straszydło

straszydło (język polski)

straszydło (1.2)

wymowa:

IPA: [straˈʃɨdwɔ], AS: [strašydu̯o]

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	straszydło	straszydła
dopełniacz	straszydła	straszydeł
celownik	straszydłu	straszydłom
biernik	straszydło	straszydła
narzędnik	straszydłem	straszydłami
miejscownik	straszydle	straszydłach
wołacz	straszydło	straszydła

(1.1) osoba o brzydkim, dziwacznym wyglądzie

(1.2) ktoś straszący lub coś straszącego

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brzydactwo, brzydal, dziwoląg, dziwotwór, kreatura, maszkara, monstrum, obrzydlistwo, paskuda, poczwara, pokraka, potwór, przest. stwora, stwór, szkarada^[1]

(1.2) gw. (Górny Śląsk) babok, babołk, bebok, bobok

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strach mrz/mzw, straszak m, strachliwość ż, straszenie n

czas. straszyć ndk.

przym. straszny, straszliwy, strachliwy

przysł. strasznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. straszyć + -dło^[2]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eyesore
• białoruski: (1.1) страшыдла n; (1.2) страшыдла n
• wilamowski: (1.1) straśydło n; (1.2) straśydło n

źródła:

1. synonimy.ux.pl.
2. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 126.