امام زمانہ(ع) دی طرف توں انہاں دے بارے وچ لعن و تبری نوں لوگاں تک پہنچانا سی ۔[20] نمونے دے طور اُتے اک دو مورد دا ذکر کردے نيں: محمد بن نصیر جو فرقہ نُصَیریہ دے مؤسس نيں، غالی سی تے ائمہ اثنا عشریہ دی ربوبیت دا اعتقاد رکھدا سی تے محارم دے نال نکاح دے جواز نوں معاشرے وچ رائج کرنا چاہندا سی ۔ محمد بن عثمان نے انہاں اُتے لعن تے نفرین دی تے انہاں توں بیزاری اختیار کيتی۔[21]
شلمغانی امام زمانہ(ع) دے تیسرے نائب خاص حسین بن روح دے دور وچ امام(ع) دے وکلا وچوں سی لیکن اپنی جاہ طلبی تے دوسری وجوہات دی بنا اُتے اپنے مقام تے منصب توں سوء استفادہ کردے ہوئے غلوّ دے منزل تک پہنچ گیا۔ حسین بن روح نے انہاں نوں اپنے توں دور کیتا امام زمانہ نے وی اک توقیع دے ذریعے انہاں اُتے لعن فرمایا۔[22]
امام مہدی(ع) دے حوالے توں پیدا ہونے والے شکوک و شبہات دا ازالہ
شیخ طوسی دے مطابق ابن ابی غانم قزوینی تے بعض شیعہ حضرات دے درمیان امام حسن عسکری دے صاحب فرزند ہونے تے نہ ہونے اُتے بحث چھڑ گئی اس بنا اُتے شیعاں دی طرف توں امام مہدی دے نام اک تحریر ارسال کيتی گئی تے انہاں توں ایہ اس اختلاف دے حل و فصل دی درخواست کيتی گئی سی۔ امام مہدی(ع) نے انہاں دے اس خط دے جواب وچ اس گل کيتی تاکید فرمائی کہ خداوندعالم نے گیارہویں امام دے بعد اپنے پسندیدہ دین نوں ختم نئيں فرمایا تے اپنے تے اپنی مخلوقات دے درمیان رابطے نوں ختم نئيں فرمایا اے تے قیامت ایسا نئيں کیتا جائے گا۔[23]
امام مہدی(ع) دی اک تے توقیع دے بارے وچ روایات ملدی نيں۔ ایہ توقیع اس وقت صادر ہوئی جدوں جعفر کذاب نے امام حسن عسکری دے جانشین ہونے دا دعوی کیتا۔ امام(ع) نے اس توقیع وچ ائمہ معصومین(ع) دی امامت تے عصمت نوں ثابت کردے ہوئے جعفر دے حلال و حرام توں عدم آشنائی تے حق و باطل وچ تشخیص نہ دے سکنے دی طرف اشارہ فرمایا تے ایہ سوال مطرح فرمایا کہ آیا اک ایسا شخص جو خود حلاف و حرام تے حق و باطل دی تشخیص نئيں دے سکدا لوگاں دا امام ہونے دا دعویدار اے۔؟[24]
محمد بن ابراہیم بن مہزیار جنہاں دا والد خود امام حسن عسکری(ع) دے وکلا وچوں سی نوں وی بارہويں امام دے بارے وچ بعض شکوک و شبہات سی جو امام زمانہ(عج) دی طرف توں بعض توقیعات دے دریافت ہونے دے بعد برطرف ہويا۔[25] اسی طرح امام مہدی(ع) دی اک تے توقیع دے بارے وچ احادیث وچ نقل ہوئی اے جس وچ امام(ع) شکاکاں دے مقابلے وچ اپنے وجود نوں ثابت کردے ہوئے بعض فقہی مسائل دا جواب دیندے نيں۔[26]
وکلا نوں منظم کرنا
دور دراز مناطق وچ شیعاں دے نال رابطہ تے انہاں دے امور نوں بطور احسن انجام دینے دی خاطر وکلا نوں معین کرنا تقریبا امام کاظم(ع) دے زمانے توں اک معمول بن گیا سی ۔ امام زمانہ(ع) دی غیبت دے بعد انہاں وکلا دا براہ راست رابطہ آپ(ع) توں منقطع ہو گیا تے امام مہدی(ع) دا اپنے چاہنے والےآں دے نال رابطے دا واحد ذریعہ نواب اربعہ سن جنہاں نوں خود امام تعیین فرماندے سن ۔ وكلاء مختلف مناطق وچ لوگاں توں جمع شدہ وجوہات شرعی کسی نہ کسی طرح بغداد وچ امام زمانہ(ع) دے نائب خاص تک پہنچاندے سن تے اوہ انہاں اموال نوں امام(ع) دے حکم دے مطابق مختلف امور وچ صرف کردے سن ۔
اہواز، سامرا، مصر، حجاز، یمن تے ایران دے مختلف شہراں جداں خراسان، ری تے قم وغیرہ وچ ایسے وکلا دے موجود ہونے دی خبر کم و بیش احادیث دی کتاباں وچ موجود اے۔[27]
امام مہدی(ع) نوں مخفی رکھنا
امام زمانہ(ع) تے آپ دی نشانیاں نوں مخفی رکھنا نواب اربعہ دے وظائف وچوں اک سی ۔ و مشخصات وی، یکی از وظایف اساسی نایبان خاص بودہ است. تاریخ و حدیث توں ظاہر ہُندا اے کہ امام زمانہ(عج) عراق، مکہ تے مدینہ وچ رہندے سن تے نائبین خاص کسی وقت آپ(عج) توں ملاقات کرسکدے سن ۔[28] حسین بن روح نوبختی دی نیابت خاصہ دے دور وچ انہاں دے مقام و منزلت دی طرف اشارہ کردے ہوئے ابو سہل اسمعیل بن علی نوبختی کہندے نيں: جے محھے امام زمانہ دے بارے وچ اِنّا علم ہُندا جتنا حسین بن روح نوں اے تو شاید دشمن دے نال مناظرے دے دوران ضرورت پڑنے اُتے وچ دشمن دے لئی امام دا پتہ بتا دیندا حالنکہ حسین بن روح جے امام نوں اپنے دامن دے نیچے چھپا رکھیا ہو تے امام دی تلاش وچ انہاں دے بدن نوں قیچی توں کاٹ کر ٹکڑاں وچ تبدیل کر دتا جائے تو وی اوہ امام دے بارے وچ کسی نوں نئيں بتائے گا۔[29] نوّاب خاص اگرچہ امام زمانہ(ع) دے وجود نوں ثابت کرنے دے درپے ہُندے سن لیکن اس دے باوجود شیعاں توں درخواست کردے سن کہ اوہ امام(ع) دی نشانی جاننے دی کوشش نہ کراں تے ایہ کم امام(ع) دی حفاظت کيتی خاطر سی ۔[30]
فقہی تے اعتقادی سوالےآں دا جواب
نواب اربعہ شیعاں نوں درپیش مسائل شرعیہ نوں امام مہدی(ع) دی خدمت وچ بیان کردے سن تے امام(ع) دی طرف توں دئے گئے جوابات نوں لوگاں تک پہنچاندے سن ۔ ایہ کم صرف فقہی مسائل تک محدود نئيں سی بلکہ نائبین خاص لوگاں دی علمی تے اعتقادی مسائل ہور عوام الناوہدی رہنمائی دے لئی مختلف علمی مباحث تے مناظرات وچ وی شرکت کردے سن ۔[31] اسحاق بن یعقوب[32] تے محمد بن جعفر اسدی[33] دے نام لکھے گئے توقیعات جو اہم شرعی مسائل اُتے مشتمل نيں ہور حسین بن روح دا علمی تے اعتقادی مناظراں وچ شرکت کرنا انہاں موارد وچ نواب اربعہ دی فعالیتاں دی نشان دہی کردا اے۔[34]
سید بن طاووس نے کتاب مصباح الزائر وچ اک زیارتنامہ نقل کیتا اے جو امام زمانہ(ع) دے چاراں نائبین خاص دے لئی پڑھ سکدے نيں۔ آپ اس زیارتنامے دے متن نوں حسین بن روح نوبختی دے والد توں منسوب کردے نيں۔[35] اس زیارت نامے دا متن ایہ اے: السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ (نواب اربعہ وچوں کسی اک دا نام) أَشْهَدُ أَنَّكَ بَابُ الْوَلِيِّ أَدَّيْتَ عَنْهُ وَ أَدَّيْتَ إِلَيْهِ مَا خَالَفْتَهُ وَ لَا خَالَفْتَ عَلَيْهِ... السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا فُلَانَ بْنَ فُلَانٍ (نام یکی از نواب را بگوید) أَشْهَدُ أَنَّكَ بَابُ الْوَلِيِّ أَدَّيْتَ عَنْهُ وَ أَدَّيْتَ إِلَيْهِ مَا خَالَفْتَهُ وَ لَا خَالَفْتَ عَلَيْهِ قُمْتَ خَاصّاً وَ انْصَرَفْتَ سَابِقاً جِئْتُكَ عَارِفاً بِالْحَقِّ الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ وَ أَنَّكَ مَا خُنْتَ فِي التَّأْدِيَةِ وَ السِّفَارَةِ السَّلَامُ عَلَيْكَ مِنْ بَابٍ مَا أَوْسَعَكَ وَ مِنْ سَفِيرٍ مَا آمَنَكَ وَ مِنْ ثِقَةٍ مَا أَمْكَنَكَ أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ اخْتَصَّكَ بِنُورِهِ حَتَّى عَايَنْتَ الشَّخْصَ فَأَدَّيْتَ عَنْهُ وَ أَدَّيْتَ إِلَيْهِ ثُمَّ تَرْجِعُ فَتَبْتَدِئُ بِالسَّلَامِ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص إِلَى صَاحِبِ الزَّمَانِ وَ تَقُولُ بَعْدَ ذَلِكَ جِئْتُكَ مُخْلِصاً بِتَوْحِيدِ اللَّهِ وَ مُوَالاةِ أَوْلِيَائِهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْ أَعْدَائِهِمْ وَ مِنَ الَّذِينَ خَالَفُوكَ يَا حُجَّةَ الْمَوْلَى وَ بِكَ اللَّهُمَّ تَوَجُّهِي وَ بِهِمْ إِلَيْكَ تَوَسُّلِي ثُمَّ تَدْعُو وَ تَسْأَلُ اللَّهَ مَا تُحِبُّ تَجِبُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى .
علامہ مجلسی نے بحارالانوار وچ عثمان بن سعید دے لئی اک زیارت نامہ نقل کردے ہوئے تصریح کردے نيں کہ انہاں نے اس زیارت نامے نوں اک شیعہ عالم دین دے کسی پرانے نسخے وچ پایا اے۔[36] اس زیارت نامے دا متن کچھ ایويں اے: "السَّلَامُ عَلَیک أَیهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ النَّاصِحُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَوْلِیائِهِ الْمُجِدُّ فِی خِدْمَةِ مُلُوک الْخَلَائِقِ أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَصْفِیائِهِ... السَّلَامُ عَلَیک أَیهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ النَّاصِحُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَوْلِیائِهِ الْمُجِدُّ فِی خِدْمَةِ مُلُوک الْخَلَائِقِ أُمَنَاءِ اللَّهِ وَ أَصْفِیائِهِ السَّلَامُ عَلَیک أَیهَا الْبَابُ الْأَعْظَمُ وَ الصِّرَاطُ الْأَقْوَمُ وَ الْوَلِی الْأَکرَمُ السَّلَامُ عَلَیک أَیهَا الْمُتَوَّجُ بِالْأَنْوَارِ الْإِمَامِیةِ الْمُتَسَرْبِلُ بِالْجَلَابِیبِ الْمَهْدِیةِ الْمَخْصُوصُ بِالْأَسْرَارِ الْأَحْمَدِیةِ وَ الشُّهُبِ الْعَلَوِیةِ وَ الْمَوَالِیدِ الْفَاطِمِیةِ السَّلَامُ عَلَیک یا قُرَّةَ الْعُیونِ وَ السِّرَّ الْمَکنُونَ السَّلَامُ عَلَیک یا فَرَجَ الْقُلُوبِ وَ نِهَایةَ الْمَطْلُوبِ السَّلَامُ عَلَیک یا شَمْسَ الْمُؤْمِنِینَ وَ رُکنَ الْأَشْیاعِ الْمُنْقَطِعِینَ السَّلَامُ عَلَی وَلِی الْأَیتَامِ وَ عَمِیدِ الْجَحَاجِحَةِ الْکرَامِ السَّلَامُ عَلَی الْوَسِیلَةِ إِلَی سِرِّ اللَّهِ فِی الْخَلَائِقِ وَ خَلِیفَةِ وَلِی اللَّهِ الْفَاتِقِ الرَّاتِقِ السَّلَامُ عَلَیک یا نَائِبَ قُوَّامِ الْإِسْلَامِ وَ بَهَاءِ الْأَیامِ وَ حُجَّةَ اللَّهِ الْمَلِک الْعَلَّامِ عَلَی الْخَاصِّ وَ الْعَامِّ الْفَارُوقَ بَینَ الْحَلَالِ وَ الْحَرَامِ وَ النُّورَ الزَّاهِرَ وَ الْمَجْدَ الْبَاهِرَ فِی کلِّ مَوْقِفٍ وَ مَقَامٍ السَّلَامُ عَلَیک یا وَلِی بَقِیةِ الْأَنْبِیاءِ وَ خِیرَةَ إِلَهِ السَّمَاءِ الْمُخْتَصَّ بِأَعْلَی مَرَاتِبِ الْمَلِک الْعَظِیمِ الْمُنْجِی مِنْ مَتَالِفِ الْعَطَبِ الْعَمِیمِ ذی [ذَا اللِّوَاءِ الْمَنْصُورِ وَ الْعَلَمِ الْمَنْشُورِ وَ الْعِلْمِ الْمَسْتُورِ الْمَحَجَّةَ الْعُظْمَی وَ الْحُجَّةَ الْکبْرَی سُلَالَةَ الْمُقَدَّسِینَ وَ ذُرِّیةَ الْمُرْسَلِینَ وَ ابْنَ خَاتِمِ النَّبِیینَ وَ بَهْجَةَ الْعَابِدِینَ وَ رُکنَ الْمُوَحِّدِینَ وَ وَارِثَ الْخِیرَةِ الطَّاهِرِینَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِمْ صَلَاةً لَا تَنْفَدُ وَ إِنْ نَفِدَ الدَّهْرُ وَ لَا تَحُولُ وَ إِنْ حَالَ الزَّمَنُ وَ الْعَصْرُ اللَّهُمَّ إِنِّی أُقَدِّمُ بَینَ یدَی سُؤَالِی الِاعْتِرَافَ لَک بِالْوَحْدَانِیةِ وَ لِمُحَمَّدٍ بِالنُّبُوَّةِ وَ لِعَلِی بِالْإِمَامَةِ وَ لِذُرِّیتِهِمَا بِالْعِصْمَةِ وَ فَرْضِ الطَّاعَةِ وَ بِهَذَا الْوَلِی الرَّشِیدِ وَ الْمَوْلَی السَّدِیدِ أَبِی مُحَمَّدٍ عُثْمَانَ بْنِ سَعِیدٍ أَتَوَسَّلُ إِلَی اللَّهِ بِالشَّفَاعَةِ إِلَیهِ لِیشْفَعَ إِلَی شُفَعَائِهِ وَ أَهْلِ مَوَدَّتِهِ وَ خُلَصَائِهِ أَنْ یسْتَنْقِذُونِی مِنْ مَکارِهِ الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَوَسَّلُ إِلَیک بِعَبْدِک عُثْمَانَ بْنِ سَعِیدٍ وَ أُقَدِّمُهُ بَینَ یدَی حَوَائِجِی أَنْ تُصَلِّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ شِیعَتِهِ وَ أَوْلِیائِهِ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی الْحُوبَ وَ الْخَطَایا وَ تَسْتُرَ عَلَی الزَّلَلَ وَ السَّیئَاتِ وَ تَرْزُقَنِی السَّلَامَةَ مِنَ الرَّزَایا فَکنْ لِی یا وَلِی اللَّهِ شَافِعاً نَافِعاً وَ رُکناً مَنِیعاً دَافِعاً فَقَدْ أَلْقَیتُ إِلَیک بِالْآمَالِ وَ وَثِقْتُ مِنْک بِتَخْفِیفِ الْأَثْقَالِ وَ قَرَعْتُ بِک یا سَیدِی بَابَ الْحَاجَةِ وَ رَجَوْتُ مِنْک جَمِیلَ سِفَارَتِک وَ حُصُولَ الْفَلَاحِ بِمَقَامِ غِیاثٍ أَعْتَمِدُ عَلَیهِ وَ أَقْصِدُ إِلَیهِ وَ أَطْرَحُ نَفْسِی بَینَ یدَیهِ وَ السَّلَامُ عَلَیک وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ ثُمَّ صَلِّ صَلَاةَ الزِّیارَةِ وَ أَهْدِهَا لَهُ وَ لِشُرَکائِهِ فِی النِّیابَةِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِمْ أَجْمَعِینَ ثُمَّ وَدِّعْهُ مُسْتَقْبِلًا لَهُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَی.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
