pige

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) dziewczyna, dziewczynka; (1.2) przen. dziewczyna (młoda kobieta); (1.3) przen. dziewczyna (służąca); (1.4) pot. córka
odmiana:: (1) en pige, pigen, piger, pigerne
przykłady:: (1.1) Pige i 9. klasse røg hash i frikvarteret.^[1] → Dziewczynka z dziewiątej klasy paliła haszysz podczas przerwy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:: (1.1) tøs
antonimy:: (1.1) dreng
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:: (1.1) en god pige er en god pige, men en slem pige er bedre • drengepige → chłopczyca
etymologia:: st.szw. pigha
uwagi:
źródła:

pige (język duński)