pora

pora (język polski)

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.3) reg. (Poznań) por^[1]

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy, forma fleksyjna

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(2.1) D. i B. lp od: por
odmiana:: (1.1-3); (2.1) zob. por
przykłady:: (1.1) O tej porze roku dni przeważnie są słoneczne.; (1.2) Już pora załatwić stare porachunki.; (1.2) Pora na dobranoc, bo już księżyc świeci^[2].; (2.1) Do rosołu warto dodać pora i cebulę.
składnia:: (1.2) pora na + N. • pora + bezok. czas.
kolokacje:: (1.1) pora roku • pora dnia • ulubiona pora • pora sucha • pora deszczowa
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:: do tej pory • dziecinna pora • najwyższa pora • pora na mnie • pora po temu • ani pora, ani miejsce • od tej pory/od tamtej pory • o każdej porze dnia i nocy • wyjść o ludzkiej porze/przyjść o ludzkiej porze • nie w porę • w porę/w samą porę; przysłowia: gość nie w porę gorszy Tatarzyna • gość nie w porę gorszy od Tatarzyna • gość nie w porę gorzej Tatarzyna
etymologia:: prasł. *pora → parcie, okres wytężonej pracy < prasł. *perti → przeć
uwagi:: (1.3) W znaczeniu ogólnopolskim – niepoprawne.
tłumaczenia:: (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: por

angielski: (1.1) time; (1.2) time, moment
arabski: (1.1) وقت
chiński standardowy: (1.1) 时间 (shíjiān); (1.2) 时间 (shíjiān)
esperanto: (1.1) sezono; (1.2) tempo^[3]
hawajski: (1.1) kau
karaimski: (1.1) заман
niemiecki: (1.1) Zeit ż; (1.2) Zeit ż, Moment m
rosyjski: (1.1) время n; (1.2) пора ż
szwedzki: (1.1) tidpunkt w, tid w; (1.2) dags
ukraiński: (1.1) пора ż; (1.2) пора ż

[1]
Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 246.
[2]
Janusz Galewicz, Miś uszatek (Pora na dobranoc).
[3]
Słownik na stronie lernu!.

pora (język chorwacki)

porà (język litewski)