wiadomy

wiadomy (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲjaˈdɔ̃mɨ], AS: [vʹi ̯adõmy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j 

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	wiadomy		wiadoma	wiadome	wiadomi	wiadome
dopełniacz	wiadomego		wiadomej	wiadomego	wiadomych
celownik	wiadomemu		wiadomej	wiadomemu	wiadomym
biernik	wiadomego	wiadomy	wiadomą	wiadome	wiadomych	wiadome
narzędnik	wiadomym		wiadomą	wiadomym	wiadomymi
miejscownik	wiadomym		wiadomej	wiadomym	wiadomych
wołacz	wiadomy		wiadoma	wiadome	wiadomi	wiadome

(1.1) ogólnie znany; taki, o którym wiadomo

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Wystarczy z mej głowy wyzwolić atomy • A bomba wybuchnie i skutek – wiadomy^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) wiadoma rzecz

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wiadomość

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

1. Jan Brzechwa, Miejsce dla kpiarza : satyry i humoreski, 1966, Narodowy Korpus Języka Polskiego.