podrzutek

podrzutek (język polski)

wymowa:

IPA: [pɔḍˈʒutɛk], AS: [poḍžutek], zjawiska fonetyczne: udziąs.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) dziecko opuszczone przez rodziców i podrzucone obcym ludziom

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podrzutek	podrzutki
dopełniacz	podrzutka	podrzutków
celownik	podrzutkowi	podrzutkom
biernik	podrzutka	podrzutków
narzędnik	podrzutkiem	podrzutkami
miejscownik	podrzutku	podrzutkach
wołacz	podrzutku	podrzutki

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) znaleźć podrzutka • zaopiekować się podrzutkiem

synonimy:

(1.1) znajda

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rzut m, podrzucanie n, podrzucenie n

czas. rzucać ndk., rzucić dk., podrzucać ndk., podrzucić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) waif, changeling
• górnołużycki: (1.1) zanjesenc m
• jidysz: (1.1) אונטערגעוואָרפֿן קינד n (untergeworfn kind)
• wilamowski: (1.1) fyndłiḱ m

źródła: