szelka

szelka (język polski)

szelki (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʃɛlka], AS: [šelka] ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szelka	szelki
dopełniacz	szelki	szelek
celownik	szelce	szelkom
biernik	szelkę	szelki
narzędnik	szelką	szelkami
miejscownik	szelce	szelkach
wołacz	szelko	szelki

(1.1) pasek z elastycznej tkaniny, zakładany na ramiona w celu podtrzymywania spodni; zob. też szelki w Wikipedii

(1.2) pas ułatwiający przemieszczanie przedmiotów

(1.3) część uprzęży zaprzęgowej lub spadochronowej

(1.4) pot. część trolejbusu umożliwiająca pobór prądu z trakcji

odmiana:

(1.1-4)

 

przykłady:

(1.1) Mężczyzna złapał się za szelki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. szelkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bryt. braces lm, amer. suspenders lm
• białoruski: (1.1) падцяжкі lm
• bułgarski: (1.1) тиранти lm
• chorwacki: (1.1) tregeri m lm
• czeski: (1.1) kšanda ż, šle ż
• esperanto: (1.1) ŝelko
• francuski: (1.1) bretelle ż
• hiszpański: (1.1) tirante m; (1.2) correa ż
• japoński: (1.1) サスペンダー (sasupendā)
• jidysz: (1.1) שלייקעס lm (szlejkes), שעלקעס lm (szelkes)
• niemiecki: (1.1) Träger m, Hosenträger m
• nowogrecki: (1.1) τιράντα ż
• portugalski: (1.1) suspensório m
• rosyjski: (1.1) подтяжки lm, помочи lm
• serbski: (1.1) трегери (tregeri) m lm
• słowacki: (1.1) traky m lm
• ukraiński: (1.1) підтяжки lm
• węgierski: (1.1) nadrágtartó
• wilamowski: (1.1) hözatraegier m, hȫzatruø̄jer m, hözatröjer m
• włoski: (1.1) bretella ż

źródła: