samodzielnie

samodzielnie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌsãmɔˈd͡ʑɛlʲɲɛ], AS: [sãmoʒ́elʹńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

przysłówek

(1.1) bez cudzej pomocy, o własnych siłach

(1.2) samotnie, bez innych

odmiana:

przykłady:

(1.1) Nasz synek potrafi już samodzielnie chodzić.

(1.2) Balety mogą być wystawiane samodzielnie lub jako część opery.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) we własnym zakresie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sam mrz, samodzielność ż, samosia ż

przym. samodzielny, sam

zaim. sam

związki frazeologiczne:

etymologia:

zob. samodzielny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) on one's own, by oneself; (1.2) alone
• chorwacki: (1.1) samostalno; (1.2) samostalno
• dolnołużycki: (1.1) samostatnje
• duński: (1.1) selvstændingt; (1.2) selvstændingt, uafhængigt, autonomt, suverænt
• niemiecki: (1.1) selbstständig
• rosyjski: (1.1) самостоятельно; (1.2) самостоятельно

źródła: