dziedziniec (1.1) dziedziniec (1.1) wymowa: IPA : [ʥ̑ɛ̇ˈʥ̑ĩɲɛʦ̑] , AS : [ʒ́ėʒ́ĩ ńec] , zjawiska fonetyczne: zmięk. • podw. art. • nazal. ? /i
znaczenia: rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...
Zamknij
(1.1) wydzielona , niezadaszona przestrzeń w budynku lub zespole budynków ; zob. też dziedziniec w Wikipedii
odmiana :
(1.1)
przykłady:
(1.1) Największy z dziedzińców Uniwersytetu Wileńskiego to Dziedziniec Wielki .
składnia:
kolokacje :
synonimy:
(1.1) podwórzec
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) plac
hiponimy:
(1.1) atrium , patio , perystyl , spacerniak , wirydarz [1]
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. dziedzińczyk m
przym. dziedzińcowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
Zapożyczenie z języków wschodniosłowiańskich, por. st.rus. * dětinьcь → 'twierdza wewnętrzna; miejsce schronienia dla osób, które nie biorą udziału w obronie grodu' (pierwotnie: 'miejsce przeznaczone dla dzieci')[2] .
Zobacz też: białor. дзяцінец , białor. дзядзінец → 'centralna obwarowana część grodu w dawnej Rusi'.
uwagi:
tłumaczenia: angielski: (1.1) bailey
arabski: (1.1) ساحة ż , فناء
baskijski: (1.1) patio , barla
białoruski: (1.1) дзядзінец m
chiński standardowy: (1.1) 庭院 (tíngyuàn)
chorwacki: (1.1) dvorište n
czeski: (1.1) nádvoří n
duński: (1.1) borggård w
esperanto: (1.1) korto
fiński: (1.1) pihamaa
francuski: (1.1) cour ż , préau m
hiszpański: (1.1) patio m
kataloński: (1.1) pati m
koreański: (1.1) 안뜰
litewski: (1.1) kiemas m
łaciński: (1.1) propatulum n
łotewski: (1.1) pagalms m
niderlandzki: (1.1) binnenplaats ż /m , binnenhof n
niemiecki: (1.1) Innenhof m , Vorhof m
norweski (bokmål): (1.1) borggård m
nowogrecki: (1.1) αίθριο n , περίβολος m
portugalski: (1.1) pátio m
rosyjski: (1.1) двор m
słowacki: (1.1) nádvorie n
szwedzki: (1.1) gårdsplan w
turecki: (1.1) avlu
wietnamski: (1.1) sân trong źródła: Hasło „ dziedziniec ” w: Wielki słownik języka polskiego , Instytut Języka Polskiego PAN.