zabudowa

Podobna pisownia: zabùdowa

zabudowa (język polski)

zabudowa (1.1) miejska

zabudowa (1.2)

wymowa:

IPA: [ˌzabuˈdɔva], AS: [zabudova], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zabudowa	zabudowy
dopełniacz	zabudowy	zabudów
celownik	zabudowie	zabudowom
biernik	zabudowę	zabudowy
narzędnik	zabudową	zabudowami
miejscownik	zabudowie	zabudowach
wołacz	zabudowo	zabudowy

(1.1) ogół budynków znajdujących się na określonym obszarze

(1.2) szafy, półki, szafki montowane w pomieszczeniu na stałe

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) W centrum dużych miast dominuje zwarta zabudowa.

składnia:

(1.2) zabudowa + D.

kolokacje:

(1.1) zabudowa drewniana / luźna / wysoka / zwarta / wiejska / miejska • projektować zabudowę

(1.2) zabudowa kuchenna / biurowa • zabudowa wnęki / przedpokoju / kuchni / łazienki

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. budowa ż, zabudowanie n, zabudowywanie n

czas. budować ndk., zbudować dk., zabudowywać ndk., zabudować dk.

przysł. budująco

przym. budujący

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) development, housing; (1.2) closet
• hiszpański: (1.1) edificación ż; (1.2) acondicionamiento m, amueblamiento m, mobiliario m
• kaszubski: (1.1) zabùdowa ż
• rosyjski: (1.1) застройка ż
• ukraiński: (1.1) забудова ż
• włoski: (1.1) caseggiato m

źródła: