zbieractwo

zbieractwo (język polski)

zbieractwo (1.1)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zbieractwo	zbieractwa
dopełniacz	zbieractwa	zbieractw
celownik	zbieractwu	zbieractwom
biernik	zbieractwo	zbieractwa
narzędnik	zbieractwem	zbieractwami
miejscownik	zbieractwie	zbieractwach
wołacz	zbieractwo	zbieractwa

(1.1) prymitywna forma gospodarki polegająca na zbieraniu dziko rosnących produktów roślinnych

(1.2) rodzaj hobby polegającego na zbieraniu jakichś kolekcji, np. etykiet, monet itp.

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) kolekcjonerstwo

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) hobby

hiponimy:

(1.1) grzybiarstwo

(1.2) filatelistyka, numizmatyka, filumenistyka, deltiologia, egzonumia, filobutonistyka, fonotelistyka, ksyrofilistyka, papafilia, skrypofilistyka, falerystyka, birofilistyka, militarystyka, sygallomania

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zbieranie n, zebranie n, zbieracz m, zbieraczka ż, zbiór m, zbiorek m, zbiorczość ż, zbiorowość ż, zbiorówka ż, zbieranina ż, pozbieranie n, wyzbieranie n, zbiórka ż, zbióreczka ż, branie n

czas. zbierać ndk., zebrać dk., pozbierać dk., wyzbierać dk.

przym. zbieracki, zbieraczy, zbiorowy, zbiorczy

przysł. zbiorowo, zbiorczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też zbieractwo w Wikipedii

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) собирательство n

źródła: