termit

Podobna pisownia: tèrmit

termit (język polski)

termity (1.1)

termit (2.1)

wymowa:

IPA: [ˈtɛrmʲit], AS: [termʹit], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ent. owad społeczny krajów tropikalnych; zob. też termity w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	termit	termity
dopełniacz	termita	termitów
celownik	termitowi	termitom
biernik	termita	termity
narzędnik	termitem	termitami
miejscownik	termicie	termitach
wołacz	termicie	termity

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	termit
dopełniacz	termitu
celownik	termitowi
biernik	termit
narzędnik	termitem
miejscownik	termicie
wołacz	termicie

(2.1) techn. mieszanina glinu z tlenkami metali stosowana w pirotechnice i spawalnictwie; zob. też termit (pirotechnika) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

(2.1) blm,

 

przykłady:

(1.1) Na szczęście co kilkadziesiąt kroków wznosiły się kopce termitów, wysokie niekiedy na kilkanaście stóp^[1].

(2.1) Niektórzy uważają, że rząd USA użył termitu do przeprowadzenia kontrolowanego wyburzenia World Trade Center 11 września 2001 r. w celu upozorowania ataku terrorystycznego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. termitiera ż

przym. termici, termitowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Owady

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) termite; (2.1) thermite
• baskijski: (1.1) termita
• bułgarski: (1.1) термит m; (2.1) термит m
• czeski: (1.1) všekaz, termit
• esperanto: (1.1) termito; (2.1) termito
• francuski: (1.1) termite m
• galicyjski: (1.1) térmite m; (2.1) termita ż
• gruziński: (1.1) თერმიტი, ტერმიტი
• hawajski: (1.1) huhu, naonao lele
• hiszpański: (1.1) termita ż, termes m; (2.1) termita ż
• islandzki: (1.1) maur m
• joruba: (1.1) ikan
• kataloński: (1.1) tèrmit m
• litewski: (1.1) termitas m
• malgaski: (1.1) votry
• marathi: (1.1) वाळवी ż
• nawaho: (1.1) tsinaʼayąʼii
• niemiecki: (1.1) Termite ż
• portugalski: (1.1) cupim m
• słoweński: (1.1) termit
• szwedzki: (1.1) termit w; (2.1) termit w
• węgierski: (1.1) termesz; (2.1) termit
• włoski: (1.1) termite m; (2.1) termite m

źródła:

1. H. Sienkiewicz: W pustyni i w puszczy

termit (język czeski)

termiti (1.1)

termit (2.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ent. termit

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	termit	termiti
dopełniacz	termita	termitů
celownik	termitovi / termitu	termitům
biernik	termita	termity
wołacz	termite	termiti
miejscownik	termitovi / termitu	termitech
narzędnik	termitem	termity

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	termit	termity
dopełniacz	termitu	termitů
celownik	termitu	termitům
biernik	termit	termity
wołacz	termite	termity
miejscownik	termitu	termitech
narzędnik	termitem	termity

(2.1) techn. termit

odmiana:

(1.1)

(2.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. termitový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

termit (język słowacki)

termiti (1.1)

termit (2.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) ent. termit^[1][2]

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	termit	termity
dopełniacz	termita	termitov
celownik	termitovi	termitom
biernik	termita	termity
miejscownik	termitovi	termitoch
narzędnik	termitom	termitmi

(2.1) techn. termit^[2]

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(1.1) rzecz. termitisko n

(1.1) przym. termití

(2.1) przym. termitový

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „termit” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
2. Hasło „termit” w: Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.

termit (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) ent. termit

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

termit (język szwedzki)

termiter (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) ent. termit

(1.2) techn. termit

odmiana:

(1.1) en termit, termiten, termiter, termiterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: owady w języku szwedzkim

źródła:

termit (język węgierski)

termit (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) techn. termit

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: