racht
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) racja[1]
- (1.2) prawo
- (1.3) ustawa
- (1.4) ukaz
- odmiana:
- (1.1-4) lp racht; lm rachta
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. reht < swn. reht < prazachgerm. *reht < pragerm. *rehtą ("racja, przywilej").
- por. niderl. recht, niem. Recht, ang. right, duń. ret, szw. rätt
- uwagi:
- źródła:
Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
