vertex

vertex (język angielski)

wymowa:

wymowa amerykańska^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) szczyt, najwyższy punkt

(1.2) geom. wierzchołek (np. wielokąta, wielościanu, grafu)^[1]

odmiana:

(1) lp vertex; lm vertices lub vertexes

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. vertex → szczyt < łac. vertere → obrócić

uwagi:

źródła:

1. Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.

vertex (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	vertex	verticēs
dopełniacz	verticis	verticum
celownik	verticī	verticibus
biernik	verticem	verticēs
ablatyw	vertice	verticibus
wołacz	vertex	verticēs

(1.1) wir

(1.2) szczyt, wierzchołek

(1.3) biegun

(1.4) przen. głowa

(1.5) przen. najwyższa władza

odmiana:

(1.1-5) vertex, verticis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) in verticem → pionowo • a vertice → z góry

(1.3) austrinus vertex → biegun południowy

(1.4) vertice raso → z ogoloną głową

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. verso, verto

rzecz. versus m

przyim. versus

przym. verticalis

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: