sedile

sedile (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) krzesło, siedzenie

odmiana:

(1.1) sedil|e, ~is (deklinacja III, paradygmat II samogłoskowy)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sedes ż

czas. sedeo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

sedile (język włoski)

wymowa:

IPA: [se'dile]

​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) stołek, zydel, ławka (ogrodowa); siedzenie powozu

(1.2) stojak na butelki z winem^[1]

odmiana:

(1) lp sedile; lm sedili

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sede ż, sederino m, sedentario m, sedia ż, seduta ż, sedere m, insediamento m

czas. sedere, sedersi, insediare, insediarsi

przym. sedentario

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.