terkot

terkot (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	terkot	terkoty
dopełniacz	terkotu	terkotów
celownik	terkotowi	terkotom
biernik	terkot	terkoty
narzędnik	terkotem	terkotami
miejscownik	terkocie	terkotach
wołacz	terkocie	terkoty

(1.1) pot. odgłos wytwarzany poprzez jednostajne miarowe uderzanie

(1.2) lekcew. monotonne szybkie mówienie

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Między strzały z karabinów miesza się terkot maszynek oraz można odróżnić bardziej głuche strzały z dubeltówek^[1].

(1.1) Przerwała się w połowie ostatnia gama terkotu, szarpnęło coś w środku i młyn stanął^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) warkot, trajkot, turkot

(1.2) trajkot

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. terkotanie n, terkotka ż, terkotliwość ż

czas. przeterkotać dk., rozterkotać się dk., terkotać ndk., zaterkotać dk.

przym. terkotliwy

przysł. terkotliwie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) clanging, clanking, jangling, clatter; (1.2) chatter, jabber
• włoski: (1.1) strepito m, crepitio m, trillo m

źródła:

1. Alojzy Horak (red. i wybór), Walki w obronie granic
2. Jan Lemański, Czarna Topiel