tuile

tuile (język francuski)

wymowa:

IPA: [tɥil]

​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dachówka

(1.2) przen. przykra niespodzianka, kłopot, problem

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od tuiler

(2.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od tuiler

(2.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od tuiler

(2.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od tuiler

(2.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od tuiler

odmiana:

(1) lp tuile; lm tuiles

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) tuile cornière / creuse / flamande / plate → dachówka skrajna / rzymska / holenderka / karpiówka

synonimy:

(1.2) désagrément, pépin

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tuilerie ż

czas. tuiler

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. tegŭla, utworzone od łac. tĕgĕre → przykrywać, pokrywać^[1]

uwagi:

źródła:

1.  Hasło „tuile” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.