szkarłat

szkarłat (język polski)

szkarłat (1.1)

wymowa:

podział przy przenoszeniu wyrazu: szkar•łat

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkarłat	szkarłaty
dopełniacz	szkarłatu	szkarłatów
celownik	szkarłatowi	szkarłatom
biernik	szkarłat	szkarłaty
narzędnik	szkarłatem	szkarłatami
miejscownik	szkarłacie	szkarłatach
wołacz	szkarłacie	szkarłaty

(1.1) szkarłatny kolor

(1.2) szkarłatna tkanina, ubiór z takiej tkaniny

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.2) Odziany w szkarłat wyszedł na dziedziniec.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) amarant, karmazyn, purpura; st.pol. szarłat

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) czerwień

(1.2) tkanina

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szkarłatowość ż, szkarłatnienie n, szkarłatnik mzw, szkarłatnica ż, szkarłacica ż, szarłat mrz, szarłatność ż, szarłatowatość ż

czas. szkarłatnieć ndk.

przym. szarłatowaty, szkarłatny, szkarłatowy, szarłatny

przysł. szkarłatnie, szkarłatno

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) wł. scarlatto^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) scarlet
• interlingua: (1.1) scarlato; (1.2) scarlato
• łaciński: (1.1) coccum n; (1.2) coccum n
• niemiecki: (1.1) Scharlach m; (1.2) Scharlach m
• portugalski: (1.1) escarlate m
• włoski: (1.1) scarlatto m

źródła:

1. A. Zaręba, Zapożyczenia włoskie we współczesnej polszczyźnie, „Język Polski” nr 1/1947, s. 17.