unieważnienie

unieważnienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌũɲɛvaʒʲˈɲɛ̇̃ɲɛ], AS: [ũńevažʹńė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	unieważnienie	unieważnienia
dopełniacz	unieważnienia	unieważnień
celownik	unieważnieniu	unieważnieniom
biernik	unieważnienie	unieważnienia
narzędnik	unieważnieniem	unieważnieniami
miejscownik	unieważnieniu	unieważnieniach
wołacz	unieważnienie	unieważnienia

(1.1) zniesienie ważności czegoś; uznanie, że coś jest nieważne, niebyłe

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Po ostatnich wyborach pojawiają się głosy żądające unieważnienia głosowania.

składnia:

(1.1) unieważnienie + D.

kolokacje:

(1.1) unieważnienie małżeństwa / wyborów / głosowania / … • ulegać unieważnieniu

synonimy:

(1.1) dezaktualizacja, zniesienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. unieważnianie n, nieważność ż

czas. unieważniać ndk., unieważnić dk.

przym. nieważny

przysł. nieważnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) rzecz. odczas. od unieważnić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) annulment, abrogation, abolition, cancellation
• arabski: (1.1) نسخ
• interlingua: (1.1) abolimento
• włoski: (1.1) annullamento

źródła: