pozorny

Podobna pisownia: pozorný

pozorny (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔˈzɔrnɨ], AS: [pozorny]

​^?/i

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	pozorny		pozorna	pozorne	pozorni	pozorne
dopełniacz	pozornego		pozornej	pozornego	pozornych
celownik	pozornemu		pozornej	pozornemu	pozornym
biernik	pozornego	pozorny	pozorną	pozorne	pozornych	pozorne
narzędnik	pozornym		pozorną	pozornym	pozornymi
miejscownik	pozornym		pozornej	pozornym	pozornych
wołacz	pozorny		pozorna	pozorne	pozorni	pozorne

(1.1) nieprawdziwy, ale sprawiający wrażenie prawdziwego

(1.2) st.pol. okazały

(1.3) gw. (Śląsk Cieszyński) ostrożny^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

(1.1) Jako specjalista w zakresie pozornych przeżyć idol zachęca innych do utożsamienia się z życiem pozornym i płytkim^[2].

składnia:

kolokacje:

(1.1) ciężar pozorny • obraz pozorny

synonimy:

(1.1) fałszywy, iluzoryczny, nierealny, nierzeczywisty, rzekomy, sztuczny, trefny, złudny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pozornik mzw, pozór m, pozorność ż, pozoracja ż, pozoranctwo n, pozorant m, pozorantka ż, pozorowanie n, upozorowanie n

czas. pozorować ndk., upozorować dk.

przym. pozoracyjny

przysł. pozornie, pozoracyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: ostrożny

• angielski: (1.1) factitious, ostensible, apparent
• esperanto: (1.1) ŝajna
• francuski: (1.1) fictif, apparent, illusoire
• łaciński: (1.1) mendax
• niemiecki: (1.1) angeblich
• rosyjski: (1.1) ложный, мнимый
• ukraiński: (1.1) позірний

źródła:

1. Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
2. Guy Debord: Społeczeństwo spektaklu, s. 56. PiW Warszawa 2006.