taoizm

taoizm (język polski)

symbol utożsamiany z taoizmem (1.1)

wymowa:

IPA: [taˈɔ^jism̥], AS: [tao^i ̯ism̦], zjawiska fonetyczne: wygł.• epenteza i ̯ 

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	taoizm
dopełniacz	taoizmu
celownik	taoizmowi
biernik	taoizm
narzędnik	taoizmem
miejscownik	taoizmie[1]
wołacz	taoizmie[1]

(1.1) filoz. rel. tradycyjny chiński system filozoficzny i religijny, podkreślający równowagę, prostotę i życie w harmonii z wszechświatem; zob. też taoizm w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. tao n, taoista m, taoistka ż, daoizm m

przym. taoistyczny, daoistyczny

przysł. taoistycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od jednej z głównych idei taoizmu: chiń. 道 (tao)

uwagi:

(1.1) alternatywna pisownia: daoizm

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) taoism, daoism, Taoism, Daoism
• arabski: (1.1) طاوية ż
• asturyjski: (1.1) taoísmu m
• azerski: (1.1) daosizm
• baskijski: (1.1) taoismo
• chiński standardowy: (1.1) 道教
• czeski: (1.1) taoismus m
• fiński: (1.1) taolaisuus
• francuski: (1.1) taoïsme m
• hiszpański: (1.1) taoísmo m
• japoński: (1.1) 道教(どうきょう)
• niemiecki: (1.1) Taoismus m, Daoismus m
• nowogrecki: (1.1) ταοϊσμός m
• tajski: (1.1) ลัทธิเต๋า
• turecki: (1.1) taoizm
• węgierski: (1.1) taoizmus
• wietnamski: (1.1) đạo giáo
• włoski: (1.1) taoismo m

źródła:

1. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.