zniewaga

zniewaga (język polski)

wymowa:

IPA: [zʲɲɛˈvaɡa], AS: [zʹńevaga], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zniewaga	zniewagi
dopełniacz	zniewagi	zniewag
celownik	zniewadze	zniewagom
biernik	zniewagę	zniewagi
narzędnik	zniewagą	zniewagami
miejscownik	zniewadze	zniewagach
wołacz	zniewago	zniewagi

(1.1) upokorzenie, obrażenie, znieważenie kogoś poprzez krzywdzące, niesprawiedliwe słowa lub czyn; zob. też zniewaga w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Zniewaga jest przestępstwem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) czynna zniewaga

synonimy:

(1.1) afront, obelga, obraza, policzek, poniżenie, ujma, upokorzenie; książk. dyshonor; przest. despekt; daw. insult, insultacja

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) krzywda

hiponimy:

(1.1) wyzwisko, zniesławienie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. znieważyciel m, znieważanie n, znieważenie n

czas. znieważać ndk., znieważyć dk.

związki frazeologiczne:

ta zniewaga krwi wymaga

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) insult
• arabski: (1.1) إهانة ż
• bułgarski: (1.1) обида ż
• hiszpański: (1.1) injuria ż, afrenta ż, ofensa ż
• niemiecki: (1.1) Beleidigung ż
• nowogrecki: (1.1) προσβολή ż, πλήγωμα n
• rosyjski: (1.1) оскорбление n
• ukraiński: (1.1) зневага ż
• wilamowski: (1.1) znjevōga ż
• włoski: (1.1) improperio m, ingiuria ż, insulto m, onta ż

źródła: