wszechwładny

wszechwładny (język polski)

wymowa:

IPA: [fʃɛɣˈvwadnɨ], AS: [fšeγvu̯adny], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• post. utr. dźw. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) mający nieograniczoną władzę nad wszystkim

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wszechwładny		wszechwładna	wszechwładne	wszechwładni	wszechwładne
dopełniacz	wszechwładnego		wszechwładnej	wszechwładnego	wszechwładnych
celownik	wszechwładnemu		wszechwładnej	wszechwładnemu	wszechwładnym
biernik	wszechwładnego	wszechwładny	wszechwładną	wszechwładne	wszechwładnych	wszechwładne
narzędnik	wszechwładnym		wszechwładną	wszechwładnym	wszechwładnymi
miejscownik	wszechwładnym		wszechwładnej	wszechwładnym	wszechwładnych
wołacz	wszechwładny		wszechwładna	wszechwładne	wszechwładni	wszechwładne

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Nadżarte próchnicą same padały na ziemię jakby w bałwochwalczym pokłonie przed wszechwładnym czasem^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) wszechwładny minister

synonimy:

(1.1) wszechmogący, wszechmocny

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) potężny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wszechwładność ż

przysł. wszechwładnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) усеўладны
• rosyjski: (1.1) всевластный
• ukraiński: (1.1) всевладний

źródła:

1. Alfred Szklarski, Tajemnicza wyprawa Tomka, 1963, Narodowy Korpus Języka Polskiego.