tułów
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | tułów | tułowie[1] |
| dopełniacz | tułowia | tułowi |
| celownik | tułowiowi[1] | tułowiom |
| biernik | tułów | tułowie |
| narzędnik | tułowiem | tułowiami |
| miejscownik | tułowiu | tułowiach |
| wołacz | tułowiu | tułowie |
- (1.1) anat. ciało ssaka oprócz głowy i kończyn; zob. też tułów w Wikipedii
- (1.2) zool. odcinek ciała u owadów i skorupiaków (zwykle pomiędzy głową a odwłokiem)
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) U pacjenta lekarz stwierdził niewielkie oparzenia na tułowiu i rękach.
- (1.2) Osę łatwo poznać po żółto-czarnych pasach na tułowiu i odwłoku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) skłony tułowia
- synonimy:
- (1.1) korpus, kadłub
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. tułowiowy
- rzecz. przedtułów mrz
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- (1.1) por. tors
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) trunk, torso; (1.2) barrel
- arabski: (1.1) جذع m (ǧiḏʿ); (1.2) زور m (zawr)
- białoruski: (1.1) тулава ż
- bułgarski: (1.1) туловище n
- duński: (1.1) torso w, overkrop w
- esperanto: (1.1) trunko
- hiszpański: (1.1) tronco m; (1.2) tórax m
- niemiecki: (1.1) Rumpf m, Oberkörper m; (1.2) Thorax m, Brust ż
- nowogrecki: (1.1) κορμός m; (1.2) θώρακας m
- rosyjski: (1.1) ту́ловище n
- rumuński: (1.1) trup n
- słowacki: (1.1) trup m
- ukraiński: (1.1) тулуб m
- źródła:
- Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.